เขาทำได้แค่ร้อยละหกสิบเท่านั้นเอง!
แต่เจ้าบ้านี่กลับอ้างตัวว่าเรียนรู้ไปได้ถึงร้อยละเก้าสิบ?
ส่วนคนอื่นๆ นั้นก็มีแค่เต้าเฉินที่พอจะผ่านครึ่งไปได้ ส่วนที่เหลือเรียนรู้ไปได้ไม่ถึงครึ่งเลยด้วยซ้ำ
เย่หยวนนั้นอดไม่ได้ที่จะสงสัยขึ้นมาในใจ คนทั้งหลายนี้มาจากนิกายระดับเจ้าโลกจริงหรือ?
วิชาฝังเข็มนี้มันมีต้นกำเนิดมาจากหยกมุกเก้าใบก็จริง แต่ว่าเขานั้นลดทอนมันจนกลายเป็นแค่การฝังเข็มอย่างง่ายแล้ว!
ซึ่งหยกมุกเก้าใบของเย่หยวนนั้นมันได้ถูกฝึกฝนจนถึงขั้นกลายเป็นหนึ่งเดียวกับเขาไปแล้ว ถึงแม้จะลดทอนแค่ไหนมันก็จะกลายเป็นวิชาฝังเข็มทั่วๆ ไปได้จริงหรือ?
หากมันเป็นวิชาฝังเข็มทั่วๆ ไป มันจะกดดันความบ้าคลั่งของเลือดกัดกร่อนได้แบบนี้หรือ?
เซียวชานนั้นอาจจะดูทรงพลังอย่างมากแต่ว่าเขานั้นไม่เข้าใจแก่นของวิชาฝังเข็มนี้เลยทั้งๆ ที่ก็ทำตามเย่หยวนทุกอย่าง
เย่หยวนได้แต่ต้องถอนหายใจออกมา เพราะเขาหลงคิดไปว่าศิษย์ของนิกายระดับเจ้าโลกน่าจะเก่งกว่านี้
เขานั้นกลับหลงเชื่อชื่อเสียงของนิกายไปไม่ต่างจากคนอื่นๆ ทั้งๆ ที่ได้เห็นตัวอย่างมาแล้วแท้ๆ และไม่ว่าจะเป็นวิชาที่เหนือล้ำแค่ไหน สุดท้ายจะเก่งกาจหรืออ่อนแอมันก็ขึ้นอยู่กับตัวผู้เรียน
แต่ดูท่าแล้วตอนนี้มันคงไม่เป็นอย่างที่หวังแน่
แม้ว่าพวกเซียวชานทั้งหลายนั้นจะยังดูเก้ๆ กังๆ อยู่และต่อให้พวกเขาฝึกจนชำนาญมือ
พวกเขาก็คงไม่อาจพัฒนามาถึงระดับของเขาได้แน่
เหล่านักหลอมโอสถสวรรค์ทั้งหลายนั้นต่างลอบหันมามองหน้าเย่หยวน เห็นเย่หยวนส่ายหัวออกมาเช่นนั้น พวกเขาต่างก็ไม่พอใจ
ดูท่าแล้วอาจารย์เย่นั้นจะเป็นคนใจแคบที่ไม่อยากเห็นคนอื่นเก่งเท่าตัวเอง?
“อึก…อ๊าก!”
จู่ๆ คนไข้คนหนึ่งก็กระอักเลือดออกมาอย่างรุนแรง
คลื่นพลังของเขานั้นมันเหือดแห้งลงไปทันที คนที่อยู่ตรงนั้นต่างสะดุ้งตัวขึ้นมาพร้อมๆ กัน
เมื่อกี้ยังไม่เห็นเป็นไร มันเกิดอะไรขึ้น?
เย่หยวนหน้าซีดพุ่งตัวออกไปทันที
“ไสหัวไป!” เขาถีบร่างของศิษย์นิกายยาสุดล้ำปลิวไปติดผนังเต็นท์ก่อนจะรีบแทงเข็มลงไปอย่างรวดเร็วเข้าไปในร่างของคนไข้
เมื่อปราณเทวะของเย่หยวนพุ่งเข้าไปในร่างเลือดกัดกร่อนของคนผู้นั้นมันก็ค่อยๆ สงบลงไปได้ในที่สุด
เว้นเสียแต่ว่าสภาพของเขาตอนนี้มันหนักกว่าก่อนหน้าไปมาก
เย่หยวนนั้นหันไปตวาดใส่คนที่ถูกเตะนั้น “ก็บอกพวกเจ้าแล้วว่ามีปัญญาแค่ไหนก็ให้บอกว่าทำได้แค่นั้น อย่าได้มาอวดอ้างเกินตัว! ฝีมือแค่นี้เจ้าก็กล้าเดินออกมาฝังเข็มหรือ?”
ในความคิดของเย่หยวนนั้น นักหลอมโอสถสวรรค์ย่อมจะไม่ควรทำสิ่งที่ตัวเองไม่มั่นใจ
เขาคนนี้ดูอย่างไรก็ไม่มีฝีมือแต่กลับอวดอ้างมาทำร้ายคน!
เรื่องแบบนี้เป็นสิ่งที่เย่หยวนชิงชังที่สุด!
คนที่ถูกเตะไปนั้นมีนามว่าจางซิ่ว เขาเองก็เป็นหนึ่งในศิษย์หัวกะทิของนิกายยาสุดล้ำ
เมื่อถูกเย่หยวนตวาดด่าเช่นนั้นจางซิ่วก็ต้องเถียงกลับมา “ข้าเพิ่งจะเคยฝังเข็มแบบนี้ครั้งแรกมันย่อมจะต้องมีพลาดกันได้บ้าง! ข้าจะไปมั่นใจเต็มร้อยได้อย่างไร! ดูเหมือนเจ้าจะถือโกรธจากเรื่องก่อนหน้าและมาลงใส่ข้าชัดๆ!”
คนจากนิกายยาสุดล้ำนั้นมีแต่คนเย่อหยิ่งมากศักดิ์ศรี
หากไม่ใช่เพราะเรื่องที่ผ่านมานี้ พวกเขาคงไม่ลงมาเดินบนพื้นดินเสียด้วยซ้ำ
ในความคิดของพวกเขานั้นแค่ทำได้ขนาดนี้ตั้งแต่ครั้งแรกมันก็ถือว่าเก่งกาจมากแล้ว
เพราะแท้จริงตัวจางซิ่วนั้นก็รู้ดีว่าฝีมือของเขายังทำได้แค่ครึ่งๆ กลางๆ
แต่เพื่อกู้หน้านิกายยาสุดล้ำแล้ว เขาจึงก้าวออกมาอย่างไม่ลังเล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...