จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2909

ตอนที่ 2909 ครอบครัวในต่างสวรรค์

“นั่นมัน…ดูเหมือนจะเป็นท่องห้วงอวกาศ? เจ้าเด็กคนนี้มันกลับมีวิชาลับเช่นนั้นติดตัวด้วยหรือ!” เทพศักดิ์สิทธิ์นั้นมองออกทันทีว่าวิชาที่เย่หยวนใช้เดินทางในห้วงโกลาหลนั้นคืออะไร

“มันกลับเป็นท่องห้วงอวกาศ! ตำนานว่ากันนานนี่มันคือวิชาลับที่ทำให้สามารถเดินทางผ่านมิติได้ราวกับเป็นแผ่นดินปกติ! ได้เห็นวันนี้มันก็สมชื่อดีเสียจริง!” เจ้าโลกเฮยหยางกล่าวขึ้นตาม

“ได้ยินมาว่าวิชาลับนี้มันมีแต่มังกรฟ้าโกลาหลเท่านั้นที่ใช้ได้! เจ้าเด็กนี่มันแค่จักรพรรดิเที่ยงแท้ๆ แต่จะบอกว่าสายเลือดของมันพัฒนาไปถึงระดับนั้นแล้วหรือ?”

…

ได้เห็นเย่หยวนเดินทางผ่านห้วงโกลาหลไปนั้นเหล่าเจ้าโลกทั้งหลายก็ต้องอ้าปากค้างไปตามๆ กัน

มันช่างเป็นวิชาที่เหนือล้ำความคาดเดาไปนัก

มังกรฟ้าโกลาหลนั้นมันเป็นตัวตนที่แม้แต่ในหมู่เจ้าโลกด้วยกันนั้นก็นับว่าทรงพลังอย่างมาก

และท่องห้วงอวกาศอันนี้มันคือสิ่งที่ทำให้เจ้าโลกต้องอิจฉาได้

หากใช้วิชานี้ได้แล้วพวกเขาย่อมจะสามารถไปมาระหว่างสวรรค์ได้อย่างไม่มีอะไรขัดขวาง!

เดิมทีแล้วเย่หยวนนั้นย่อมจะไม่สามารถบ่มเพาะท่องห้วงอวกาศนี้ได้แต่ว่าหลังจากดูดซับสระโลหิตของเผ่าเลือดทั้งสองสระลงสิ้นสายเลือดของเขามันก็พัฒนาขึ้นอย่างมากจนถึงระดับต่ำสุดที่จะฝึกวิชานี้ได้

จากนั้นเขาก็ใช้เวลาไม่นานในการฝึกท่องห้วงอวกาศนี้ให้สำเร็จ

แน่นอนว่าความสำเร็จของเขานั้นมันไม่อาจจะเอาไปเทียบกับท่องห้วงอวกาศของหมี่เทียนในสมัยก่อนได้เลย

แต่เมื่อได้เจ้าโลกหยุนซานนั้นช่วยมันก็พอที่จะเดินทางได้

ได้เห็นสีหน้าตกตะลึงของเจ้าโลกทั้งหลายนั้นหยุนซานเองก็ต้องหัวเราะลั่นขึ้นมาในใจ!

‘ศิษย์พ่อเจ้าคนนี้มันเก่ง!’

‘พวกเจ้าโง่ทั้งหลายเตรียมล้างคอรอไว้เถอะ!’

…

ฟุบ!

เย่หยวนนั้นตกลงมาในโถงใหญ่หนึ่งด้วยสีหน้ามึนงง

ภายในโถงใหญ่นี้มันมีคนมากมายกำลังทำพิธีสักการะและจู่ๆ เขาก็โผล่ออกมาขวางหน้าพวกเขา

กลุ่มคนตรงหน้านั้นหันมามองเขาด้วยความตกตะลึง

เจ้าบ้านี่มันโผล่มาจากไหน?

เย่หยวนมองไปรอบๆ โถงและพบว่ามันมีลักษณะของถ้ำใหญ่ที่ถูกปรับให้กลายเป็นห้องโถง

สุดโถงใหญ่นั้นมันมีรูปปั้นหนึ่งตั้งอยู่ด้วยท่าทางที่ทรงพลังอย่างมากที่สุด

แต่ใบหน้าของรูปปั้นนั้นมันกลับเบลอๆ

แต่เย่หยวนนั้นกลับรู้สึกคุ้นท่าทางของรูปปั้นนี้ไม่น้อย!

“เผ่าเลือด! ฆ่ามัน!”

ยอดฝีมือทั้งหลายนั้นต่างร้องลั่นอย่างแตกตื่น

จากนั้นมันก็ตามมาด้วยจิตสังหารรุนแรง!

ยอดฝีมือทั้งหลายนั้นมุ่งหน้าเข้ามาหาเขาทันที

แต่ว่าคลื่นพลังเลือดบนร่างของเย่หยวนนั้นมันหนาแน่นจนไม่อาจจะปกปิดได้ด้วยวิธีใดๆ

กำลังของคนที่อยู่ในโถงนี้มันไม่อ่อนแอ ที่เก่งกาจที่สุดนั้นเป็นถึงมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์!

เสียงที่สั่งขึ้นมานั้นมันก็ดังจากปากของเขา

นอกจากมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์คนนี้แล้วมันยังมีจักรพรรดิเที่ยงอีกมากมายในโถงใหญ่

ชัดเจนเลยว่านี่มิใช่นิกายค่ายสำนักเล็กๆ

เย่หยวนในตอนนี้มีไม้ตายมากมายแต่ช่องว่างระหว่างจักรพรรดิและมหาจักรพรรดินั้นมันยิ่งใหญ่ ตอนนี้เขาไม่อาจจะต่อสู้กับมหาจักรพรรดิจริงๆ ได้

ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นแค่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นต้นก็ตาม

เย่หยวนเองก็ไม่นึกฝันว่าวินาทีแรกที่มาถึงเขากลับจะตกอยู่ในวงล้อมของศัตรูไป

นิกายนี้ดูอย่างไรมันก็คงไม่ถูกกับเผ่าเลือดอย่างมาก ตอนนี้มหาจักรพรรดิคนนั้นปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่กดดันเย่หยวนไม่ให้หนีไปไหนได้

จักรพรรดิเที่ยงคนอื่นๆ เองก็ตามติดมาปิดทางหนีเย่หยวนสิ้น

ด้านหลังของเย่หยวนนั้นกำแพงเขตแดนสวรรค์มันก็ค่อยๆ ปิดหายลงไปทำให้เย่หยวนตกอยู่ในวงล้อมอย่างไม่มีทางหนีถอยไปไหนอีก

เย่หยวนขนลุกตั้งแต่จู่ๆ สายตาของเขาก็มองไปเห็นรูปปั้นและคิดอะไรขึ้นมาได้จึงร้องลั่นออกมา “หางหยาง!”

เสียงร้องนี้มันมีประโยชน์จริง!

เพราะมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์คนนั้นหยุดตัวลงทันทีพร้อมมองหน้าเย่หยวนอย่างมึนงง “เจ้าออกมาจากกำแพงเขตแดนสวรรค์แท้ๆ ทำไมถึงรู้ชื่อบรรพบุรุษเราได้?”

เย่หยวนถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอก หยุนซานได้ช่วยชีวิตเขาไว้แล้ว!

แต่แน่นอนว่าอันตรายมันยังไม่ผ่านพ้นไป