จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2823
ฝุ่นเลือดนั้นค่อยๆ รวมกลับเข้าหากันแต่เย่หยวนกลับต่อยหมัดออกไปอีกครั้ง
ตูม!
มิติสั่นไหว ฝุ่นเลือดนั้นจางหายไปจนหมดสิ้น แต่ว่าเย่หยวนก็ได้ใช้วินาทีก่อนที่จะสังหารนั้นผนึกแก่นเลือดด้วยดาบเต๋าเข้ามาเก็บไว้
เหยียนเหมิงที่เก่งกาจเอาชนะหยางชิงอย่างง่ายดายนั้นกลับถูกเย่หยวนสังหารลงไปด้วยกระบวนท่าเดียว
เรื่องนี้ทำให้ทั้งเผ่าเลือดต้องเงียบปากลงไปทันที
เย่หยวนยิ้มขึ้นมา “พวกร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนมันมีดีแค่นี้หรือ? ข้ายังมีกำลังที่เก็บไว้ไม่ได้ใช้ออกมาอีกมากมาย!”
คำพูดของเย่หยวนนั้นมันคือความเป็นจริง
เพราะเขานั้นคิดไปว่าเหยียนเหมิงน่าจะพอรับหมัดเขาได้อยู่บ้าง ไม่นึกว่าอีกฝ่ายนั้นกลับจะแตกสลายลงไปด้วยหมัดเดียวเช่นนี้
อ่อนแอ!
จากสายเลือดระดับภูตศึกไประดับวิญญาณศึกนั้นมันเป็นการพัฒนาที่ก้าวกระโดด
พลังสายเลือดมังกรของเย่หยวนนั้นมันพัฒนาไปกว่าสิบเท่า! ที่สำคัญสายเลือดของเย่หยวนนั้นมันยังเป็นสายเลือดที่สูงส่งกว่าเผ่าพันธุ์อื่นๆ ชัดเจน
อย่างน้อยๆ ในระดับเดียวกันนี้เหยียนเหมิงก็ไม่อาจจะใช้พลังงานเลือดของเขาทำอะไรเย่หยวนได้
“น…นี่มันเป็นไปได้อย่างไร? ร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนกลับไม่อาจรับได้แม้แต่กระบวนท่า?”
“เจ้าบ้านี่มันกลับมีสายเลือดมังกรระดับวิญญาณศึก! นี่มันยังเป็นจักรพรรดิเซียนอยู่ได้อย่างไรกัน!”
“เจ้าบ้านี่ดูอย่างไรก็มนุษย์แท้ๆ ทำไมมันถึงมีสายเลือดมังกรที่บริสุทธิ์ขนาดนี้ได้?”
…
ในค่ายเผ่าเลือดนั้นมันต่างมีเสียงร้องอย่างมึนงงขึ้นมาตามๆ กัน
ภาพตรงหน้านี้ทำให้สามัญสำนึกของพวกเขาทั้งหลายแหลกสลายลง
ในความคิดของพวกเขานั้นต่อให้เย่หยวนจะเก่งกาจมันก็คงพอแค่สู้กับเหยียนเหมิงได้อย่างสูสีเท่านั้น
ใครจะไปคิดว่าเหยียนเหมิงนั้นกลับไม่อาจจะรับได้แม้แต่กระบวนท่า!
เรื่องนี้มันทำให้จิตใจของเผ่าเลือดสั่นคลอนอย่างมาก เพราะแม้แต่เซี่ยหลิงแม่ทัพใหญ่คนนี้เองก็ยังไม่อาจจะกลับมาตั้งสติได้ง่ายๆ
ในห้วงมิติไกลออกไปนั้นเหล่ามหาจักรพรรดิทั้งหลายต่างหันมามองหน้าเว่ยเหลียงเป็นตาเดียว
ตอนนี้ใบหน้าเฒ่าๆ ของเว่ยเหลียงนั้นมันแทบอยากจะมุดลงดิน ระหว่างที่เขาว่ากล่าวดูถูกไปนั้นตัวมหาจักรพรรดิตานเฟยเองก็ยังไม่กล้าเถียงอะไรออกมา
แต่ก่อนที่เสียงของเขาจะทันได้จางหายเย่หยวนก็เอาชนะเหยียนเหมิงลงไปแล้ว
ช่างเป็นการตบหน้าที่เฉียบพลันนัก!
