จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2809

ตอนที่ 2809 ขอโทษ!
“เอ๋? มันกลับเป็นพวกเย่หยวนทั้งหลายนั้น! ช่างเป็นธนูที่ทรงพลังนัก กลับหยุดการคืนชีพของเผ่าเลือดไปได้เช่นนี้!”

“เขาทำได้อย่างไรกัน? นี่มันอาจจะกลายเป็นอาวุธที่เปลี่ยนกระแสของสงครามครั้งนี้ไปเลยเชียวนะ!”

“เดิมทีแล้วพวกเราต่างไปว่าเขาว่าแค่มาอวดอ้างตัว เฮ้อ มีตาแต่กลับมืดบอดเสียจริงเรา! ที่แท้คำพูดของเขานั้นมันไม่มีอะไรแอบแฝงทั้งสิ้น!”

เมื่อเหล่าคนกองทัพทวีปสวรรค์แรกได้เห็นสภาพตรงหน้านั้นพวกเขาต่างก็ยิ้มกว้างขึ้นทันที

ธนูธรรมดาๆ มันย่อมทำเช่นนี้ไม่ได้แน่

พวกเขานั้นคาดเดาได้ทันทีว่ามันคงเป็นอะไรบางอย่างที่เย่หยวนมาอาบธนูไว้

นี่มันเป็นของสำคัญอย่างมาก!

หากอาวุธเช่นนี้ถูกสร้างขึ้นมาได้เป็นจำนวนมากแล้วสงครามระหว่างทวีปสวรรค์แรกและเผ่าเลือดนั้นมันก็จะพลิกกลับได้ทันที

ส่วนอีกด้านฝ่ายเผ่าเลือดนั้นต่างขนลุกขนพองทั้งกาย

เพราะความตายของพวกพ้องนั้นไม่ได้น่ากลัวสำหรับเหล่าเผ่าเลือด

แต่ว่าอาวุธร้ายเช่นนี้มันจะกลายเป็นอาวุธสังหารพวกเขาได้ทุกเมื่อ ทำให้เอกลักษณ์ที่แข็งแกร่งที่สุดของพวกเขานั้นถูกผนึกไป

อาวุธเช่นนี้มันปรากฏขึ้นบนสนามรบย่อมจะทำให้ใจของเผ่าเลือดหนาวสั่นขึ้นมา

เมื่อหลัวชวนที่กำลังต่อสู้ปกป้องเส้นทางมิติอยู่นั้นเห็นเย่หยวนเข้าเขาก็ต้องอ้าปากค้าง

เพราะเดิมทีนั้นตอนที่เย่หยวนเสี่ยงชีวิตส่งข่าวให้ทวีปสวรรค์แรกไปนั้นมันทำให้เขาต้องตกตะลึงอย่างมาก

แต่ความตกตะลึงนั้นมันก็ยังไม่เท่าที่เขามีในวันนี้

“จงเยว่ จูไห่ เฉินซี พวกเจ้าสามคนไปล่าไอ้เด็กนั่นเสีย! อย่าให้มันรอดไปได้!” หลัวชวนนั้นกล่าวขึ้น

จงเยว่รับคำก่อนจะทิ้งตัวซ่งเหมียวที่อยู่ตรงหน้าพุ่งเข้าใส่เย่หยวนไป

สามจักรพรรดิเที่ยงนั้นพุ่งเข้ามาไล่ล่าเย่หยวนพร้อมๆ กัน!

เลือดกัดกร่อนในร่างของซ่งเหมียวนั้นมันเดือดดาลจนแทบจะตายตกลงไปแล้ว

แต่จู่ๆ จงเยว่นั้นกลับปล่อยเขาในวาระสุดท้ายทำให้เขามีช่องว่างหนีรอด

แน่นอนว่าซ่งเหมียวย่อมจะไม่อยู่รอพุ่งตัวออกไปจากสนามรบทันที

“ถอย!”

