จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3046

ตอนที่ 3046 เข้าใจคลื่นกำเนิดระดับแปด!

“อาจารย์เย่ เจ้าจะยังรออะไรอยู่อีก? รีบๆ แสดงฝีมือเสียที ให้เด็กน้อยอย่างพวกเรานั้นได้เปิดหูเปิดตาทีเถอะ!” โจวเซียนเฉินกล่าวขึ้นด้วยรอยยิ้ม

“อาจารย์เย่สามารถหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาได้อย่างง่ายดาย เราช่างรู้สึกอับอายนัก! รีบๆ แสดงฝีมือของท่านออกมาให้เราดูเสียทีเถอะ!”

“ไม่นึกเลยว่าสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นกลับจะให้กำเนิดยอดอัจฉริยะเช่นตัวท่านนี้ขึ้นมาได้!”

คนที่มองดูอยู่รอบๆ นั้นต่างกล่าวขึ้นเรียกเสริมจากโจวเซียนเฉิน พวกชูฟางและจินหนานเองก็ไม่คิดจะพลาด

เพราะไม่ว่าจะอย่างไรเสียพวกเขานั้นก็มิใช่คนที่พนันลงเดิมพันกับเย่หยวนไว้ ต่อให้สุดท้ายแล้วเย่หยวนจะกลายเป็นยอดฝีมือล้ำฟ้าไปพวกเขาเองก็ไม่มีอะไรต้องเสียหายมากมาย

แต่แน่นอนว่าพวกเขาเองก็ไม่คิดว่าเย่หยวนจะเอาชนะโจวเซียนเฉินไปได้ เพราะในการโอสถนั้นมันไม่มีใครเหนือล้ำไปกว่าโจวเซียนเฉินได้อีกแล้ว

เหล่าคนจากสวรรค์ต่างๆ นั้นนั่งรอดูเรื่องตลกกันต่อไป

เย่หยวนขยับมือและจุดเพลิงจุติวิโมกข์ขึ้นมาพร้อมเริ่มโยนสมุนไพรสวรรค์ที่ใช้หลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพเข้าไป

ตั้งแต่ที่เย่หยวนผสานสี่สายเลือดได้สำเร็จนั้นเขาก็พัฒนาพลังของเพลิงจุติวิโมกข์นี้ไปได้อีกหลายต่อหลายเท่าตัว

การหลอมโอสถสวรรค์นั้นมันกลายเป็นเรื่องง่ายดายขึ้นกว่าเก่าสำหรับเย่หยวน แต่ว่าภาพนี้มันย่อมจะเป็นได้แค่เรื่องตลกในสายตาของพวกโจวเซียนเฉินทั้งหลาย

“ข้าก็นึกว่าอาจารย์เย่นั้นจะเก่งกาจแค่ไหน เสียเวลาไปตั้งนานสุดท้ายแล้วเจ้ากลับแค่หลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพ โอสถสวรรค์พรรค์นี้ข้าสามารถหลอมมันได้ถึงสามสิบเม็ดในครั้งเดียวตั้งแต่อยู่อาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์! หากเป็นตอนนี้ข้าคงหลอมมันได้ถึงสามร้อยเม็ดในคราเดียวแล้ว!” โจวเซียนเฉินกล่าวขึ้นมาเย้ย

ชูฟางเองก็กล่าวขึ้นตาม “พี่โจวช่างเก่งกาจนัก! ชูผู้นี้คงหลอมได้เพียงแค่สองร้อยสามสิบเม็ดเท่านั้น”

จินหนานพยักหน้าตาม “หลอมได้สามร้อยเม็ดนี้มันถือว่าพี่โจวเก่งกาจล้ำเจ้าโลกหลายๆ คนไปแล้ว!”

