จอมเทพโอสถ นิยาย บท 3095

“จื่อชาง หมิงเจียง รักษาตัวด้วย!”

ตัวเฟิงเสี่ยวเถียนตอนนี้ดูสงบอย่างมาก

ชีวิตของเขานั้นเติบโตมากับสงครามและการต่อสู้ เขาย่อมจะต้องเสียเพื่อนไปมากมายในสงครามอันโหดร้าย

ตั้งแต่ตอนที่มหานครฉีใต้นั้นถูกปิดล้อมโจมตี เขานั้นเสียสหายร่วมรบไปไม่รู้เท่าไหร่ต่อเท่าไหร่ แน่นอนว่าเขาย่อมจะทำใจยอมรับมันได้ไม่ยาก

แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะไม่คับแค้นใจ!

โจวจื่อชางและซ่งหมิงเจียงนั้นเป็นเหมือนมือซ้ายและมือขวาของเขา เป็นคนสนิทที่สุดของเขา

คนทั้งสองนั้นเป็นหนึ่งในเหตุผลที่เขายังยืนหยัดปกป้องมหานครฉีใต้ได้จนเย่หยวนมาถึงเมือง

จินหยูนั้นบาดเจ็บจากการโจมตีของคนทั้งสองและไม่มีแรงพอจะเข้าต่อสู้ใดๆ อีกต่อไป

แต่นี่มันแลกมาด้วยชีวิตของโจวจื่อชางและซ่งหมิงเจียง!

พวกเขานั้นทำเพื่อจะสนองความต้องการในหัวใจ

สวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นเป็นบ้านเกิดของพวกเขา พวกเขานั้นยอมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องมัน ต่อให้จะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตาม

เฟิงเสี่ยวเถียนเองก็เช่นกัน!

“เฟิงเสี่ยวเถียน ดูท่าเจ้าจะยังพอรู้ตัวอยู่บ้าง!” เฉียนั้วกล่าวขึ้นมาด้วยรอยยิ้มเย้ยหยันต่อหน้าเฟิงเสี่ยวเถียน

คนรอบๆ ตัวเฟิงเสี่ยวเถียนนั้นมันค่อยๆ ลดลงไปเรื่อยๆ

นอกจากโจวจื่อชางและซ่งหมิงเจียงสองคนนั้นแล้วคนอื่นๆ ย่อมจะมีฝีมือไม่พอต้านทานเผ่าเลือด

กระดูกที่ยากจะเคี้ยวนั้นมันหักลงในที่สุดแล้ว!

ยอดฝีมือที่เฟิงเสี่ยวเถียนนำมาปกป้องหอสุดแสงนี้ย่อมจะเป็นกำลังหลักของสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิด

หากพวกเขานั้นตายลงไปแล้วสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดก็ย่อมจะจบสิ้นกัน!

แต่ได้เห็นภาพนี้ตัวเฟิงเสี่ยวเถียนกลับยิ้มตอบขึ้นมา

“หึ! ข้า เฟิงเสี่ยวเถียนคนนี้สู้กับเผ่าเลือดมาหลายพันปี ข้านั้นยอมรับความเป็นความตายได้ไม่ยากหรอก! รอดตายมันเป็นเรื่องน่ายินดีหรือ? ตายไปมันเป็นเรื่องน่าขมขื่นหรือ? แต่หากเจ้าคิดอยากสังหารข้าลงนั้นเจ้าก็ต้องเตรียมตัวจ่ายราคาที่สมน้ำสมเนื้อมาเช่นกัน!”

ตูม!

เฟิงเสี่ยวเถียนหัวเราะขึ้นมาพร้อมด้วยคลื่นพลังที่ปะทุขึ้นจากร่าง!

ด้านหลังของเขานั้นมันปรากฏประตูแห่งชีวานิรันดร์ขึ้นมา

เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นเผาพลังชีวิตของตัวเองไปอย่างบ้าคลั่ง!

