จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3084

ตอนที่ 3084 ของแสลง!

“ฆ่ามัน ฆ่ามันให้หมด ฆ่าพวกมันอย่าให้เหลือแม้สักตัวเดียว!”

โจวเซียนเฉินนั้นร้องลั่นสั่งการพร้อมขยี้มหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์เผ่าเลือดผู้หนึ่งตายคามือ

หลายวันมานี้เขานั้นดุดันอย่างมากบุกเข้าไปในเขตแดนของเผ่าเลือดพร้อมฆ่าสังหารเผ่าเลือดไปจนมากเกินนับได้ ทำให้แม้แต่เผ่าเลือดผู้ไม่กลัวความตายยังต้องขนลุกเมื่อได้เห็น

เมื่อวานนี้โจวเซียนเฉินนั้นได้สังหารเจ้าโลกเผ่าเลือดลงไปด้วยมือของตัวเอง

ตอนนี้ตัวโจวเซียนเฉินที่ได้ศึกษาคัมภีร์สวรรค์มีฝีมือพัฒนาไปอย่างมากล้นจนเกือบเทียบเท่าเจ้าโลกระดับสูงได้

เขาใช้พลังของตัวเองเพียงคนเดียวเป็นหัวหอกนำหน้ากองทัพพุ่งเข้าไล่ล่าเผ่าเลือดอย่างไม่คิดกลัวเจ็บกลัวตาย

เพราะบาดแผลนอกกายตอนนี้มันไม่มีทางจะเจ็บปวดไปได้กว่าบาดแผลในหัวใจของเขา

เผ่าเลือดนั้นมันบ้าเลือด เขาเองจึงสังหารมันอย่างไม่เลือกหน้า

ท่านพ่อ ท่านปู่ พี่น้องทั้งหลายของเขานั้นต่างตายลงไปสิ้น!

ความคับแค้นต่อเผ่าเลือดนี้มันทำให้เขาไม่อาจจะหยุดมือตัวเองได้

สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดที่รับการโจมตีต่อเนื่องสี่ครั้งไว้ได้อย่างไม่ยากเย็นนั้นได้เริ่มโจมตีสวนกลับไป

กองทัพเผ่าเลือดนั้นถูกกดดันอย่างรุนแรงจนต้องถอยกลับไปถึงกำแพงเขตแดนสวรรค์

เย่หยวนและหยางชิงย่อมจะเป็นแม่ทัพใหญ่ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ใดนั้นก็ไม่มีเผ่าเลือดคนใดรับมือทั้งสองคนนี้ได้

พวกเขาทั้งสองนั้นคือสัตว์ประหลาด!

หากอีกฝ่ายมิใช่เจ้าโลกแล้วพวกเขาจะไม่มีทางแพ้ลงเด็ดขาด!

การคืนชีพของเผ่าเลือดนั้นมันกลายเป็นแค่เรื่องตลกต่อหน้าคนทั้งสอง

หยางชิงนั้นอาจจะยังต้องลงมือซ้ำแต่เย่หยวนนั้นใช้แค่หมัดเดียวก็สามารถสังหารเผ่าเลือดลงได้สิ้น

ไม่ว่าพวกเขาจะไปที่ใดเผ่าเลือดก็ไม่กล้าเข้ามาปะทะพวกเขาตรงๆ

หลังจากผ่านศึกในวังศักดิ์สิทธิ์เขาวงกตมานั้นมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์ทั้งหลายที่รอดกลับสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดมาได้นั้นต่างก็ล้วนกลายเป็นยอดฝีมือระดับนายกองได้สิ้น

พวกเขานั้นเก่งกาจไม่แพ้ยอดอัจฉริยะจากสวรรค์ระดับสูงแม้แต่น้อย

ส่วนเจ้าโลกเผ่าเลือดทั้งหลายนั้นแม้พวกเขาจะอยากสังหารเย่หยวนจนตัวสั่นแค่ไหนแต่เจ้าโลกของกองทัพสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดก็ไม่มีทางปล่อยให้พวกมันได้เข้าใกล้!

