จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2906

ตอนที่ 2906 ฝืนหลอมรวม

เลือดต้นหยดนี้เย่หยวนพยายามจะผนึกมันไว้ในส่วนลึกสุดของตันเถียนเสมอมา

เพราะไม่ว่าอย่างไรมันก็คือสิ่งที่ทรงพลังจนเกินกว่าจะยุ่งเกี่ยวด้วย

เขานั้นพยายามศึกษาเลือดต้นนี้มาตลอดเพื่อหวังว่าจะเข้าใจความลับของเผ่าเลือดให้ได้มากขึ้นกว่าเก่า

เพียงแค่ว่าเจ้าสิ่งนี้มันลึกลับซับซ้อนจนเกินไป เหนือล้ำกว่าความเข้าใจของเขาในตอนนี้จนไม่อาจจะวิเคราะห์อะไรได้

แต่ตอนนี้เขาไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว!

หากเขาปล่อยมันให้ระเบิดตัวออกมาเขาคงได้ตายก่อนทำอะไรกับมันแน่ๆ!

เพราะฉะนั้นเย่หยวนจึงได้ควบคุมดาบเต๋าพุ่งเข้าใส่เลือดต้นอย่างสุดแรง

นี่ไม่ใช่เพื่อที่จะทำลายเลือดต้นกำเนิด แต่เพื่อ…ฝืนหลอมรวมมันเข้าไป!

ดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นมันคือผลงานยอดเต๋าของเขาที่สะสมมาทั้งชีวิต นี่มันคือสุดยอดอาวุธที่สร้างขึ้นมาจากการทำลายโลกของเขาลง

เจ้าสิ่งนี้มันมีคุณค่ามากแค่ใดแม้แต่ตัวเย่หยวนเองก็ไม่อาจประเมินได้

อย่างน้อยๆ เขาก็สามารถทำเรื่องที่คนอื่นทำไม่ได้มากมาย

เช่นกันผนึกแก่นเลือดของเผ่าเลือดนั้น!

เรื่องนี้มันแสดงให้เห็นว่าเต๋าของเย่หยวนนั้นเหนือล้ำกว่าสิ่งอื่นๆ ไปไม่น้อย

ไม่ว่าเลือดต้นนี้จะแข็งแกร่งทรงพลังแค่ไหนมันก็เป็นแค่คลื่นกำเนิดรูปแบบหนึ่งที่เกิดขึ้นมาในโลกหล้า

ต่อให้มันจะทรงพลังมันก็คงไม่มีทางทรงพลังไปกว่าสวรรค์!

แต่ดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นคือสิ่งที่แม้แต่สวรรค์ยังริษยา!

ดาบเต๋านั้นเกิดขึ้นจากสวรรค์แต่กลับแตกต่างจากเต๋าสวรรค์

เพราะฉะนั้นตอนนี้เย่หยวนที่ไม่มีทางเลือกจึงได้แต่ต้องฝืนหลอมมันเข้ามาภายในดาบเปลี่ยนเลือดต้นนี้ให้กลายเป็นพลังของตนเอง!

เลือดต้นนี้มันมิได้เป็นของเย่หยวน แท้จริงแล้วมันก็แค่ของที่ศิลาโลหิตโกลาหลให้เย่หยวนยืนมาใช้เท่านั้น

แต่ตอนนี้เย่หยวนกำลังจะแย่งชิงมันมาเป็นของตน!

คลื่นพลังรุนแรงล้ำกระแทกออกมาจากดาบเต๋าเหมือนดั่งที่ทุกเต๋ามุ่งหน้าสู่สวรรค์!

ภายใต้พลังอันนี้เลือดต้นนั้นมันเหมือนถูกเล่นงานเข้าจนต้องชะงักไป

หลังจากนั้นดาบเต๋ามันก็เปลี่ยนเป็นเส้นพลังงานนับพันๆ หมื่นๆ พุ่งเข้ามาเสียบเลือดต้นจากรอบด้าน

ฝืนหลอมรวม!

