ตอนที่ 3102 จุดตัดสินความเป็นความตายใกล้เข้ามา!
รอบข้างนั้นมันมีแต่ความเงียบงัน!
ใบหน้าของคนทั้งหลายนั้นมันเกินกว่าที่จะใช้คำใดมาอธิบาย
เพราะว่าเฉียนั้วผู้ทรงพลังนั้นกลับถูกเย่หยวนย่ำจนตายคาเท้า!
ได้เห็นเย่หยวนที่ลอยตัวอยู่บนฟ้านั้นเผ่าเลือดทั้งหลายก็ต้องสั่นสะท้านขึ้นมาอย่างไม่อาจห้าม แม้แต่ตัวอี้เฉียเองก็ตาม
เพราะในวินาทีที่ผ่านมานี้เขาสัมผัสได้ว่าเย่หยวนนั้นเหมือนตัวตนที่ไร้เทียมทาน ไม่อาจจะเอาชนะได้!
พลังของเมฆเต๋าทุกข์นั้นมันกลับต้องถอยร่นไป ชัดเจนเลยว่าพลังของเขาในตอนนี้มันน่ากลัวแค่ไหน!
“นี่…มันคือวิชาอะไรกันแน่? ทำไมข้าถึงรู้สึกราวกับว่าเต๋าสวรรค์นั้นลงมาจุติ?”
“ท่านเฉียนั้วนั้นกลับตายลงทันที ไม่มีโอกาสจะได้คืนชีพใดๆ เลย!”
“ช่างเป็นกระบวนท่าที่น่ากลัวนัก! นี่มันเหนือล้ำกว่าทักษะเทวะไปมากมายนัก! ดูท่าแล้วแม้แต่เจ้าโลกล้ำสวรรค์ทั้งหลายนั้นเองก็คงไม่อาจจะทำอะไรได้เช่นนี้ได้เช่นกัน!”
…
เย่หยวนนั้นใช้วิชาที่รุนแรงและทรงพลังที่สุดเท่าที่เขาเคยสร้างออกมาจนทำให้คนทั้งหลายต้องผงะ
แต่ว่าพลังของวิชานี้มันก็เหนือล้ำความเข้าใจไปมากจริงๆ
เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงทั้งตกตะลึงและหวาดกลัว!
ห้าก้าวย่ำสวรรค์นั้นมันเรียกได้ว่าเป็นผลงานชิ้นโบแดงของเย่หยวน
เขานั้นได้ศึกษาคัมภีร์สวรรค์มันย่อมจะพัฒนาพลังฝีมือของคนผู้นั้นไปได้มากมาย แน่นอนว่าเย่หยวนเองก็ไม่ได้ย่ำอยู่กับที่เช่นกัน
ด้วยความที่มันเป็นคัมภีร์ที่สำคัญที่สุดในหมู่สิบสองภาพวาดเต๋าสวรรค์ ดังนั้นคัมภีร์สวรรค์มันย่อมจะวาดถึงยอดเต๋า
หลังจากเย่หยวนได้มองดูและศึกษามันไปสักพัก เขาก็เริ่มเข้าใจถึงสิ่งต่างๆ มากขึ้น
เต๋าโอสถ เต๋าค่ายกล เต๋าดาบและยอดเต๋าของตัวเขานั้นทุกสิ่งอย่างมันต่างรวมเป็นหนึ่งได้ภายใต้คัมภีร์สวรรค์นี้
ห้าก้าวย่ำสวรรค์นี้มันเกิดขึ้นมาในตอนนั้นเอง!
เมื่อก้าวมาถึงระดับของเย่หยวนแล้วเขาย่อมจะสามารถสัมผัสได้ถึงจุดชี้เป็นชี้ตายอย่างการบรรลุเจ้าโลกได้ชัดเจน
นี่มันจะเป็นศึกที่ตัดสินโชคชะตาของเขา!
การต่อสู้กับเต๋าสวรรค์นี้มันจะเป็นการต่อสู้ที่ดุเดือดที่สุดในชีวิตของเขาอย่างไม่ต้องสงสัย
เทียบกันแล้วบรรพบุรุษศิลาโลหิต บรรพบุรุษหวูเทียนหรือใครๆ มันก็ช่างไร้ค่า
เพราะว่าห้าก้าวย่ำสวรรค์นี้มันคือเจตจำนงของเขาที่จะก้าวขึ้นไปย่ำเต๋าสวรรค์!
