จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2822

ตอนที่ 2822 พลังสายเลือด!
เย่หยวนนั้นไม่ได้พูดกล่าวอะไรมากมายเหมือนหยางชิงแต่ว่าท่าทางของเขานั้นมันกลับน่าชังเสียยิ่งกว่าหยางชิง

ทว่าอีกด้านทางเผ่าเลือดนั้นมันกลับไม่มีใครกล้าพูดกล่าวใดๆ เพราะว่าสายตาของพวกเขานั้นมันจ้องมองไปยังพวกเหยียนเหมิงทั้งสามคน

มีเพียงแค่ร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนเท่านั้นที่จะจัดการเย่หยวนลงได้

“ร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนห่าเหวอันใด? เผ่าเลือดมันสร้างระบบจัดอันดับแล้วก็คิดว่าตัวเองเก่งกาจท้าสวรรค์ได้? มาๆ! เก่งจริงก็มาสู้กับปู่หยางเจ้านี่! แต่ครั้งนี้ต้องตัวต่อตัว!”

ได้เห็นท่าทางของเย่หยวนนั้นตัวหยางชิงเองก็ไม่พอใจขึ้นมาเช่นกัน

เพราะเดิมทีเขานั้นคิดเล่นบทพระเอกจัดการพวกเผ่าเลือดลงให้สิ้น แต่สุดท้ายแล้วเย่หยวนกลับแย่งบทเด่นไปจากเขาเสียได้

หยวนเจิ้นนั้นยิ้มขึ้นมาก่อนจะหันไปมองเหยียนเหมิง “เจ้าออกไปเล่นกับพวกมันไหม?”

เหยียนเหมิงพยักหน้ารับ “ขยะเช่นนี้แค่ข้ามันก็คงเกินพอ”

หยวนเจิ้นยิ้มตอบไป “ก็เจ้ามันอ่อนแอที่สุดเอง! ไปเล่นกับมันหน่อยเถอะ ขยะแค่นี้พวกมันคิดว่าชนะพวกนาย กองขยะได้มันก็เอาชนะร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนได้ ให้มันได้รู้หน่อยว่าร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนคืออะไรกันแน่!”

เหยียนเหมิงยิ้มและพุ่งตัวกลายเป็นลำแสงสีเลือดออกไปหาหยางชิงทันที

ก่อนที่ร่างของเหยียนเหมิงจะไปถึงหยางชิงตัวหยางชิงก็สัมผัสได้ถึงพลังงานเลือดที่เล็งเป้าเข้ามาหา

ท่าทางอวดดีของหยางชิงนั้นมันจางหายไปสิ้นเชิง ตอนนี้มีเพียงแค่ความเคร่งเครียดที่เข้ามาแทนที่

ในสายตาของเขานั้นเหยียนเหมิงมันเหมือนดั่งสัตว์ร้ายจากนรก แตกต่างจากเผ่าเลือดคนอื่นๆ ที่เขาเคยสู้มาสิ้นเชิง!

เขานั้นไม่เคยพบเจอมาก่อนเลยว่ามันจะมีตัวตนระดับนี้อยู่ในระดับเดียวกัน

หยางชิงนั้นไม่กล้าออมมือใดๆ ใช้เต๋าหอกของตนผสานเข้ากับกฎแห่งการทำลายล้างอย่างถึงที่สุด

หอกนี่คือไม้ตายของเขา!

เหยียนเหมิงนั้นชักดาบยาวสีเลือดออกมาก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าเย้ยหยัน “วิชาหอกนั้นดีเข้าถึงแก่นเต๋าได้ แต่เทียบกับร้อยบุตรแล้วมันยังห่างชั้นนัก!”

พริบตาต่อมานั้นคลื่นพลังสองสายมันก็เข้าปะทะกัน!

ตูม!

หยางชิงนั้นปลิวออกไปทันที

“อ๊าก!”

