จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2903

ตอนที่ 2903 เจ้าโลกตะลึง!

“โหยวจินนั้น… ตาย?” เทพศักดิ์สิทธิ์นั้นได้แต่ต้องถามขึ้นมาอย่างไม่อยากเชื่อ

เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ที่มีแต่เสียงบ่นว่าเมื่อวินาทีก่อนนั้นมันได้เข้าสู่ความเงียบงัน

เจ้าโลกเฮยหยางนั้นรู้สึกร้อนขึ้นมาทั้งหน้าทันทีเพราะวินาทีก่อนนั้นเขายังว่าด่าเย่หยวนอย่างสุดตัว คิดถึงขั้นอยากจะส่งเย่หยวนไปตาย

แต่ตอนนี้…โหยวจินนั้นกลับเป็นคนตายลง!

นี่มันคือเจ้าโลกเผ่าเลือดคนแรกที่ตายลงตั้งแต่มีการสร้างเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์ขึ้น!

มันเป็นเรื่องที่ใหญ่เกินกว่าจะเมินเฉย!

“ตายแล้ว! ตายจนไม่รู้จะตายอย่างไรเลย! เจ้าโลกโหยวจินตาย เฉียนั้วหนีไปได้อย่างบาดเจ็บสาหัส มหาจักรพรรดิเผ่าเลือดตายลงไปกว่าสามสิบคนและทหารอีกกว่าหนึ่งแสนสามหมื่นคนได้ตายลงสิ้น! ส่วนฝ่ายเรานั้นเสียกำลังไปเพียงเกือบสามพันคน! ชัยชนะครั้งนี้มันยิ่งใหญ่กว่าชัยชนะที่มหานครฉีใต้เป็นร้อยๆ เท่า!”

จางเฟยหงสั่นสะท้านขึ้นมาทั้งร่างตอนที่ได้ยินข่าวนี้ครั้งแรกเขาคิดว่าตัวเองกำลังนอนฝันไปด้วยซ้ำ

เพราะมันเหนือล้ำความเข้าใจ!

เดิมทีแล้วชัยชนะที่มหานครฉีใต้นั้นมันนับว่าเป็นชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ไปแล้ว

แต่ว่าในชัยชนะครั้งนี้พวกเขากลับสังหารเจ้าโลกลงได้!

สังหารเจ้าโลกนั้นมันย่อมจะเป็นเรื่องที่ใหญ่ยิ่ง!

อย่าว่าแต่ทหารสามแสนต่อให้จะเป็นทหารสามสิบล้านหรือสามร้อยล้านก็ไม่อาจจะมีความสำคัญเท่าเจ้าโลก คนเดียว!

เผ่าเลือดนั้นมีจักรพรรดิเซียนอยู่เท่าไหร่?

ในเมืองข่ายยักษ์นั้นมีจักรพรรดิเซียนถึงแปดล้านมาสมัครคัดเลือกร้อยบุตร!

เช่นนั้นแล้วจำนวนจักรพรรดิเซียนของสามทวีปนั้นมันคงจะมากเกินร้อยล้านไปได้ง่ายๆ!

แต่ในจักรพรรดิเซียนนับร้อยล้านนั้นมันมีเจ้าโลกเกิดขึ้นมาได้กี่คน?

เพราะหลายพันปีที่ผ่านมานี้เผ่าเลือดเองก็มีเจ้าโลกถือกำเนิดขึ้นมาใหม่แค่ห้าคนเท่านั้น

มันชัดเจนแล้วว่าตัวตนระดับเจ้าโลกนั้นสำคัญแค่ไหน!

แต่ตอนนี้เจ้าโลกคนหนึ่งกลับตายลงไป มีหรือที่จางเฟยหงจะไม่สั่นสะท้านไปทั้งกายใจ?

เทพศักดิ์สิทธิ์ท่านนั้นเองก็แทบลืมหายใจไป

ยอดฝีมือระดับเขานั้นต้องผ่านเรื่องราวชีวิตมามากมายแค่ไหน?

แต่ครั้งนี้เขาตกตะลึงจนลืมหายใจไปจริงๆ!

“ตายไปไม่ถึงสามพัน? มัน…มันจะเป็นไปได้อย่างไร? เผ่าเลือดนั้นมีแสงเนตรโลหิตที่ป้องกันเมืองได้ดีไม่แพ้ค่ายกลของเราๆ! ก…กลับมีคนตายแค่ไม่ถึงสามพัน?” เทพศักดิ์สิทธิ์นั้นกล่าวถามขึ้นมาด้วยเสียงหลง

จางเฟยหงตอบกลับไปด้วยใจที่เต้นรัว “เย่หยวนนั้นไม่รู้ไปเอาเลือดต้นมาจากไหน วินาทีที่เขาปล่อยพลังเลือดต้นนั้นออกมาแสงเนตรโลหิตมันก็สิ้นฤทธิ์ลงไปทันที! จากนั้น…มันก็เป็นการล่า! หลี่ชิงหยุนนั้นเข้าปะทะโหยวจินที่บาดเจ็บหนักและสังหารเขาลงหลังจากไล่ล่ากันไปกว่าหนึ่งวันหนึ่งคืน!”

