จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2894

บุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์นั้นบุกเข้าไปสังหารถึงมหานครฉีใต้และกลับออกมาได้อย่างไร้บาดแผล!

ความยิ่งใหญ่ของชัยชนะเช่นนี้มันย่อมจะเหนือล้ำจนไม่อาจคาดคิด

ที่สำคัญไปกว่านั้นบุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์นั้นยังมีพลังคลื่นกำเนิดในร่างด้วย!

จักรพรรดิเซียนคนหนึ่งกลับมีพลังคลื่นกำเนิด!

คนส่วนมากนั้นไม่รู้ถึงตัวตนของศิลาโลหิตโกลาหล

แต่มันก็ไม่ส่งผลอะไรมากมายเพราะสิ่งที่พวกเขารู้นั้นคือจักรพรรดิเซียนคนหนึ่งกลับมีพลังคลื่นกำเนิดติดตัว

เรื่องนี้มันทำให้ชื่อเสียงของเย่หยวนยิ่งสูงส่งขึ้นไปอีกขั้น

แม้แต่ตัวโหยวจินที่ได้ยินเรื่องนี้เองก็ยังต้องผงะไป

เขานั้นรู้สึกว่าบุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์คนนี้โอหังหลงตัวเองคงไม่ได้มีความสามารถมากมายใด!

ไม่นึกฝันว่าเขากลับจะมองผิดไปอย่างมหันต์

ต่อให้จะมีพลังปกป้องจากคลื่นกำเนิดมันก็ไม่ได้ทำให้การบุกมหานครฉีใต้เป็นเรื่องง่ายดายเลย

ไม่เช่นนั้นแล้วเฉียนั้วผู้ที่เป็นยอดฝีมือพลังคลื่นกำเนิดจะยังต้องลำบากอะไรอีก?

เรื่องราวครั้งนี้มันทำให้เผ่าเลือดนั้นฮึกเหิมขึ้นอย่างมาก

พวกเขานั้นเชื่อว่าเมืองข่ายยักษ์จะตีเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์แตกในวันนี้ด้วยการชี้นำของบุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ ผู้เก่งกาจ! และนั่นคือความคิดที่เย่หยวนอยากให้เผ่าเลือดทั้งหลายมี

…

สามวันต่อจากนั้นกองทัพก็ได้เคลื่อนพล!

แม้ว่ามันจะเป็นกองทัพขนาดสองแสนแท้ตอนนี้พวกเขานั้นเหลือกำลังเพียงแค่ราวหนึ่งแสนแปดหมื่นเท่านั้น

หลายวันมานี้ที่โจมตีมหานครอย่างต่อเนื่องมันได้ทำให้เผ่าเลือดเสียทหารไปอีกกว่าสองหมื่น

เย่หยวนนั้นยืนนำหน้ากองทัพใหญ่ด้วยท่าทางที่เหมือนตัวเขานั้นคือเจ้าโลกใบนี้

เขากวาดสายตามองดูคนทั้งกองทัพก่อนจะร้องกล่าวขึ้นมา “พี่น้องทั้งหลาย นี่เป็นศึกครั้งแรกของข้าคนนี้และจะเป็นศึกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์เผ่าเลือดเรา! ในศึกนี้ข้าจะนำพาพวกเจ้าทั้งหลายบุกยึดมหานครฉีใต้ได้อย่างแน่นอน ศึกในครั้งนี้มันจะไม่มีคำว่าล้มเหลว! พวกเจ้าเชื่อข้าหรือไม่?”

เผ่าเลือดนั้นเคารพต่อพลังและเย่หยวนก็ได้แสดงพลังฝีมือของตัวเองออกมาให้คนทั้งหลายได้เห็นแล้ว

การบุกเดี่ยวเข้าไปเมื่อสามวันก่อนนั้นมันทำให้ชื่อเสียงของเขาพุ่งทะยานจนไม่อาจเอาอะไรมาขัดได้!

“นายท่านจะต้องชนะแน่นอน!”

“เผ่าเลือดจะต้องชนะแน่นอน!”

