จอมเทพโอสถ นิยาย บท 2922

ตอนที่ 2922 หลอมร่างวิญญาณ!

“ข้าก็ขอตอบด้วยคำพูดเดิม คิดอยากจะอวดตัวก็ไปผ่านการทดสอบให้ได้ก่อนเถอะ มาพูดจนดอกไม้ร่วงเสียแต่ตอนนี้สุดท้ายมันจะไม่เป็นการหาเรื่องขายหน้าอีกหรือ?” เย่หยวนกล่าวตอบไป

ฉินซื่อเถียนนั้นได้แต่ต้องกัดฟันแน่นทำหน้าดำเครียดตอบกลับไป “เช่นนั้นเราจะได้รู้กันว่าเส้นทางคุมวิญญาณนี้มันจะตบหน้าใครกันแน่!”

มหาจักรพรรดิคนหนึ่งปรากฏขึ้นต่อหน้าคนทั้งหลายและกล่าวขึ้น “เส้นทางคุมวิญญาณนี้มันมีด้วยกันทั้งหมดสิบระดับ ผ่านได้สองระดับจะถือว่าผ่านการทดสอบครั้งนี้ไปได้ เส้นทางคุมวิญญาณนี้มันมีประโยชน์ในเรื่องการช่วยตีหลอมร่างวิญญาณ ถือว่าเป็นประโยชน์ล้ำกับพวกเจ้าทั้งหลายแต่พวกเจ้าต้องประเมินตัวเองให้ดี ไม่เช่นนั้นจะได้ตายลงง่ายๆ! ตอนนี้สถิติที่ดีที่สุดของเส้นทางคุมวิญญาณมันคือปลายสุดของระดับห้า!”

พวกฉินซื่อเถียนทั้งสามนั้นเริ่มตั้งตัวเตรียมรับมือเพราะครั้งนี้พวกเขาจะต้องตบหน้าเย่หยวนให้ได้!

สิ่งที่ได้มาจากสนามรบเจาะชาดนั้นมันมิใช่สิ่งที่คนอื่นๆ จะเลียนแบบได้ชั่วข้ามคืน ร่างกายของพวกเขานั้นหนักแน่นอย่างมาก

มหาจักรพรรดิล้ำตงหยางเองก็เคยกล่าวไว้ว่าความถึกทนของฉินซื่อเถียนนั้นคงพอจะไปถึงระดับหกได้ง่ายๆ! หรือก็คือเขานั้นสามารถที่จะทำลายสถิติที่สุดปลายระดับห้าได้อย่างไม่ต้องสงสัย

เขานั้นไม่เชื่อว่าเย่หยวนนั้นจะยังคงสามารถตามพวกเขามาได้ในรอบนี้!

ภายใต้คำสั่งของผู้ดูแลนั้นคนกว่าสามร้อยก็พุ่งเข้าไปภายในเส้นทาง

เมื่อเข้ามาถึงเส้นทางคุมวิญญาณ มันก็มีการโจมตีวิญญาณมากมายพุ่งออกมาปกปิดฟ้าดินจนทำให้คน

ทั้งหลายหน้าซีดขาว

ชาวเผ่าวิญญาณทั้งหลายนั้นต่างปล่อยวิชาวิญญาณออกมาตั้งรับมันไว้

แต่ว่ามันก็มีผู้เข้าทดสอบหลายคนต้องร้องลั่นขึ้นมาด้วยน้ำตานองหน้า

“แค่ระดับแรกมันก็รุนแรงปานนี้แล้วหรือ นี่กะจะสังหารกันหรืออย่างไร!”

“คนที่เข้าโถงวิญญาณนิพพานได้มันต้องเป็นสัตว์ประหลาดพันธุ์ใดกัน!”

“อ้าก ข้าไม่ไหวแล้ว! ข้าทนไม่ได้แล้ว! ข้าขอถอนตัว!”