เย่หยวนหันหลังพุ่งตัวหนีไปอย่างไม่รอช้าอีก

อีกฝ่ายนั้นเป็นถึงจักรพรรดิเที่ยงสามคน เขาย่อมจะไม่มีทางรับมือได้

เป้าหมายของเขานั้นมันสำเร็จไปแล้ว มันย่อมจะไม่มีความจำเป็นใดๆ ต้องสู้ต่อ

การปรากฏตัวขึ้นนี้ของเย่หยวนมันทำให้สนามรบหวั่นไหว ทางฝ่ายมนุษย์นั้นกลับมาตั้งหลักได้อีกครั้งหนึ่ง

แต่มันก็ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

ศึกครั้งนี้มันไม่อาจจะเอาชนะได้แล้ว

เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงมีแต่ต้องถอยทัพ

ศึกทำลายเส้นทางมิตินี้ทางฝ่ายทวีปสวรรค์แรกได้พ่ายแพ้ลงเพราะว่าการปะทุขึ้นของเลือดกัดกร่อน

เย่หยวนนั้นเตือนคนทั้งหลายมาก่อนหน้าแต่กลับไม่มีใครเชื่อคำของเย่หยวนและกล่าวหาว่าเขานั้นแค่พูดจาอวดอ้าง

สุดท้ายกลับต้องมาตายลงไปเอง

สิ่งที่เย่หยวนเคลือบศรธนูไว้นั้นมันคือแก่นเลือดของเผ่าเลือดที่ผสมกับสมุนไพรสวรรค์ระดับห้าถึงแปดสิบเอ็ด ชนิด เย่หยวนได้ตั้งชื่อของมันว่าตะวันย่ำรุ่งชนะเลือด

สิ่งที่หาได้ยากที่สุดในการหลอมสร้างตะวันย่ำรุ่งชนะเลือดนี้มันมิใช่สมุนไพรสวรรค์ทั้งแปดสิบเอ็ดชนิดแต่เป็นแก่นเลือดของเผ่าเลือดนั้น

เพราะเผ่าเลือดนั้นสามารถคืนชีพกลับมาได้แม้จะเหลือเลือดเพียงแค่หยดเดียว

นี่มันเป็นความสามารถที่เหนือล้ำสวรรค์

ปกติแล้วมันย่อมจะไม่มีทางเก็บเอาแก่นเลือดของเผ่าเลือดมาโดยไม่ให้เจ้าของฟื้นคืนชีพได้เลย

เพราะหากคิดอยากสังหารมันก็มีแต่ต้องลบล้างพวกเขาไปให้สิ้นเชิง

แต่เย่หยวนนั้นลอยโจมตีเผ่าเลือดไปนับร้อยๆ ในม่านหมอกนั้นและได้ลองเล่นอะไรไปหลายอย่าง

ตอนที่เขาสังหารเผ่าเลือดลงนั้นเขาใช้ดาบเต๋าของเขากดแก่นเลือดนั้นไว้

จนสุดท้ายแล้วเขาก็ได้พบว่าแก่นเลือดของเผ่าเลือดนั้นมันไม่อาจจะคืนชีพขึ้นมาได้อีก!

ดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นมันคือพลังที่เขาแย่งมาจากเต๋าสวรรค์ มันย่อมจะเหนือล้ำกว่าสิ่งใด

แก่นเลือดของเผ่าเลือดนั้นมันกลับไม่อาจจะคืนชีพมาได้หากถูกดาบเต๋านั้นผนึกไว้

แต่ถึงจะเป็นเช่นนั้นเย่หยวนก็ยังหาแก่นเลือดมาได้ไม่มากนัก

เพราะว่าเรื่องเช่นนี้มันต้องใช้ทั้งจังหวะและมุมพร้อมถึงการเข้าถึงตัวอย่างไร้เสียง ไม่เช่นนั้นแล้วต่อให้จะเป็นเย่หยวนมันก็คงเป็นเรื่องยากหากคิดเอาแก่นเลือดของพวกเผ่าเลือดมา

แก่นเลือดทั้งหลายนั้นมันถูกนำมาใช้หลังจากเย่หยวนหลอมกลั่นพวกมันไปอีกเป็นร้อยๆ ครั้ง

เย่หยวนนั้นลงมืออย่างไม่คิดพักจนทำให้สร้างธนูนี้ขึ้นมาได้หลายร้อยดอก