…

เสียงร้องของคนเกือบสองแสนนั้นมันดังลั่นฟ้าดินจนแผ่นดินสั่นสะเทือน สายตาที่พวกเขาใช้มองดูเย่หยวนนั้นมันเหมือนพวกเขากำลังมองดูเทพที่ตัวเองนับถือศรัทธา

พวกเขามั่นใจมากว่าผู้นำคนนี้จะพาพวกเขาเข้าสู่ชัยชนะ!

เฉียนั้วได้แต่ต้องมองดูภาพนี้ด้วยความขมขื่นในใจ

เพราะเขานั้นนำกองทัพมาหลายปีแต่ไม่เคยมีครั้งไหนที่ทหารจะเชื่อมั่นเขาอย่างสุดใจเช่นนี้

หากฮึกเหิมกันได้ขนาดนี้มีหรือที่มหานครฉีใต้น้อยๆ นั้นมันจะตั้งอยู่ได้จนวันนี้?

ได้เห็นเย่หยวนทำเช่นนี้เฉียนั้วก็ได้แต่ต้องก้มหน้าด้วยความอับอาย

“เดินหน้า!”

คำสั่งนี้มันทำให้ทหารทั้งหลายยกเท้าเดินออกมาพร้อมๆ กันจนแผ่นดินสะเทือน!

เมื่อถูกกองทัพใหญ่เช่นนี้ล้อมไว้อีกครั้งคนในมหานครฉีใต้นั้นก็ต้องรู้สึกเครียดหนักขึ้นมาอีกครั้ง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งในครั้งนี้ที่ดูเผ่าเลือดมันจะมั่นใจว่าจะเอาชัยมาได้อย่างแน่นอน

ก่อนๆ มานั้นเผ่าเลือดเองก็มีความลังเลและหลายคนไม่คิดว่าตัวเองจะชนะได้

นั่นทำให้พวกเขาไม่อาจจะแสดงฝีมือออกมาได้สุดตัว

แต่วันนี้กองทัพมันกลับดูฮึกเหิมจนเหมือนเป็นกองทัพใหม่

พวกเขานั้นเข้าใจดีว่าเรื่องเช่นนี้มันเกิดขึ้นได้เพราะการเปลี่ยนแม่ทัพ!

แม่ทัพใหม่คนนี้เป็นคนที่บุกเข้ามหานครฉีใต้มาได้ด้วยตัวคนเดียว!

นี่มันคือความอับอายต่อทหารฉีใต้อย่างมาก

“พี่เฟิง ดูท่าไม่ดีแล้ว!” มือขวาของเฟิงเสี่ยวเถียน ยอดฝีมือพลังคลื่นกำเนิดอีกคนของมหานครฉีใต้นามว่าเฉินยี่กล่าวขึ้นมาด้วยหน้าเครียด

เฟิงเสี่ยวเถียนเองก็มีสภาพไม่ต่างกัน

เย่หยวนคิดทำอะไรกันแน่?

วันนั้นที่มองหน้ากันมันย่อมจะหมายถึงว่าจะอ่อนข้อให้มิใช่หรือ?

แต่นี่มันกลับทำให้เย่หยวนกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ของศัตรูไป

นี่มันช่วยอะไรการสงครามได้กัน?

หรือว่าเขาจะกลายเป็นคนทรยศ?

แผนการใดๆ ของเย่หยวนนั้นตัวเฟิงเสี่ยวเถียนย่อมจะไม่อาจคาดเดาได้เลย

เพราะการจะต่อต้านกองทัพสองแสนของเผ่าเลือดนั้นมันย่อมจะมิใช่เรื่องง่ายๆ

ต่อให้เฟิงเสี่ยวเถียนจะเชื่อมั่นในตัวเย่หยวนแต่เขาก็ไม่อาจจะเข้าใจได้ว่าเย่หยวนจะใช้อะไรช่วยมหานครฉีใต้

“รอดูกันไปก่อนเถอะ!” เฟิงเสี่ยวเถียนกล่าวขึ้นตอบเฉินยี่ไป

ไกลออกไปนั้นเย่หยวนยืนมองดูกองทัพด้วยท่าทางสุดสง่า!