จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2899

ตอนที่ 2899 โอกาสพักอันหายาก!

เมื่อข่าวนี้แพร่ออกไปแน่นอนว่าทั้งสวรรค์แรกมันย่อมจะเข้าสู่สภาวะเฉลิมฉลอง!

ก่อนที่ศึกนี้จะเริ่มขึ้นนั้นพวกเขาต่างสิ้นหวังเชื่อไปว่าครั้งนี้มหานครฉีใต้คงแตกแน่แล้ว

ใครจะไปคิดว่าผลลัพธ์มันกลับจะเปลี่ยนแปลงหน้ามือเป็นหลังมือได้เช่นนี้!

บุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเลือดนั้นมันกลับเป็นมนุษย์!

เย่หยวน นามนี้มันดังลั่นทั้งร้อยแปดนครอีกครั้ง ลั่นไปจนทั่วทั้งทวีปสวรรค์แรก

เพราะว่าศึกนี้มันเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตั้งแต่พันธมิตรสวรรค์แรกเริ่มสงครามมา

“หากไม่ได้เห็นด้วยตาตัวเองข้าก็คงไม่เชื่อคิดว่ามันเป็นแค่เรื่องเล่าโม้กันเท่านั้น!”

“มนุษย์คนหนึ่งกลับกลายเป็นบุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าเทวาไป! ท่านหวังจั่วมันนั้นคงกระอักเลือดตายแล้วมั้ง?”

“กองทัพหัวกะทิกว่าสองแสนนั้นตายลงสิ้น! นอกจากนั้นมันยังมีร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนและร้อยบุตรจักรพรรดิเที่ยงที่ตายลงไปอีก! ศึกครั้งนี้มันคือชัยชนะที่ยิ่งใหญ่อย่างไม่เคยมีมาก่อน! เหนือล้ำประวัติศาสตร์! ยอดเยี่ยมนัก!”

…

ในมหานครฉีใต้นั้นมันมีแต่เสียงโห่ร้องดีใจดังขึ้นจากทุกมุม

ต่อให้เรื่องนี้มันจะผ่านมาได้ถึงสามเดือนแล้วแต่ชัยชนะนั้นมันก็ยังตราตรึงอยู่ในใจผู้คน

ตอนนี้เย่หยวนได้กลายเป็นดั่งเทพในใจของคนทั้งหลายแล้ว

หากมิใช่เพราะเขาคนนี้แล้วมีหรือที่พวกเขาจะเอาชัยชนะที่สดใสเช่นนี้กลับมาได้?

แต่ว่าผลของศึกนี้มันก็ส่งผลอย่างยิ่งใหญ่จริง

เย่หยวนนั้นพาร้อยบุตรจักรพรรดิเที่ยง จักรพรรดิเซียนมาและสังหารพวกเขาทั้งสองลงสิ้น

ทำเช่นนี้มันย่อมจะเท่ากับเขานั้นตัดยอดฝีมือเผ่าเลือดไปถึงสองรุ่น

คนที่เหนือนั้นมันไม่ได้เก่งกาจจนน่ากลัวอีก

เท่ากับว่าตอนนี้เผ่าเลือดจะต้องมีช่องว่างของยอดฝีมือเกิดขึ้นถึงสองรุ่น!

ในรุ่นทั้งสองนี้มันจะไม่มีทางได้เจอยอดอัจฉริยะใดๆ เกิดขึ้นมาอีกแล้ว

เวลาสองรุ่นนั้นมันอาจจะไม่เยอะมากสำหรับยอดฝีมือชั้นบรรยากาศสวรรค์แต่ว่าสำหรับเผ่าเลือดนั้น สองรุ่นมันเป็นอะไรที่เยอะมาก หากไม่มียอดฝีมือรุ่นใหม่แล้วพวกเขาก็จะไม่อาจเติมเต็มพลังเพื่อเพิ่มอำนาจ ในการโจมตีได้อีก

ศึกนี้มันคงสามารถสร้างความสงบสุขให้แก่ทวีปสวรรค์แรกได้หลายปี!

ชัยในฉีใต้นั้นมันได้ส่งผลอย่างมากมายไปทุกในสนามรบ!

ตอนนี้มิใช่แค่มหานครฉีใต้เท่านั้นที่เฉลิมฉลอง แม้แต่เหล่าเจ้าโลกเองก็ยังต้องผงะเมื่อได้ยินข่าวเช่นกัน

ตอนแรกที่เจ้าโลกหยุนซานได้ยินเรื่องนี้เขาถึงกับนั่งหยุดหายไปเป็นหลายนาที

บุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์นั้นคือเย่หยวน?

