แต่ก่อนที่เรื่องราวนี้มันจะเงียบหายไปก็กลับมีเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่กว่าประกาศออกมาอย่างไม่คาดฝัน! ครั้งนี้คนที่แตกตื่นนั้นมันมิใช่แค่นิกายยาสุดล้ำเท่านั้นแต่เป็นทั้งพันธมิตรสวรรค์แรก!
นิกายยาสุดล้ำนั้นกลับคิดเปิดทรัพยากรให้แก่พันธมิตรสวรรค์แรกได้ใช้
เรื่องนี้มันทำให้คนทั้งหลายแตกตื่นไปทั่วหล้า!
แน่นอนว่าคนที่ถูกตบหน้าแรงที่สุดนั้นมันย่อมจะเป็นศิษย์นิกายยาสุดล้ำทั้งหลาย
เพราะก่อนหน้านี้พวกเขานั้นเอาแต่เย้ยหยันเย่หยวนบอกว่าเขานั้นกล่าวโม้อะไรที่ไม่มีทางเป็นไปได้
อย่าว่าแต่ผู้อาวุโสหอสุดแสง แม้แต่ท่านเจ้านิกายเองก็ยังไม่คิดสนใจ แต่พูดจาปัดความรับผิดชอบไปเท่านั้น ไม่มีทางจะไปรายงานกับหอสุดแสงใดๆ แน่นอน
ใครจะไปคิดว่าเรื่องราวมันกลับไปถึงจริง!
แต่พวกเขานั้นไม่ได้รู้เลยว่าหากเย่หยวนอยากเอาเรื่องใดเข้าไปคุยกับผู้อาวุโสหอสุดแสงทั้งหลายแล้ว เขาไม่ต้องส่งเรื่องผ่านซ่งชิงหยางใดๆ เลย
แต่เอาขึ้นไปรายงานนั้นมันยังไม่แปลกมากเพราะซ่งชิงหยางก็อาจจะเป็นแค่คนที่รักษาคำพูดมาก แต่ที่น่าตกตะลึงคือทางผู้อาวุโสหอสุดแสงทั้งหลายกลับยอมตกลง!
“บ้าแล้วมั้ง? นี่มันคือสิ่งที่จะทำให้รากฐานของนิกายสั่นคลอนเชียวนะ ผู้อาวุโสหอสุดแสงทั้งหลายกลับยอมรับหรือ?”
“บรรพบุรุษท่านเจ้าโลกทั้งหลายไปอยู่ที่ไหนกัน? เย่หยวนมาก่อเรื่องเช่นนี้มันจะไม่มีใครลงมาควบคุมหน่อยหรือ?”
“ไอ้ฉิบหาย โดยตบหน้าหันอีกแล้ว!”
…
เรื่องการตัดสินใจครั้งนี้ของนิกายยาสุดล้ำนั้นต่อให้จะคิดอย่างไรมันก็ไม่อาจจะหาเหตุผลได้จริงๆ
ทำไมความเห็นของจักรพรรดิเซียนตัวน้อยคนหนึ่งนี้ถึงได้ถูกให้ค่ามากนัก?
นอกจากนั้นมันยังเป็นเรื่องที่ใหญ่โตเช่นนี้ด้วย!
เมื่อข่าวนี้แพร่ออกไปมันก็ย่อมจะทำให้เกิดความแตกตื่นไปทั่ว!
สำหรับนักยุทธจรและนิกายเล็กๆ ทั้งหลายแล้วนี่มันคือข่าวดีที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา!
แต่ว่าเรื่องเช่นนี้มันย่อมจะไม่มีทางเกิดขึ้นมาได้อย่างฟรีๆ
สำหรับนักยุทธจรนั้นพวกเขาคนใดที่เข้ามาใช้ทรัพยากรของนิกายยาสุดล้ำนั้นจะถูกนับเป็นทหารของกองทัพสวรรค์แรกและต้องทำตามคำสั่งเคลื่อนพลของพันธมิตรสวรรค์แรกอย่างไม่มีเงื่อนไข
ส่วนนิกายน้อยทั้งหลายนั้นเองก็ต้องเปิดให้นิกายยาสุดล้ำเข้าถึงทรัพยากรได้เช่นกัน
นอกจากนั้นหากพวกเขาคิดจะเอาทรัพยากรประเภทใช้แล้วหมดไปของนิกายยาสุดล้ำไปใช้พวกเขาทั้งหลายนั้นจะต้องไปรบศึกที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นานสามปี!
