จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 133

“หากคำตอบของเราสองคนเหมือนกัน เกรงว่าคนที่พูดขึ้นมาข้างหลังจะถูกคนคิดว่าขี้โกงได้ใช่ไหม ถ้าอย่างไรเกมที่สามมาพูดพร้อมกันเป็นอย่างไร?” หยุนถิงเสนอแนะ

ผู้จัดการร้านคิดแล้วก็รู้สึกว่ามีเหตุผล เห็นชายชราก็เห็นด้วยเช่นกัน ก็เอ่ยปากทันที“ตกลง เกมที่สามข้านับถึงสามพวกท่านสองคนก็ตอบพร้อมกันนะ”

“ถ้าหากว่าคำตอบของเราเหมือนกัน และขณะเดียวกันมันก็ถูกด้วย ก็ถือว่าข้าเป็นคนชนะใช่ไหม” หยุนถิงเอ่ยปากอีกครั้ง

สีหน้าของผู้จัดการร้านแข็งทื่อทันที คิดไม่ถึงว่าหยุนถิงจะเจ้าเล่ห์รับมือได้ยากขนาดนี้“ถูกต้อง หากว่าพวกท่านสองคนทายหมายเลขเดียวกันและถูกต้องพร้อมกัน ท่านก็เป็นผู้ชนะ”

“เช่นนั้นข้าก็ไม่มีคำถามแล้ว เริ่มกันเถอะ”

“ตกลง” ผู้จัดการร้านส่งสัญญาณให้เจ้ามือ เจ้ามือก็รีบเขย่าลูกเต๋าทันที นานพักใหญ่ถึงได้วางลง

“ทั้งสองท่านเตรียมตัวพร้อมหรือยัง?” ผู้จัดการร้านกล่าวถาม

“พร้อมแล้ว” หยุนถิงตอบคำถาม

“ข้าก็พร้อมแล้วเช่นกัน”

“เช่นนั้นข้าจะเริ่มนับแล้ว สามสองหนึ่ง ทั้งสองท่านโปรดทายเถอะ” ผู้จัดการร้านเอ่ยปาก

“สิบสาม!” ทั้งสองคนตอบขึ้นมาพร้อมกัน

ชายชรามองไปทางหยุนถิงด้วยความประหลาดใจ นี่คือนางทายได้ด้วยตัวเอง หรือว่าบังเอิญกันแน่ ถึงกับทายได้เหมือนกับตัวเอง เช่นนี้ก็จัดการได้ยากแล้ว

ผู้จัดการร้านก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยเช่นกัน“พวกท่านสองคนแน่ใจในคำตอบหรือไม่ ทุกคนมีโอกาสในการเปลี่ยนคำตอบหนึ่งครั้ง หากสละสิทธิ์ก็จะคงคำตอบเดิมเอาไว้”

“สาวน้อยเจ้ายังมีโอกาสหนึ่งครั้ง เจ้าต้องคว้ามันเอาไว้นะ” ชายชราเอ่ยปาก

“พูดจาร่ำไรเช่นนี้ทำไมกัน ข้าทายไปแล้วก็ไม่แก้หรอก”

สีหน้าของผู้จัดการร้านแข็งทื่อทันที แต่กลับไม่กล้าเปิดเผยการแสดงออกทางสีหน้ามากนัก มองไปทางชายชรา“เช่นนั้นท่านจะแก้ไขไหม?”

“เอาเถอะ ในเมื่อสาวน้อยคนนี้ไม่แก้ เช่นนั้นข้าแก้ก็แล้วกัน ข้าทายว่าสิบสี่” ชายชราเอ่ยปาก มือตบไปบนโต๊ะเบาๆ พร้อมกับทอดถอนใจ

การเคลื่อนไหวนี้เล็กน้อยมาก ดูเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจ แต่หยุนถิงกลับมองเห็นได้อย่างชัดเจน ประกายการครุ่นคิดแวบผ่านไปในดวงตาคู่สวยของนาง

“แน่ใจหรือ?”

“แน่ใจ”

“ตกลง คนหนึ่งสิบสาม คนหนึ่งสิบสี่ ทุกท่านที่อยู่ ณ ที่นี้ช่วยกันเป็นพยาน ต่อจากนี้คือช่วงเวลาการเป็นสักขีพยานผลแพ้ชนะ เปิดได้” ผู้จัดการร้านเอ่ยปาก

ทุกคนต่างก็เบิกตากว้างมองมา เจ้ามือรีบเปิดฝาออกทันที

ในตอนที่เห็นข้างในคือสิบสาม ชายชราตกตะลึงอย่างมาก บนใบหน้าเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ“นี่?”

เมื่อครู่นี้เขาแอบลงมืออย่างลับๆแล้วแท้ๆ ทำไมถึงไม่มีความเปลี่ยนแปลง หรือว่าเขาจะทำพลาดไป ทีนี้ไม่สามารถจะอธิบายกับเถ้าแก่ได้แล้ว

“สิบสาม ข้าชนะแล้ว” หยุนถิงตะโกนเสียงดัง

สีหน้าของผู้จัดการร้านก็ซีดขาวเล็กน้อยเช่นกัน หยุนถิงชนะการเดิมพันบนโต๊ะหมายเลขห้าไปเช่นนี้ นี่มันน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

“คิดไม่ถึงว่าคุณหนูหยุนจะชนะ เก่งกาจมากจริงๆ นั่นเป็นถึงตั๋วเงินหนึ่งเท่าตัวเลย คงต้องเป็นหนึ่งล้านตำลึงแล้ว นี่ก็เท่าทุนแล้วนะ” คนที่อยู่ด้านล่างล้วนอิจฉาอย่างยิ่ง ปะทุกันขึ้นมาในทันที พากันทอดถอนใจว่าทำไมหยุนถิงถึงได้โชคดีเช่นนี้

รอยยิ้มตรงหว่างคิ้วของจวินหย่วนโยวลึกมากยิ่งขึ้น เขารู้ว่าหยุนถิงมีความสามารถนี้ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าทักษะการพนันของนางจะเก่งเช่นนี้ด้วย การแข่งขันประลองชั้นสองของบ่อนพนันฟู่กุ้ยมีชื่อเสียงไปทั่วทั้งสี่แคว้น คนที่เก่งกาจที่สุดก็ชนะไปแค่โต๊ะหมายเลขห้าเท่านั้น ตอนนี้นางกลับทำได้อย่างง่ายดาย

เก่งกาจจริงๆด้วย แม้แต่จวินหย่วนโยวก็ยังรู้สึกนับถือเล็กน้อย

บนหน้าผากของผู้จัดการร้านมีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมา จู่ๆเขาก็รู้สึกเสียใจที่ยุยงให้หยุนถิงท้าประลองชั้นสอง ข้างหลังยังมีอีกสี่โต๊ะ ไม่เป็นไร เขาไม่เชื่อหรอกว่าหยุนถิงจะยังสามารถเอาชนะไปจนจบ