นี่มันคือวิชาที่สร้างแรงกระแทกอย่างไร้เหตุผล มันคือสิ่งที่แตกต่างจากวรยุทธใดๆ
แต่พลังของมันนั้นไม่มีใครกล้าตั้งคำถาม
แต่แม้ว่ามันจะเป็นวิชาที่ทรงพลังมันก็มีแรงสะท้อนกลับที่รุนแรงเช่นกัน!
เพราะหลังจากใช้วิชานี้ออกมามันจะเหมือนไม้ตายของพวกฉือชางทั้งหลายนั้นที่ทำให้เย่หยวนอ่อนแอลงหรือถึงชีวิตได้
แน่นอนว่านั่นมันมิใช่เรื่องที่ยุ่งยากที่สุด
เพราะสิ่งที่ลำบากที่สุดมันคือหลังจากใช้วิชานี้ออกมาแล้วเขาจะสัมผัสได้ถึงแรงสะท้อนจากเต๋าสวรรค์!
นี่มันคือพลังที่เทียบเคียงตัวเองกับเต๋าสวรรค์ แน่นอนว่าเต๋าสวรรค์ย่อมจะไม่ยืนมองดูมันเฉยๆ!
ที่มาเตือนเย่หยวนเมื่อสักครู่นั้นมันคือเมฆเต๋าทุกข์ธรรมดาๆ แต่ในตอนที่เขาบรรลุเจ้าโลกนั้นมันคงไม่ใช่อะไรที่จะขับไล่ไปได้ง่ายๆ เช่นนี้
เย่หยวนนั้นรู้สึกได้ถึงลมของเต๋าทุกข์ครั้งสุดท้ายที่กำลังค่อยๆ พัดเข้ามา
ตอนนี้ตัวเย่หยวนนั้นรู้สึกได้ชัดเจนแก่หัวใจว่าเต๋าทุกข์ที่จะตัดสินชะตาชีวิตของเขานั้นมันใกล้เข้ามาเรื่อยๆ แล้ว
และการใช้ไม้ตายนี้ออกมามันเหมือนจะเป็นการเร่งให้เต๋าทุกข์นั้นมาถึง
หากเต๋าทุกข์นั้นปรากฏขึ้นมาแล้วด้วยกำลังของเขาในตอนนี้มันคงไม่มีทางจะขัดขวางได้แม้แต่น้อย
เพราะฉะนั้นเขาจึงไม่อาจจะใช้วิชานี้ได้มากนัก
เพราะมันคือการเรียกเพชฌฆาตเข้ามาหาตัวเอง!
แต่เพื่อเฟิงเสี่ยวเถียนแล้วเย่หยวนกลับตัดใจใช้มันออกมา!
แน่นอนว่าด้วยกำลังของเย่หยวนในตอนนี้มันคงไม่อาจจะใช้ก้าวที่สามออกมาได้ ไม่ต้องไปพูดถึงก้าวที่ห้าเลย
หากฝืนตัวย่ำมันออกไปแล้วคงไม่ต้องรอให้เต๋าทุกข์มาถึง ตัวเขานั้นคงถูกแรงสะท้อนของมันทำลายร่างจนชีวิตดับสูญไปเอง
มันเป็นวิชาที่ทรงพลังขนาดนั้น!
“ฆ่ามัน! อย่าปล่อยมันไว้แม้สักคน!”
เย่หยวนร้องสั่งขึ้นมาทำให้ยอดฝีมือทั้งหลายต่างพุ่งตัวเข้าใส่เผ่าเลือดตรงหน้าอีกครั้งอย่างไม่คิดชีวิต
ตอนนี้สถานการณ์มันพลิกกลับไปสิ้นเชิง!
เพราะหลังจากต่อสู้กันไปนานสุดท้ายอี้เฉียนั้นก็บาดเจ็บสาหัสไปเช่นกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมเทพโอสถ
DDD...