เมื่อเจ้าโลกทั้งหลายได้ยินเช่นนั้นพวกเขาก็ต้องยืนนิ่งไปพร้อมๆ กัน

เลือดต้น!

สิ้นฤทธิ์!

เจ้าจะบ้าหรือ?!

“ล…แล้วเขาไปเอาเลือดต้นมาจากไหน? ที่สำคัญต่อให้มันจะเป็นเลือดต้นมันก็คงไม่ถึงขั้นผนึกแสงเนตรโลหิตลงได้หรอกใช่ไหม?” เทพศักดิ์สิทธิ์นั้นถามขึ้นมาด้วยความมึนงง

จางเฟยหงได้แต่ยิ้มแห้งๆ ตอบกลับไป “เรื่องนั้นข้าเองก็ไม่ทราบ ท่านคงต้องลองถามเจ้าตัวเอาเองแล้ว”

“ฮ่าๆๆ…”

ระหว่างที่จางเฟยหงตอบกลับไปนั้นมันก็มีเสียงหัวเราะของเจ้าโลกหยุนซานดังขึ้นมา

สะใจจนเกินไป!

ก่อนหน้านี้เขาถึงขั้นคิดว่าจะเสี่ยงชีวิตบุกเข้าแดนเผ่าเลือดหวังช่วยชีวิตศิษย์ทั้งสองกลับมา

ใครจะไปคิดว่าผลที่ออกมามันจะกลับตาลปัตรเช่นนี้!

ศิษย์ทั้งสองของเขานั้นกลับส่งข่าวที่ทำให้เขาต้องสะดุ้งกลับมาแทน!

ได้ยินเสียงหัวเราะของเจ้าโลกหยุนซานนั้นเจ้าโลกคนอื่นๆ ต่างก็ต้องเงียบปากไปทันที

นี่มันจะตบหน้ากันแรงเกินไปแล้ว!

เพราะก่อนหน้านี้คนทั้งหลายนั้นยังด่าว่าเย่หยวน บอกว่าเย่หยวนหลงตัวเองเหลิงในความสำเร็จ

แต่สุดท้ายแล้วพวกเขาก็ถูกตบหน้าเข้าในเวลาไม่กี่วินาทีต่อมา

หลงตัวเองเหลิงความสำเร็จ?

ลองไปสังหารเจ้าโลกลงให้ได้ก่อนค่อยมาว่าเถอะ!

“เจ้าพวกนี้นี่ เจ้าคิดจะเยาะเย้ยพ่อเจ้าใช่หรือไม่เล่า! เวลานี้รู้สึกอย่างไรกันบ้าง หน้าชากันหรือไม่? ศิษย์ของพ่อเจ้านั้นมีคนใดบ้างที่ธรรมดา? อย่าว่าแต่ศิษย์เลย แม้แต่พวกเจ้านั้นเองที่วางตัวเหนือหัวผู้คนอยู่ทุกวันนี้ มีพวกเจ้าคนใดบ้างที่เคยสังหารเจ้าโลกเผ่าเลือดลงได้? หือ? ส่งกำลังจากฉีใต้ออกไปตีข่ายยักษ์จนแตกพ่าย สะใจจริง! มันช่างสะใจดีเสียจริงๆ! ฮ่าๆๆ…”

เจ้าโลกหยุนซานนั้นรู้สึกสะใจอย่างมากที่สุดเพราะได้ตบหน้าคนทั้งหลายจนหัน

เพียงแค่ว่าตัวเขาก็ลืมไปว่าตัวเองก็ได้ด่าว่าเย่หยวนและหลี่ชิงหยุนไปเมื่อไม่กี่วินาทีก่อน

แต่ตอนนี้มันย่อมจะไม่มีใครกล้าเอาเรื่องนั้นมาเยาะเย้ยเขาอีก

เจ้าโลกทั้งหลายนั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้างกับข่าวชัยชนะครั้งนี้

…

นี่เป็นครั้งแรกที่เย่หยวนได้เข้ามาภายในเขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์และอดไม่ได้ที่ต้องอ้าปากค้าง

นี่มันคือการผสานพลังของเจ้าโลกมากมาย เขตแดนสวรรค์สัมบูรณ์นี้มันถูกสร้างขึ้นมาด้วยสุดยอดวิชามีพลังงานไร้สิ้นสุด

หากมิใช่เพราะเจ้าโลกทั้งหลายปล่อยให้เข้ามาแล้วต่อให้จะเป็นยอดฝีมือคลื่นกำเนิดก็คงไม่อาจจะเล็ดลอด

เข้ามาได้