“ข้าขอย้อมแผ่นฟ้าด้วยเลือดข้านี้! วายุ! อัสนี! แปลงกาย!”

จู่ๆ เลือดของเฟิงเสี่ยวเถียนนั้นก็ไหลออกมาจากทุกทวารของเขาพร้อมด้วยคลื่นกำเนิดลมและสายฟ้าสองพลังงานก็กำลังหมุนวนรอบกายของเขา

เลือดนั้นค่อยๆ กลืนพลังงานฟ้าดินเข้าไปจนกลายเป็นเงาร่างของเฟิงเสี่ยวเถียนขึ้นมาอีกร่างหนึ่ง!

ฟุบ!

ฟุบ!

ฟุบ!

…

เวลานี้บนท้องฟ้านั้นมันมีเงาร่างของเฟิงเสี่ยวเถียนปรากฏขึ้นมามากมาย!

และเฟิงเสี่ยวเถียนทุกคนนั้นต่างมีพลังระดับเจ้าโลกธรรมดาขั้นสุด!

ที่สำคัญไปกว่านั้นพวกเขาแต่ละร่างยังมีพลังเหมือนกันไม่มีเพี้ยน!

เฉียนั้วนั้นต้องเบิกตากว้างค้างร้องขึ้นมา “ร…ร่างจริงทั้งหมด?”

เจ้าโลกเผ่าเลือดคนอื่นๆ เองก็ต้องขนลุกตั้งขึ้นมาเช่นกัน

เพราะเมื่อมาถึงระดับของเจ้าโลกแล้วการแยกร่างเพื่อหลอกลวงสายตาใดๆ นั้นย่อมจะไร้ประโยชน์

ยังไงทุกสิ่งอย่างบนโลกนี้ต่างก็มีคลื่นที่เป็นเอกลักษณ์ เจ้าโลกทั้งหลายนั้นย่อมจะสัมผัสได้ทันทีว่าร่างใดคือร่างจริงร่างหลอก

ไม่ว่าจะเป็นวิชาแยกร่างที่เหมือนจริงแค่ไหนมันก็ไม่มีทางสร้างร่างจริงอันใหม่ขึ้นมาได้

แต่การแยกร่างของเฟิงเสี่ยวเถียนมันกลับมิใช่การแยกร่างทั่วไป!

ร่างแยกทั้งหลายนั้นมันเกิดมาจากการที่เขาแบ่งพลังคลื่นกำเนิดผสานเข้ากับเลือดเนื้อของตัวเอง สร้างร่างแยกทั้งหลายขึ้นมาด้วยการแลกพลังงานชีวิต

นี่มันเป็นวิชาที่ใช้ได้เพียงแค่ครั้งเดียวในชีวิต

เพราะเมื่อใช้มันออกมาแล้วมันจะกลายเป็นครั้งสุดท้ายของชีวิต!

เฉียนั้วนั้นรู้จักเฟิงเสี่ยวเถียนดีในฐานะศัตรูคู่แค้นแต่กลับไม่เคยได้เห็นวิชาอะไรเช่นนี้มาก่อน

บ้าเกินไป!

บนท้องฟ้าในตอนนี้มันมีเฟิงเสี่ยวเถียนหลายสิบคนกำลังมองลงมาด้วยจิตสังหารหนักหน่วง

ราวกับว่ามันมีสัตว์ร้ายนับร้ายที่หมายจะกัดคอเจ้าโลกเผ่าเลือดทั้งหลาย

“ฆ่ามัน!”

เฟิงเสี่ยวเถียนร้องลั่นขึ้นมาพร้อมๆ กันก่อนจะพุ่งตัวลงมาโจมตีใส่เจ้าโลกเผ่าเลือดทั้งหลายนั้น

ตูม!

ตูม!

ตูม!

บนยอดหลักของนิกายยาสุดล้ำนั้นมันเกิดเสียงระเบิดดังลั่นขึ้นอย่างต่อเนื่อง!

เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นเข้าโจมตีอย่างไม่คิดหยุดมือ เป็นเหมือนดั่งฝนที่แผดเผาเลือด!

เจ้าโลกเผ่าเลือดทั้งหลายนั้นเดิมทีย่อมจะได้เปรียบเรื่องจำนวนอยู่อย่างมาก

น้ำเสียงของเขานั้นมันเหมือนกับกำลังคุยกับสหายเก่าก่อน

อี้เฉียนั้นคุมกองทัพเผ่าเลือดเข้าโจมตีสวรรค์ต่างๆ

แต่ไม่เคยมีที่ไหนที่คนจะดื้อด้านไม่คิดยอมแพ้ได้เท่าสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนี้

เพราะต่อให้จะอยู่ในจุดที่เสียเปรียบไร้หนทางชนะมันก็ยังไม่มีใครยอมแพ้นั่งรอความตาย

พวกเขาทุกคนนั้นต่างยอมสละชีวิตเพื่อสนองความต้องการที่จะปกป้องแผ่นดินนี้!

แม้ว่าตอนนี้กองทัพสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันจะเสียกำลังไปว่าครึ่งแทบไม่เหลือแรงต่อต้านเผ่าเลือดแต่พวกเขานั้นก็ยังสู้กันอย่างไม่มีท่าทีจะถอย

เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นเป็นตัวแทนของความดื้อด้านนี้อย่างดี!

ยอดฝีมือทั้งหลายที่เห็นภาพตรงหน้าต่างก็รู้สึกเลือดร้อนขึ้นมาอย่างไม่อาจห้าม

บางคนนั้นต่อสู้จนตาแดงก่ำเป็นสีเลือดแต่พวกเขาก็ยังสู้ไม่มีถอยไม่คิดกลัว

แม้แต่ภูตแท้ทั้งสี่เผ่านั้นเองก็ยังกลายสภาพเป็นคนบ้าเช่นนี้ไปด้วย

ราวกับว่าสวรรค์สมบูรณ์มหาหยกเจิดนั้นมันกลายเป็นบ้านหลังที่สองของพวกเขาแล้วจริงๆ

มันทำให้พวกเขานั้นยังทนแรงกดดันของเผ่าเลือดที่มีกำลังมากกว่าหลายเท่าได้!

ตูม!

ตูม!

ตูม!

เสียงระเบิดดั่งกึกก้องขึ้นมาแต่ว่าคลื่นพลังจากร่างของเฟิงเสี่ยวเถียนนั้นมันยิ่งอ่อนแอลงเรื่อยๆ

จนสุดท้ายร่างแยกของเขานั้นมันค่อยๆ จางหายกลายเป็นแค่เศษเนื้อก้อนเลือดไป

บนท้องฟ้าเหนือยอดหลักนั้นมันกลายเป็นแค่เศษซากของสงคราม

เจ้าโลกเผ่าเลือดนับสิบๆ ในตอนแรกนั้นได้บาดเจ็บล้มตายกันไปกว่าครึ่งในเวลานี้

คนที่เหลือเองก็ต่างดูเหนื่อยอ่อนเสียกำลังไปอย่างมาก

แต่บนท้องฟ้านั้นมันกลับยังมีเงาร่างหนึ่งยืนสง่า!

เฟิงเสี่ยวเถียนนั้นลอยตัวอยู่กลางอากาศมองดูตรงหน้าด้วยเลือดที่ท่วมกาย!

จิตต่อสู้ที่ดุร้ายหนักหน่วงนั้นมันยังไม่จางหายไปไหน!

แต่เฟิงเสี่ยวเถียนในตอนนี้ไม่เหลือพลังใดๆ ในร่างแล้ว

พลังชีวิตของเขานั้นมันมอดไหม้ไปจนสิ้น

เทพสงครามแห่งยุคสมัยได้สิ้นลงแล้ว!

…………………………