จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 1055

“เจ้าคือหลิวต้าจ้วงจากหมู่บ้านตระกูลหลิวไง ตอนเด็กๆกินอาหารยังวางหัวหมูครึ่งหัวเอาไว้ สมาชิกในบ้านมีแม่ชรา แล้วก็มีลูกสองคน ปีที่แล้วเมียหนีไปกับคนอื่น แม่ทัพหยุนส่งคนไปดูแลคนในครอบครัวของเจ้า เจ้ายังคิดจะมาทดสอบข้าอีก ข้าพูดไม่ผิดใช่ไหม” หวังเฉวียนกล่าวอย่างได้ใจ

ป๋อจิ้งแอบโล่งอกไปเปลาะหนึ่ง รู้สึกโชคดีที่ตัวเองเตรียมความพร้อมเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว เขาจงใจให้คนมาลอบโจมตี ก็เพื่อหาโอกาสให้ตัวเองได้แฝงตัวเข้ามา

เขานำหน้ากากหนังมนุษย์ติดตัวตลอดเวลา อาศัยช่วงชุลมุนปลอมตัวเป็นทหารของแคว้นต้าเยียนที่ตายไป จากนั้นก็กรีดใบหน้าของคนผู้นั้น เช่นนี้ก็จะไม่มีใครจำตัวเองได้แล้ว

“แม้แต่เรื่องที่เมียข้าหนีไปกับคนอื่นเจ้าก็ยังรู้อีก” ป๋อจิ้งจงใจทำท่าทางนับถือ

“นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว แต่ว่าเจ้าก็ไม่ต้องเสียใจเกินไป นั่นเป็นเพราะนางไม่มีสายตามองการณ์ไกล รอให้พวกเราชนะศึกกลับไป ซื่อจื่อเฟยต้องให้รางวัลตามความชอบแน่นอน ถึงแม้ไม่มีความชอบทางทหารก็จะได้เงินตอบแทนจำนวนหนึ่ง ถึงเวลานั้นก็เพียงพอให้เจ้าแต่งเมียเป็นสิบคนเลย” หวังเฉวียนปลอบโยน

ป๋อจิ้งแสร้งทำเป็นเสียใจ “เจ้าพูดถูกต้องแล้ว ข้าจะต้องสร้างผลงานอย่างแน่นอน”

และทางด้านตระกูลฉี ในตอนที่หยุนถิงกับจวินหย่วนโยวเร่งมาถึงตระกูลฉี ก็เป็นเวลาก่อนเที่ยงของวันรุ่งขึ้นแล้ว

“ท่านพี่ ถ้าอย่างไรเราปลอมตัวเป็นบ่าวรับใช้ชายแฝงตัวเข้าไปสืบที่ตระกูลฉีดีไหม?” หยุนถิงเสนอแนะ

“เหตุใดจะต้องยุ่งยากเช่นนี้ เรียกสายของจวนซื่อจื่อมาถามก็รู้แล้ว” จวินหย่วนโยวตอบ

หยุนถิงถึงได้ตอบสนองกลับมา “ใช่แล้ว ท่านพี่คิดได้รอบคอบจริงๆ”

ดังนั้นจวินหย่วนโยวก็เลยพาหยุนถิงไปที่ร้านสุราแห่งหนึ่งละแวกบ้านตระกูลฉี ทันทีที่ผู้จัดการเห็นจวินซื่อจื่อก็พาพวกเขาไปที่ห้องอักษรเทียนหมายเลขหนึ่งด้วยความเคารพนบนอบ “ข้าน้อยคำนับจวินซื่อจื่อ ซื่อจื่อเฟย”

“สถานการณ์ของตระกูลฉีเป็นอย่างไรบ้าง?” จวินหย่วนโยวถามขึ้นมาอย่างตรงประเด็น

“เรียนจวินซื่อจื่อ เดิมทีตระกูลฉีเป็นตระกูลการค้าแห่งราชวงศ์ของแคว้นเทียนจิ่ว เจ้าบ้านตระกูลฉีเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่ง่ายกว่าที่ลูกชายจะเติบโตและแต่งภรรยา แต่คิดไม่ถึงว่าภรรยาจะเป็นตัวหายนะ