นอกจากนั้นแล้วพวกเขายังมีเจ้าโลกล้ำสวรรค์อยู่ถึงหกคนด้วยกัน มันย่อมจะไม่มีทางหลุดรอดมาถึงตัวเย่หยวนได้

“ฮ่าๆๆ เผ่าอันดับหนึ่งของสวรรค์ห่าเหวใดกัน อ่อนแอเสียจริงๆ เจ้าพวกสวะ! มันจะไม่มีใครที่สู้ได้หน่อยหรือ?” หยางชิงนั้นถือหอกยาวระบำกลางวงล้อมศัตรูอย่างไม่เกรงกลัวใครๆ

แต่เผ่าเลือดก็ไม่อาจจะทำอะไรเขาได้จริงๆ

ตอนนี้หยางชิงสามารถรับมือยอดฝีมือคลื่นกำเนิดหลายสิบได้ด้วยตัวคนเดียว

ที่สำคัญกองทัพเผ่าเลือดยังเสียกำลังจากการบุกสี่ครั้งติดนั้นไปมาก

ตูม!

ทางเชื่อมกำแพงเขตแดนพังทลายลงแน่นอนว่าเผ่าเลือดที่เหลืออยู่บนสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดย่อมจะได้แต่นั่งรอความตายแล้ว

“เย่หยวน ไล่ตามพวกมันไปเถอะ!” หยางชิงยิ้มกว้างขึ้นขึ้นมาด้วยเลือดที่ขึ้นหน้า

เพราะว่าจุดนี้มันคือทางเชื่อกำแพงเขตแดนระหว่างสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดและสวรรค์กำเนิดแจ่มยกอ่อนที่แตกพ่ายให้เผ่าเลือดไปแล้ว

เย่หยวนพยักหน้ารับ “เผ่าเลือดมันหลงตัวเองมา เราต้องตามไปสั่งสอนมันเสียหน่อย!”

…

ณ สวรรค์กำเนิดแจ่มยกอ่อน ผู้นำกองทัพสูงสุดหลานเจี๋ยนั้นกำลังนั่งลิ้มรสเลือดสดๆ ในแก้วอย่างเอร็ดอร่อย

นี่มันคือเลือดสดๆ ของเจ้าโลก!

“ฮ่าๆ ช่างเป็นงานที่ง่ายดายจริง! สวรรค์ระดับนี้มันเอาชนะได้ง่ายดายนัก! ในอีกไม่ถึงสิบปีบรรพบุรุษท่านคงจะรวมร่างจุติขึ้นแน่แล้ว ถึงตอนนั้นทุกสวรรค์คงต้องสั่นสะท้าน!” หลานเจี๋ยนั้นกล่าวขึ้นด้วยเสียงหัวเราะ

“ตอนนี้ข่าวจากสวรรค์ต่างๆ มันก็ชัดเจนแล้วว่านอกจากสวรรค์ระดับสูงๆ แล้วสวรรค์อื่นๆ ก็ใกล้เสียท่าเราเต็มที!” เจ้าโลกล้ำสวรรค์อีกคนยิ้มขึ้น

หลานเจี๋ยยิ้มตอบกลับไป “มีข่าวจากสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดบ้างหรือยัง?”

คนผู้นั้นส่ายหัวตอบกลับไป “ยังไม่มีข่าวใดส่งกลับมา สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันมีสี่เผ่าภูตแท้จตุรทิศปกป้องอยู่ มันคงมิใช่งานง่ายๆ”

หลานเจี๋ยยิ้มตอบกลับไป “เพราะฉะนั้นบรรพบุรุษท่านถึงได้ส่งพวกเฉียฉินทั้งห้าไปโจมตีสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด! ไม่ว่าหมี่เทียนนั้นมันจะเก่งกาจแค่ไหนแต่มันก็ไม่มีทางเอาชนะจำนวนได้หรอกมั้ง? ฮ่าๆ รอข่าวดีไปก่อนเถอะ ข้าว่าคงอีกไม่นานแล้วที่จะรู้ผลกัน แล้วก็เจ้าเย่หยวนนั้นเมื่อเจ้าโลกล้ำสวรรค์ห้าคนลงมือเช่นนี้มันคงไม่มีทางหนีรอดไปไหนได้อีกแน่นอน!”

“หือ?!” หลานเจี๋ยถึงกับต้องหยุดมือที่รักษาลง

ข่าวนี้จากปากของเฉียฉินมันทำให้เขาคิดตามไม่ทัน!

เจ้าโลกล้ำสวรรค์หกคน ต่อให้จะเป็นสวรรค์ระดับสูงมันก็แทบไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน!