เหล่านิกายทั้งหลายนั้นต่างเป็นสมาชิกพันธมิตรสวรรค์แรกทั้งสิ้น
แต่บนทวีปสวรรค์แรกนั้นมันยังมีนักยุทธจนอยู่อีกนับไม่ถ้วนและนี่มันคือกองกำลังที่ไม่อาจจะมองข้ามได้เลย
ในหมู่คนทั้งหลายนั้นมันมีคนที่กล้าบ้าบิ่นอาสาไปรบที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ตลอดปี
แต่คนส่วนใหญ่นั้นยังไม่คิดจะเอาชีวิตตัวเองไปเสี่ยงเช่นนั้น
การประกาศของนิกายยาสุดล้ำนั้นมันทำให้นักยุทธจรมากมายต่างเดินทางมุ่งหน้ามายังนิกายยาสุดล้ำทันที
เพราะไม่มาไม่ได้!
นักยุทธจรนั้นขาดอะไร?
ทรัพยากร!
ในหมู่นักยุทธจรนั้นมันมียอดอัจฉริยะมากมายแต่พวกเขานั้นขาดแคลนทรัพยากรทำให้ยากที่จะบรรลุใดๆ
ได้มีแต่ต้องตั้งหน้ารับเต๋าทุกข์ไปเรื่อยๆ!
วันหนึ่งหากมันเกินมือไปแล้วจริงๆ มันก็มีแต่ต้องตาย!
เมื่อนิกายยาสุดล้ำเปิดทรัพยากรให้ใช้เช่นนี้มันย่อมจะทำให้คนทั้งหลายนั้นมีความหวังที่จะบรรลุขึ้นมา
และในเรื่องทรัพยากรการบ่มเพาะนั้นมันคงไม่มีนิกายไหนอุดมสมบูรณ์เท่านิกายยาสุดล้ำแล้ว!
พวกเขานั้นคือนิกายที่ใหญ่ที่สุดในทวีปสวรรค์แรกนี้
อีกสองนิกายระดับเจ้าโลกนั้นยังไม่อาจจะเทียบชั้นกับนิกายยาสุดล้ำได้
เพราะฉะนั้นทรัพยากรของนิกายยาสุดล้ำนั้นมันจึงเป็นที่ดึงดูดอย่างมาก!
เรื่องราวเช่นนี้มันคงยากเกินปฏิเสธได้
เพราะฉะนั้นตอนนี้มันจึงมียอดฝีมือมากล้นมารวมตัวกันที่นิกายยาสุดล้ำ
ที่สำคัญไปกว่านั้นการทำเช่นนี้มันยังทำให้คนทั้งหลายชื่นชมนิกายยาสุดล้ำอย่างสุดหัวใจ!
“นิกายยาสุดล้ำนั้นสมเป็นนิกายยอดวิชาโอสถจริงๆ พวกเขานั้นช่างกล้าที่จะเปลี่ยนแปลง!”
“นิกายยาสุดล้ำนั้นมีความรับผิดชอบสูงล้ำนัก! หลังจากข้าบรรลุได้แล้วข้าจะไปแสดงฝีมือที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ให้หนำใจเลย!”
“ทิ้งความเห็นแก่ตัวและทำลายทางตันที่คนเราติดมากว่าล้านๆ ปีให้เห็นกับตา นิกายยาสุดล้ำนั้นช่างมีจิตใจที่กว้างใหญ่เสียจริงๆ!”
…
ในหมู่คนทั้งหลายนั้นมันย่อมจะมีคนที่มากประสบการณ์และฉลาดหลักแหลมมากมาย
การกระทำนี้ของนิกายยาสุดล้ำมันทำให้พวกเขานั้นรู้สึกอับอายอย่างมาก ได้แต่ต้องสาบานในใจว่าจะต้องไปรบที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์เพื่อตอบแทนคุณนี้
ทุกวี่วันนั้นจะมียอดฝีมือมากมายมารวมตัวกันที่หน้าประตูขึ้นเขา
และมันยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้คนนิกายยาสุดล้ำนั้นเกลียดชังเย่หยวนไปถึงกระดูก
เพราะจากวันนี้ไปศิษย์นิกายยาสุดล้ำทั้งหลายนั้นต้องออกไปรบที่เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ด้วย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...