คุณชายฉีมักจะออกไปทำธุระข้างนอกบ่อยๆ ภรรยาของเขาก็มั่วสุมกับลูกชายที่ฮูหยินรองให้กำเนิด ซึ่งก็คือน้องชายต่างมารดาของคุณชายฉี

ต่อมาหลังจากที่คุณชายฉีรู้เข้า ต้องการจะฆ่าชายโฉดหญิงชั่วคู่นี้ แต่เพราะเขาไม่มีวรยุทธ์ก็เลยถูกน้องชายต่างมารดากับเมียของเขาพลั้งมือฆ่าตาย

จากนั้นทั้งสองคนก็กวาดทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลฉีหนีไป หลังจากที่ฮูหยินเฒ่าฉีกลับมาพบว่าลูกชายเสียชีวิตแล้ว นางรู้สึกเสียใจอย่างมาก ส่งทุกคนออกไปตามหาร่องรอยของชายโฉดหญิงชั่วคู่นี้

ได้ยินว่าหนึ่งปีให้หลังนางก็ตามหาจนเจอ ฮูหยินเฒ่าฉีแล่เนื้อเฉือนหนังชายโฉดหญิงชั่วคู่นั้นเป็นหมื่นๆชิ้น แต่ลูกของพวกเขากลับหายตัวไป

ฮูหยินเฒ่าฉีตามหาอยู่หลายปี ไม่เคยประสบความสำเร็จเลย แต่ไม่รู้ว่าเหตุใดตั้งแต่กลางดึกเมื่อคืนที่ผ่านมา จู่ๆตระกูลฉีก็มีเสียงกรีดร้องโหยหวนดังออกมา

คนของเราไปสอบถาม บอกว่าฮูหยินเฒ่าฉีหาเด็กในตอนนั้นเจอแล้ว กำลังทรมานนางอย่างแสนสาหัส และจู่ๆเมื่อคืนกองกำลังของตระกูลฉีในเมืองหลวงมากมายก็ถูกโยกย้ายกะทันหัน ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด”

ผู้จัดการเล่าทุกอย่างที่ตัวเองรู้ออกมา สายของจวนซื่อจื่อจับตาดูทุกแคว้น แต่ก็รู้แค่คร่าวๆเท่านั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะส่งคนแฝงตัวเข้าไปทุกหลังคาเรือน

จวินหย่วนโยวขมวดคิ้ว “เด็กที่ตามหามาสิบกว่าปีก็ยังตามหาไม่เจอ จู่ๆก็หาเจอกะทันหัน และกองกำลังของตระกูลฉีก็ถูกโยกย้าย เมื่อคืนยังไปลอบโจมตีเหล่าทหารที่เขตตะวันออก หมายความว่า ป๋อจิ้งน่าจะเป็นคนตามหาเด็กคนนั้นเจอ และเขาก็ใช้เด็กคนนั้นทำข้อตกลงกับตระกูลฉี”

“ท่านพี่วิเคราะห์ได้อย่างเป็นระเบียบแบบแผน แต่เด็กคนนั้นเป็นใคร?” หยุนถิงสงสัย

“ถ้าหากข้าเดาไม่ผิด น่าจะเป็นฉีเทียนเจียว หลงเอ้อเคยบอกไม่ใช่หรือว่า ฉีเทียนเจียวจากไปพร้อมกับคนที่วางยาพิษคนนั้น โจรที่อยู่บนที่มั่นบนภูเขาล้วนตายหมดแล้ว หากไม่ใช่ความจำเป็น ป๋อจิ้งจะให้คนไปช่วยฉีเทียนเจียวได้อย่างไร” สีหน้าของจวินหย่วนโยวเย็นชาเคร่งขรึมมากขึ้นเล็กน้อย

“นึกไม่ถึงว่าจะเป็นนาง เช่นนั้นเรายิ่งต้องไปพบนางแล้ว” หยุนถิงเสนอแนะ