ยิ่งหลอมโอสถสวรรค์พร้อมกันมากเท่าไหร่มันก็ยิ่งจะต้องใช้ทักษะฝีมือที่มากมายขึ้นเท่านั้น

เรื่องของการควบคุมอุณหภูมิไฟและเรื่องของการแบ่งสัดส่วนสมุนไพรสวรรค์ต่างต้องคำนวณขึ้นมาใหม่ทุกครั้ง

เพราะฉะนั้นยิ่งหลอมได้ครั้งละหลายเม็ดเท่าไหร่มันก็ยิ่งแสดงถึงฝีมือของนักหลอมโอสถสวรรค์ผู้นั้น

การหลอมโอสถทะลวงผนึกแปดเอกภพนั้นย่อมจะไม่อาจเอาไปเทียบกับการหลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาได้เลย

เหมือนตัวโจวเซียนเฉินยอดฝีมือผู้นี้เองการจะหลอมมันก็ย่อมสามารถทำได้ครั้งละมากมาย แต่เย่หยวนนั้นหลอมมันด้วยสมุนไพรแค่ชุดเดียว มันย่อมจะกลายเป็นตัวตลกในสายตาของผู้คน

แต่ไม่นานพวกเขาก็ไม่อาจหัวเราะได้อีก

เพราะว่าเย่หยวนนั้นเก่งกาจจริงๆ!

เมื่อยอดฝีมือลงมือเองแล้วมันย่อมจะแยกของจริงของปลอมออกได้ในพริบตา

โจวเซียนเฉินและพวกนั้นต่างเป็นยอดฝีมือด้านการโอสถพวกเขาย่อมจะเข้าใจได้ดีว่าเย่หยวนนั้นมีฝีมือจริงหรือแค่โม้อวดตัวเอง

“อาณาจักรระดับต้นกำเนิด! เจ้าเด็กนี่มันกลับบรรลุระดับต้นกำเนิดมาได้เช่นกัน!” จินหนานกล่าวขึ้น

ในความคิดของพวกเขาทั้งหลายนั้นคนที่มาจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นหากมันบรรลุระดับลึกล้ำได้ก็คงถือว่าเก่งกาจล้ำแล้ว

พวกเขาไม่นึกฝันว่าเย่หยวนกลับจะบรรลุไปถึงระดับต้นกำเนิด!

พรสวรรค์ของโจวเซียนเฉินและพวกนั้นมันเหนือล้ำกว่าศิษย์พี่ของเย่หยวนอย่างโจวซ่งฉวนไปมาก

โจวซ่งฉวนนั้นบรรลุระดับต้นกำเนิดได้หลังจากก้าวขึ้นมาเป็นมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์แล้ว

แต่โจวเซียนเฉินนั้นสามารถบรรลุระดับต้นกำเนิดได้ตั้งแต่ยังอยู่ในอาณาจักรมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นปลาย

ส่วนพวกจินหนานนั้นแย่กว่าขั้นหนึ่งเพราะว่าพวกเขาเพิ่งมาบรรลุระดับต้นกำเนิดได้ตอนอยู่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นสุด

แต่ว่านี่มันก็ถือว่าเก่งกาจมากมายแล้ว

เพราะว่านักหลอมโอสถสวรรค์หลายๆ คนนั้นติดอยู่ที่ระดับลึกล้ำอย่างไม่อาจจะบรรลุระดับต้นกำเนิดได้

ใครจะไปคิดฝันว่าเย่หยวน เด็กน้อยจากสวรรค์ไร้ชื่ออย่างสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดคนนี้กลับจะสามารถบรรลุระดับต้นกำเนิดได้ตั้งแต่อยู่มหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์ขั้นต้น?

เช่นนี้มันจะหมายความว่าเย่หยวนนั้นมีพรสวรรค์ที่เหนือล้ำกว่าพวกเขาไป?

โจวเซียนเฉินนั้นยิ้มกล่าวไป “ข้าก็สงสัยมาตั้งนานแล้วว่าทำไมมันถึงได้โอหังนัก ที่แท้มันก็บรรลุระดับต้นกำเนิดมาได้! แต่ระดับต้นกำเนิดแล้วทำไม? นายน้อยผู้นี้แง้มถึงคลื่นกำเนิดของเต๋าโอสถได้แล้ว!”

เขานั้นสามารถเอาชนะชูฟางและจินหนานมาได้ก็เพราะว่าเขานั้นเข้าใจคลื่นกำเนิด!

นี่มันคือสิ่งที่เขามั่นใจที่สุด

เขานั้นเป็นแค่มหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ขั้นต้นในตอนที่สำเร็จเข้าใจคลื่นกำเนิด

ในวันหน้าหากเขาขึ้นไปถึงมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ขั้นสุดแล้วเขาย่อมจะสามารถบรรลุเจ้าโลกได้อย่างง่ายดาย