…

คนที่ผ่านด่านแรกมาได้กว่าสามร้อยคนนี้ย่อมจะเป็นหัวกะทิทั้งสิ้น

เพียงแค่ว่าตอนนี้มันเริ่มมีคนที่ทนไม่ได้ขึ้นมาแล้ว

การโจมตีวิญญาณหนักหน่วงเป็นชุดนั้นมันทำให้ผู้เข้าคัดเลือกทั้งหลายไม่อาจต้านทาน

แต่ละวินาทีที่ผ่านไปนั้นมันมีการโจมตีวิญญาณดั่งเดิมเกิดขึ้นมานับสิบๆ ครั้ง

มันเหมือนดั่งว่าพวกเขานั้นกำลังต่อต้านสายลม!

เส้นทางคุมวิญญาณนั้นยาวถึงสิบกิโลเมตร

แต่ละกิโลเมตรนั้นมันนับเป็นหนึ่งระดับ

แต่ตอนนี้ก้าวออกมายังไม่ถึงพันก้าวพวกเขาก็เริ่มมีคนตายลงแล้ว

แน่นอนว่าต่อให้จะเป็นคนที่อ่อนแอที่สุดในกลุ่มนี้มันก็ยังนับว่าเป็นยอดฝีมือ

พวกฉินซื่อเถียนทั้งสามนั้นไม่สนใจการโจมตีเหมือนพายุคลั่งนี้ใดๆ

ตอนนี้พวกเขาไม่ใช้แม้แต่วิชาป้องกันตัว

ระดับแรกนั้นมันง่ายดายสำหรับพวกเขาอย่างมาก

พวกเขาทั้งสามนั้นเดินผ่านระดับแรกขึ้นระดับสองไปด้วยความเร็วที่ไม่อาจมีใครตามทัน

เพราะว่าระดับตรงหน้ามันง่ายดายพวกเขานั้นยังไม่อยากจะเปลืองแรงและเก็บแรงที่เหลือไว้ต่อต้านระดับหลังๆ

ตอนนี้ทั้งสามนั้นหันกลับไปมองด้านหลังอย่างไม่ได้นัดหมาย

ซึ่งพวกเขาก็มองเห็นว่ามีอีกหลายคนที่ตามพวกเขามาได้ไม่ยาก

แต่เย่หยวนนั้นไม่ได้ปรากฏขึ้นในกลุ่มคนที่ตามหลังมานั้นจนทำให้พวกเขาทั้งสามต้องถอนหายใจยาว

มันคงตามมาไม่ได้แน่แล้ว!

ด่านนี้มันคือด่านของพวกเขา!

“หึ ไอ้เด็กเวรนั่นมันดูเก่งกาจจริงแต่ก็ไม่ได้เหนือล้ำอะไรไปกว่านี้! ในรอบนี้สิ่งที่ต้องใช้นั้นคือร่างวิญญาณ! พวกเราทั้งสามนั้นย่อมจะไม่มีทางแพ้ใครในเรื่องนี้ได้!” ฉินซื่อเถียนกล่าวขึ้น

“หลังจากออกไปแล้วเราคงต้องไปสั่งสอนมันเสียหน่อย!” โจวหยูกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าดำมืด

“เรื่องนั้นไม่ต้องกังวลเลย! พ่อเจ้านี้ตั้งแต่รอดจากสงครามกลับมาได้ก็ยังไม่เคยเสียหน้าขนาดนี้มาก่อน! ครั้งนี้ข้าอยากจะรู้นักว่าไอ้เด็กนั่นมันจะเอาอะไรมาโอหังได้อีก!” ฉินซื่อเถียนกล่าวขึ้น

ความอับอายจากด่านแรกนั้นพวกเขายังจำมันฝังใจ

นอกจากว่าจะเสียหน้าเองแล้วเขายังทำให้มหาจักรพรรดิล้ำตงหยางเสียหน้าด้วย!

พูดจบพวกเขาทั้งสามก็เดินเข้าระดับสองไปอย่างไม่คิดหันกลับไปมองอีก

ในระดับที่สองนั้นนอกจากว่าการโจมตีมันจะเพิ่มมากขึ้นแล้วพลังของมันยังรุนแรงขึ้นอีกหลายเท่า