นี่มันจะบ้าไปแล้วหรือ?

เขานั้นรู้ถึงฤทธิ์ของโอสถเลียนโลหิตและเคยตรวจเย่หยวนหลังจากลองใช้โอสถนี้มาแล้วด้วย

ด้วยฝีมือของเขานั้นหากลองตรวจดูละเอียดๆ แล้วมันย่อมจะเจอจุดแปลกปลอมไม่น้อย

แต่มันก็ยังต้องใช้ความพยายามไม่น้อยถึงจะตรวจเจอ

มันมิใช่สิ่งที่แค่ใช้จิตศักดิ์สิทธิ์มองผ่านๆ แล้วจะตรวจเจอได้

เย่หยวนเองก็เข้าใจเรื่องนี้

โอสถเลียนโลหิตนั้นมันสามารถใช้เพื่อเข้าไปแฝงตัวในเผ่าเลือดได้แต่ไม่อาจจะเด่นมากได้

เพราะหากต้องไปยังวิหารโลหิตเทวาแล้วมันย่อมจะทำให้เสี่ยงอย่างไม่จำเป็น

ในวิหารโลหิตเทวานั้นมันมีเจ้าโลกมากมาย

เย่หยวนที่เป็นคนโดนเด่นเช่นนี้ย่อมจะไม่มีทางหลุดรอดสายตาของเหล่าเจ้าโลกทั้งหลายไปได้

เพราะฉะนั้นมันจึงเสี่ยงเกินไป

นอกจากนั้นแล้วบุตรโลหิตศักดิ์สิทธิ์นี้มันยังไม่ใช่ตำแหน่งที่ร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนอันดับหนึ่งจะได้รับมา!

เพราะนี่มันคือตำแหน่งที่ต้องให้หวังจั่วคนนั้นเป็นคนรับรองและแต่งตั้ง!

สุดยอด!

เหนือล้ำ!

เรื่องราวเช่นนี้อย่าว่าแต่จักรพรรดิเซียนน้อยๆ คนหนึ่งแม้แต่เจ้าโลกอย่างเขาเองก็ยังไม่กล้าจะลองทำ!

แต่นอกจากว่าเย่หยวนจะกล้าลองแล้วเขายังสามารถทำได้อีกด้วย!

สุดยอดเหนือล้ำ!

เขานั้นหมดคำพูดที่จะใช้ชื่นชมไปนานแล้ว

เจ้าโลกคนอื่นๆ นั้นนอกจากความอิจฉาแล้วมันก็มีแต่ความริษยา

แล้วเย่หยวนนั้นเก่งกาจหรือไม่?

แน่นอน!

เย่หยวนนั้นสร้างคุณให้ทวีปสวรรค์แรกอย่างไม่อาจนับได้และยังแสดงให้เห็นถึงพรสวรรค์ที่มีด้วย

ต่อให้จะเป็นเจ้าโลกพวกเขาก็ยังรู้สึกซาบซึ้งต่อเขา

แต่ว่าตัวตนในฐานะผู้บ่มเพาะนอกรีตของเขานั้นมันได้หยุดเจ้าโลกคนอื่นๆ ไว้

ยอดอัจฉริยะเหนือล้ำฟ้าดินที่จะต้องตายเร็วก่อนถึงระดับเจ้าโลกมันย่อมไม่มีอนาคต

สำหรับสวรรค์แรกในตอนนี้หากมิใช่เจ้าโลกมันก็ไม่คุ้มค่าจะลงมือใดๆ

พวกเขานั้นต้องการเจ้าโลกเพิ่ม!

แต่ตอนนี้เย่หยวนกลับได้ใช้การกระทำตบหน้าพวกเขาทั้งหลายสิ้น

ไม่ใช่เจ้าโลกแล้วทำไม?

เย่หยวนนั้นไม่ต้องเป็นเจ้าโลกก็สามารถสร้างคุณให้แก่พันธมิตรได้อย่างที่เจ้าโลกยังต้องอาย

“หยุนซาน ท่านได้ศิษย์ที่ดีมาจริงๆ!” เทพศักดิ์สิทธิ์กล่าวขึ้นมาจากส่วนลึกของเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย

เพราะตอนที่เย่หยวนปรากฏตัวขึ้นที่เมืองทัศน์เหนือนั้นเขาเองก็รู้สึกอยากเก็บเขามาเช่นกัน

แต่สุดท้ายเขาก็ล้มเลิกไป

ตอนนี้เขาจึงได้แต่ต้องอิจฉาเจ้าโลกหยุนซานที่กล้า