เลือดไหลออกมาจากปากของหยางชิง ภายใต้แรงจากการปะทะนี้เขาไม่เหลือพลังจะสู้ต่อไปแล้ว

ที่สำคัญไปกว่านั้นเลือดของอีกฝ่ายนั้นยังแทงเข้าร่างของเขาทำให้ตอนนี้เขาติดพิษเลือดกัดกร่อนด้วย

เหยียนเหมิงนั้นหันไปมองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น “มดปลวกที่อ่อนแอกว่าขยะมันก็กล้าวางตัวเป็นเหยี่ยวได้! ไอ้หนู เดิมทีนั้นข้าย่อมจะไม่คิดอะไรมากมายกับคำโม้ของเจ้า แต่เมื่อเจ้าทำให้ข้าออกมาได้เช่นนี้แล้วเจ้าก็คงนอนตายอยู่ที่นี่ไปเสียเถอะ! ไม่ว่าจะมีแผนอะไรอยู่แต่เมื่อตรงหน้าเป็นพลังที่แท้จริงแล้ว แผนการมันก็เสียเปล่าสิ้น!”

ในสายตาของเขานั้นเย่หยวนย่อมจะเป็นได้แค่ตัวตลก

คิดท้าทายร้อยบุตรนั้นมันย่อมจะต้องรับผลกรรมที่ตามมา

การเอาชนะหยางชิงด้วยกระบวนท่าเดียวนี้มันทำให้ฝ่ายเผ่าเลือดนั้นต่างตื่นเต้นดีใจขึ้นมา

“มนุษย์อันต่ำตมมันจะมาสู้เผ่าเลือดได้อย่างไร?”

“ท่านเหยียนเหมิงนั้นเก่งกาจนัก! ให้ไอ้เด็กนี่มันรู้ถึงพลังของเผ่าเลือดหน่อยเถอะท่าน!”

“ไอ้หนู เจ้าโอหังมากไม่ใช่หรือ? ลองแสดงท่าทางแบบนั้นออกมาอีกสิ!”

…

ก่อนหน้าพวกเขานั้นถูกเย้ยหยันจนอกแทบแตกตาย เมื่อตอนนี้สามารถเอาคืนมาได้บ้างแล้วมีหรือที่พวกเขาจะไม่เปิดปากขึ้นพูด?

พวกเขานั้นย่อมจะด่าว่าเย้ยหยันพวกเย่หยวนกลับไปอย่างไม่ขาดสาย แน่นอนว่าฝีมือที่เหยียนเหมิงแสดงออกมานั้นมันแข็งแกร่งจนเกินไปจริงๆ

เมื่อหลัวชวนได้เห็นเช่นนั้นเขาก็หัวเราะขึ้นมา “ไอ้หนูนี่มันรู้อยู่แท้ๆ ว่าในกองทัพมีร้อยบุตรอยู่ด้วยแต่มันก็กล้ามาท้าทายเรา มันคงไม่ได้รู้เลยว่ายอดอัจฉริยะของเผ่าพันธุ์ต่างๆ นั้นตายลงไปด้วยมือของเหยียนเหมิงคนนี้มากแค่ไหนแล้ว!”

เซี่ยหลิงยิ้มขึ้นตาม “หมิงยี่มันโง่นัก คิดใช้อัจฉริยะไม่กี่คนมาทำแผนล่อเสือออกจากถ้ำ สุดท้ายมันจะได้เสียสองต่อแน่นอน! มีร้อยบุตรอยู่ด้วยแล้วเจ้าเด็กนี่มันคงไม่อาจหนีไปไหนได้แน่!”

เผ่าเลือดนั้นยังคงดำเนินแผนต่อไปอย่างไม่หวั่นไหว

ไม่ว่าจะใช้วิธีใดพวกเขานั้นก็จะปกป้องเส้นทางมิติไว้สุดชีวิต

แต่การทำเช่นนั้นมันก็จะทำให้พวกเย่หยวนได้ทำอะไรตามใจชอบไป

แต่ตอนนี้พลังฝีมือของเหยียนเหมิงนั้นมันได้เปิดหูเปิดตาคนทั้งหลายขึ้นอีกครั้ง