ส่วนทางโลกภายนอกนั้นพวกเขาย่อมจะไม่รับรู้ถึงเรื่องนี้

เจ้าโลกแต่ละคนนั้นต่างทำหน้าเครียดกันถึงที่สุด

ตัวศิลาโลหิตโกลาหลนั้นแม้ว่ามันจะไม่อาจพูดแต่ดูจากคลื่นพลังที่ปล่อยออกมาแล้วมันก็คงกำลังจะเย้ยหยันคนทั้งหลายอยู่แน่

ความรู้สึกสะใจที่ได้แก้แค้นนั้นมันแผ่ออกมาด้วยคลื่นกำเนิดทำให้เจ้าโลกทั้งหลายสามารถรับรู้ถึงได้

“ให้ตายสิ! หากพลังคลื่นกำเนิดระดับนี้เกิดขึ้นในร่างกายของจักรพรรดิเที่ยงมันย่อมไม่อาจจะรับได้แน่! ครั้งนี้เย่หยวนคงไม่รอดแน่แล้ว!” เทพศักดิ์สิทธิ์ร้องขึ้นมา

“ไอ้เจ้าเวรนี่มันกลับยอมที่จะแลกเลือดตัวเองเพียงเพื่อจะสังหารจักรพรรดิเที่ยงขั้นต้นคนหนึ่ง!” โจวซ่งฉวนนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยความคับแค้นสุดใจ

เจ้าโลกหยุนซานนั้นเบิกตากว้างเป็นสีแดงเลือดใช้พลังคลื่นกำเนิดของตนออกมาสุดตัวหวังจะต่อต้านศิลาโลหิต โกลาหล!

“ตาย! ตาย! ตาย! พวกเจ้าช่วยข้าโจมตีมัน! พ่อเจ้าจะต้องสังหารเจ้านี่มันลงให้ได้!” หยุนซานร้องลั่นเพราะศิษย์ที่เขาชื่นชอบที่สุดคนนี้กลับจะต้องมาตายลงต่อหน้าอย่างที่เขาไม่อาจช่วยเหลือได้

เขานั้นไม่อาจจะยอมรับ!

แม้ว่าเย่หยวนจะเป็นศิษย์เขาได้แค่ไม่นานแต่ว่าเย่หยวนนั้นกลับแสดงออกมาได้ถูกใจเขาอย่างมากมายนัก

ความเย้ยหยันต่อโลกหล้าของเย่หยวนนั้น ไหนจะยังความบ้าคลั่งที่เขามีต่อเต๋าโอสถอีก มันคือสิ่งที่เหมือนเจ้าโลกหยุนซานสมัยหนุ่มๆ ไม่มีผิด!

แต่ตอนนี้เย่หยวนกลับกำลังจะตายลงไป!

เมื่อสัมผัสได้ถึงความคับแค้นใจของเจ้าโลกหยุนซานเทพศักดิ์สิทธิ์และเจ้าโลกคนอื่นๆ ต่างก็ต้องปล่อยพลังคลื่นกำเนิดออกมาอย่างสุดตัวเพื่อหวังทำร้ายศิลาโลหิตโกลาหลมันกลับไป

หยุนซานนั้นหวังในใจว่าหากศิลาโลหิตโกลาหลมันบาดเจ็บไปแล้วมันอาจจะหยุดการระเบิดเลือดต้นนั้นด้วย

แต่มันก็เปล่าประโยชน์

หากศิลาโลหิตโกลาหลคิดอยากระเบิดเลือดต้นของตัวเอง มันไม่ต้องใช้พลังงานใดๆ เลยด้วยซ้ำ

ผลลัพธ์นั้นมันไม่อาจจะเปลี่ยนแปลง!

ก็จริงที่ว่าพลังของศิลาโลหิตโกลาหลมันไม่อาจจะเจาะเข้ามาท่ามกลางการคุ้มกันของเจ้าโลกทั้งหลาย

แต่หากมันคิดหนีย่อมจะมิใช่เรื่องยากเย็นเลย!

พลังคลื่นกำเนิดของเจ้าสิ่งนี้มันเกิดขึ้นมาจากฟ้าดิน มันสุดแสนบริสุทธิ์และเหนือล้ำกว่าเจ้าโลกคนใด!

ตอนนี้คลื่นกำลังเลือดต้นนั้นมันค่อยๆ จางหายไป

เหล่าเจ้าโลกทั้งหลายต่างพยายามสุดตัวแต่ก็ไม่อาจจะหยุดมันไว้ได้

ที่สำคัญไปกว่านั้นการถอยกลับของเขามันยังไม่เร่งรีบ ราวกับว่ามันคิดเย้ยหยันความไร้พลังของเจ้าโลกทั้งหลาย