มหาจักรพรรดิตานเฟยนั้นยิ้มขึ้นมา “ข้าไม่นึกเลยว่าเจ้าเด็กคนนี้มันจะมีสายเลือดภูตแท้ระดับวิญญาณศึกเช่นนี้! ดูท่ามันคงได้ประโยชน์จากเจ็ดเต๋าทุกข์เก้ากฎเมื่อครั้งก่อนมามากแน่ๆ! สายเลือดเผ่ามังกรนี้ต่อให้เทียบกับสายเลือดภูตแท้อื่นๆ มันก็นับว่าสูงส่งมาก! การพัฒนาของสายเลือดนั้นเป็นอะไรที่เกิดขึ้นได้ยากยิ่งแต่ข้าก็ไม่นึกเลยว่าจักรพรรดิเซียนตัวน้อยคนหนึ่งนั้นกลับจะทำได้ถึงขนาดนี้! จั่วเฉินเจ้าได้สมบัติมาครองแล้วจริงๆ!”
จั่วเฉินนั้นไม่พูดอะไรตอบกลับไป ได้แต่ต้องถอนหายใจ
คนทั้งหลายนั้นเข้าใจความหมายของเขาดี เพราะพวกเขาต่างรู้ว่าเย่หยวนคือผู้บ่มเพาะนอกรีต
ไม่ว่าเขาจะเก่งแค่ไหน ไม่ว่าจะเหนือล้ำฟ้าปานใดอนาคตของเขามันก็มืดมน
ที่สำคัญไปกว่านั้นยิ่งเขามากพรสวรรค์เท่าไหร่ มันก็จะยิ่งทำให้ต้องเจอความตายที่ทรมานมากเท่านั้น
…
เขานั้นเป็นต้นกล้าที่ดี
แต่น่าเสียดายที่เขานั้นกลับเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีต!
เขารับเย่หยวนเข้าเป็นศิษย์เพราะว่าอยากจะกู้คืนชื่อของนิกายยาสุดล้ำมากกว่าสิ่งใด ส่วนเย่หยวนเองก็ยืนใช้นามของเขาในการขึ้นครองตำแหน่งแม่ทัพสูงอย่างมั่นคง
คนทั้งสองต่างใช้ประโยชน์ซึ่งกันและกัน
ส่วนเรื่องความเป็นศิษย์อาจารย์ใดๆ นั้นมันไม่มีอยู่เลย
แน่นอนว่าหากเย่หยวนไม่ใช่ผู้บ่มเพาะนอกรีตแล้ว ตัวจั่วเฉินย่อมจะยิ้มกว้างมองเย่หยวนแตกต่างจากนี้แน่
ยอดอัจฉริยะที่สังหารร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนลงได้ในหมัดเดียวมันย่อมจะเป็นที่ต้องการของทุกคน
หากเป็นเช่นนั้นถึงจะรับได้ว่าจั่วเฉินโชคดี
“หากพวกเจ้าทั้งสองไม่ออกมาสู้แล้วก็กลับไปดูดนมแม่เถอะ! วันหน้าอย่าได้มาพูดว่าร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนไร้เทียมทานใดอีกเล่า มันน่าอาย!” เย่หยวนมองหน้าหวู่ชางและหยวนเจิ้นพร้อมส่ายหัวขึ้นอย่างผิดหวัง
ท่าทางนี้มันทำให้จิตใจของคนทั้งสองแทบคลั่ง
หวู่ชางและหยวนเจิ้นนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นขึ้นมาทันที เพราะภาพก่อนหน้านั้นทำให้พวกเขาตกตะลึง!
ใครจะไปคิดว่ายอดฝีมือระดับเหยียนเหมิงนั้นกลับอ่อนแอราวเด็กสามขวบเมื่อต่อหน้าเย่หยวน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...