จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3051

ตอนที่ 3051 สามร้อยยอดฝีมือคลื่นกำเนิด!

“ไป!”

เย่หยวนร้องขึ้นมาพร้อมส่งโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาทั้งสามร้อยเม็ดนั้นใส่มือของมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ทั้งสามร้อยที่เขาเลือกไว้

พร้อมๆ กันนั้นเพลิงจุติวิโมกข์มันก็ดับลง

“ปาฏิหาริย์! นี่มันคือปาฏิหาริย์อย่างแท้จริง! วิชาการโอสถของอาจารย์เย่นั้นทำให้โจวผู้นี้ได้เปิดหูเปิดตานัก!”

โจวเซียนเฉินกล่าวขึ้นมาหลังจากอดทนมานาน

“ควบคุมกำลังดั่งเส้นด้ายมันเป็นฝีมือที่หาใครเปรียบ แต่ทั้งอย่างนั้นมันกลับหนักแน่นดั่งขุนเขา กว้างใหญ่เหมือนทะเล! พี่เย่นั้นมีวิชาฝีมือที่สมชื่อ ‘อาจารย์’ เสียจริงๆ! น่าขันเสียจริงที่พวกเรากลับมาอวดอ้างฝีมืออ่อนด้อยของตนต่อหน้ายอดฝีมือ คิดย้อนกลับไปแล้วข้าอยากจะไปตบหน้าตัวเองเสียให้หัน!” ชูฟางก้มหัวลงกล่าว

“อาจารย์เย่นั้นคือยอดปราชญ์ผู้บรรลุเต๋า! จินหนานขอยอมรับหมดใจ!” จินหนานกล่าวขึ้นตาม

คนทั้งสามนั้นเปลี่ยนจากคำเย้ยหยันเป็นความตกตะลึงและกลายเป็นความเคารพนับถือสุดใจ

ได้เห็นฝีมือของเย่หยวนนี้พวกเขาไม่อาจจะไม่นับถือได้จริงๆ

แต่ก่อนที่คนทั้งสามจะทันได้พูดอะไรคนที่มองดูอยู่รอบๆ นั้นก็แตกตื่นฮือฮากันไปยกใหญ่ก่อนแล้ว

“ระดับต้นกำเนิดทั้งสามร้อยเม็ด!”

“พระเจ้าช่วย โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาพวกนี้มันกลับมีคุณภาพในระดับเดียวกันสิ้นเชิง!”

“คงมีแค่อาจารย์เย่คนเดียวที่ทำได้เช่นนี้ เขาช่างทำได้สมบูรณ์แบบนัก! นี่มันเรียกว่าเป็นประวัติการณ์อย่างแท้จริง!”

…

ต่อให้จะเป็นคนโง่เง่าแค่ไหนมันก็เข้าใจได้ว่าเย่หยวนนั้นมากฝีมือแค่ไหน

โจวเซียนเฉินและพวกนั้นไม่มีค่าพอแม้แต่จะเป็นคนรับใช้ของเขา!

ฝีมือระดับนี้มันเป็นสิ่งที่ไม่แปลกสำหรับเย่หยวน

แต่ตอนนี้ตัวเย่หยวนเองก็แทบต้องล้มทั้งยืนเพราะการหลอมครั้งนี้มันเหนื่อยยากอย่างมาก

มันเป็นการหลอมที่กินพลังงานสูง!

ตั้งแต่บรรลุมหาจักรพรรดิมานี่มันคงเป็นผลงานชิ้นเอกของเขาเช่นกัน!

“เอาล่ะๆ รีบๆ กินโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตาไปเถอะ!” เย่หยวนยกมือขึ้นกล่าวบอกคนทั้งสามร้อย

คนทั้งสามร้อยนั้นยิ้มกว้างขึ้นก่อนจะหันไปก้มหัวให้เย่หยวนพร้อมกัน “ขอบพระคุณนักบุญสวรรค์เย่ที่มอบโอสถสวรรค์นี้ให้!”

พูดจบพวกเขานั้นก็กลืนโอสถสวรรค์ลงคอไปและเริ่มการบรรลุขึ้นทันที

ตัวเย่หยวนเองก็หยิบเอาโอสถสวรรค์อีกเม็ดขึ้นมากลืนลงคอไป

เมื่อพวกโจวเซียนเฉินทั้งสามได้เห็นโอสถนั้นพวกเขาก็ต้องเบิกตากว้างขึ้นทันที

เพราะว่านี่มันมิใช่โอสถรูสวรรค์ร้อยชะตา!

เย่หยวนนั้นกลับมีพลังงานพอที่จะไปหลอมโอสถอย่างอื่นระหว่างที่หลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตา?

นี่มัน…จะไม่เก่งเกินไปหน่อยหรือ?

แต่ว่าเจ้าโอสถสวรรค์สีดำนี่มันคือโอสถใด?

เพราะพวกเขาไม่อาจจะมองมันออกเลยว่ามันคือสิ่งใด!

“อาจารย์เย่ โอสถที่ท่านเพิ่งกินไปนั้นมันคือโอสถใดหรือ?” โจวเซียนเฉินอดถามขึ้นไม่ได้

เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ชื่อของมัน? ข้ายังไม่ได้คิด”

โจวเซียนเฉินที่ได้ยินก็ต้องผงะไปทันที ยังไม่ได้คิด?

เช่นนั้นแล้วนี่เป็นโอสถชนิดใหม่ที่เย่หยวนสร้างขึ้น?

นี่…เขายังจะให้คนใช้ชีวิตอยู่อย่างไร?

“โอสถสวรรค์นี้เป็นสูตรที่ข้าสร้างขึ้นเองระหว่างที่หลอมโอสถรูสวรรค์ร้อยชะตา ไม่นึกเหมือนกันว่ามันจะสำเร็จ” เย่หยวนตอบ

โจวเซียนเฉินนั้นต้องอ้าปากค้าง จินหนานและชูฟางเองก็เช่นกัน

เพราะนี่มันจะพูดง่ายเกินไปแล้ว!

ตูม!

ก่อนที่เสียงนั้นจะทันขาดคำคลื่นพลังปราณเทวะโกลาหลจากร่างของเย่หยวนก็ปะทุขึ้นมาอย่างรุนแรง

บรรลุ!

โจวเซียนเฉินนั้นต้องอ้าปากค้างอย่างไม่อาจหุบปากลงได้

ลองทำก็บรรลุได้?

หนึ่งโอสถ หนึ่งขั้นบ่มเพาะ!

มาถึงมหาจักรพรรดิไร้สุดสวรรค์แล้วนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่มีทางเกิดขึ้นได้