แต่สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดระดับล่างนั้นกลับมีถึงหกคน!

เฉียฉินนั้นกล่าวขึ้นต่ออย่างคับแค้นใจ “พวกเราทั้งห้านั้นบุกเข้าไปถึงนิกายยาสุดล้ำคิดสังหารเย่หยวนลงไปให้พ้นๆ ค่อยไปจัดการครองสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดต่อ ใครจะไปคิดว่าพวกหมี่เจิ้นทั้งหกนั้นกลับรอต้อนรับเราอยู่ที่นั่นและล้อมเราไว้รอบด้าน หมี่เทียนและหมี่เจิ้นนั้นมันแข็งแกร่งเกินยอดฝีมือล้ำสวรรค์ทั่วๆ ไปนัก ทำให้พวกมันทั้งสี่นั้นต้องตายอย่างไม่อาจหาทางหนีได้! ข้าเองก็เกือบเอาตัวไม่รอด! อ่า จริงด้วยหมี่เทียนนั้นดูจะพัฒนาไปมากกว่าแต่ก่อนนัก! ตอนที่ข้าเผชิญหน้ากับมันนั้นข้ารู้สึกราวกับว่าข้ากำลังยืนอยู่ต่อหน้าบรรพบุรุษท่าน! หากมิใช่เพราะเรื่องนี้แล้วเราเองก็คงไม่ตายกันไปถึงสี่คนหรอก”

หลานเจี๋ยนั้นต้องอ้าปากค้างเมื่อได้ยิน เรื่องราวนี้มันทำให้สมองของพวกเขาหยุดทำงานไปชั่วขณะ

ยอดฝีมือล้ำสวรรค์ห้าคนนั้นมันคือกองทัพที่แข็งแกร่งไม่มีทางพ่ายแพ้

แต่ใครจะคิดว่าอีกฝ่ายนั้นกลับเหนือกว่า!

นี่มันต่างอะไรจากการเดินเข้าไปหากับดักกัน?

“นี่มัน…เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?” หลานเจี๋ยได้แต่ต้องกล่าวขึ้นอย่างเหม่อลอย

เฉียฉินนั้นส่ายหัวตอบกลับไป “ข…ข้าก็ไม่รู้! หลายปีมานี้เราเอาแต่ทุ่มเวลาพัฒนาตัวและจัดทัพภายในเผ่าไม่ได้ไปยุ่งกับโลกภายนอกมากมายแต่ไม่กี่ปีมานี้ทำไมมันถึงได้มีเจ้าโลกล้ำสวรรค์เกิดขึ้นมามากมายขนาดนี้กัน?”

หลานเจี๋ยนั้นตอบกลับไป “เจ้าเย่หยวนนี่มันของแสลงเราจริงๆ! ทำไมเผ่าเลือดเราถึงเสียท่ามันทุกครั้งไป?”

เผ่าเลือดนั้นผงาดกลับมาครั้งนี้มันเอาชนะคนทั้งสามสิบสามสวรรค์ได้สิ้น

แต่กลับจ้องมาพ่ายให้สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด!

ในเวลานั้นเองที่มีลูกน้องคนหนึ่งวิ่งเข้าห้องโถงมา

“ท่านหลานเจี๋ย เรื่องใหญ่แล้ว! เรื่องใหญ่แล้ว! ทัพสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นเปิดเส้นทางทะลวงกำแพงเขตแดนสวรรค์เข้ามาทางเราแล้ว! พวกเราไม่อาจจะต้านกำลังของพวกมันได้เลย!”

หลานเจี๋ยนั้นต้องร้องขึ้นด้วยใบหน้าซีดขาว “พวกมันกลับกล้าไล่ตามเราข้ามสวรรค์มาเลยเรอะ!”

เฉียฉินได้แต่ต้องยิ้มแห้งๆ ตอบขึ้น “พวกมันมีเจ้าโลกล้ำสวรรค์หกคน ทำไมมันจะไม่กล้าข้ามสวรรค์มาเล่า? เลิกยืนโง่แล้วพาข้าหนีไปเสียที! นอกจากนั้นเจ้ารีบส่งข่าวกลับไปให้บรรพบุรุษท่านเสีย ขอให้ท่านตัดสินว่าจะจัดการอย่างไรเองจะดีที่สุด!”

…………………….