จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 174

“ใช่แล้ว ข้าเอง ข้าคือหยุนถิง หรือก็คือคนที่ทำให้จวินหย่วนโยวนอกใจ คำตอบนี้ทุกท่านพอใจหรือไม่” น้ำเสียงเย็นชาของหยุนถิงดังก้องไปทั่วงาน

พอได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็ลุกฮือขึ้นมาทันที

“เป็นไปไม่ได้ เจ้าจะเป็นหยุนถิงได้อย่างไร ใบหน้าของหยุนถิงดำมากแท้ๆ” หนึ่งในชายหนุ่มที่เพิ่งขอแต่งงานพูดขึ้น

“ใช่แล้ว แม้ว่าหยุนถิงจะแต่งกลอนได้ดี ฝีมือวาดภาพก็ดี เขียนอักษรก็เก่ง แต่ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่านางเต้นรำเป็น อีกทั้งยังเต้นรำได้งดงามเช่นนี้”

“แม่นางท่านนี้คงไม่ใช่ถูกคุณหนูหยุนว่าจ้างมาหลอกลวงพวกเราหรอกใช่ไหม เหตุใดข้าถึงรู้สึกว่ารูปร่างของนางดีกว่าคุณหนูหยุน”

“แค่หน้าตาก็ไม่มีทางใช่คนเดียวกันแล้ว ถ้านางคือหยุนถิงจริงๆ ข้าจะยอมทานอุจจาระเลย”

“ถ้านางคือหญิงสาวที่เป็นข่าวว่าทำให้จวินซื่อจื่อนอกใจ และนางคือหยุนถิงจริง ก็แสดงว่าตั้งแต่ต้นจนจบจวินซื่อจื่อไม่เคยนอกใจ และรักแค่เพียงคนเดียวมาตลอดเลยไม่ใช่หรือ”

ผู้ชายทุกคนที่อยู่ในงานต่างก็ลุกฮือขึ้นมาทันที ไม่มีใครอยากยอมรับว่าผู้หญิงที่งดงามตรงหน้าหยุนถิงหญิงอัปลักษณ์คนนั้นจริงๆ ผู้หญิงทุกคนหันมาพูดคุยกัน แล้วมองไปทางหยุนถิง ในใจทั้งรู้สึกอิจฉา ริษยา ไม่อยากยอมแพ้

เมื่อครู่นางเต้นรำได้งดงามมาก ซึ่งทำให้ผู้ชายทุกคนเลือดในร่างกายพลุ่งพล่าน สาวงามที่สามารถทำให้ล่มบ้านล่มเมืองได้จะใช่หยุนถิงจริงๆ ฆ่าให้ตายพวกเขาก็ไม่อยากจะเชื่อ เพราะทั้งสองคนแตกต่างกันราวฟ้ากับดิน

ในเวลานี้ บรรยากาศในงานวุ่นวายยิ่งกว่าในท้องพระโรง บรรดาชายหนุ่มหญิงสาวต่างหันไปพูดคุยกันเสียงดัง มีทั้งกล่าวโทษ สงสัย อิจฉา และริษยา ---

องค์ฮ่องเต้ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ก็ขมวดคิ้วแน่น ดวงตาสีดำที่เฉียบคมของเขาจับจ้องไปทางหญิงสาวในชุดสีแดงที่อยู่กลางเวที และเพ่งมองนางอย่างละเอียดหลายครั้ง

นอกจากใบหน้านั้น รูปร่างนี้ ส่วนสูงนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตากลมโตคู่นั้นคล้ายกับหยุนถิงจริงๆ แม้แต่องค์ฮ่องเต้เองก็ยังรับไม่ได้

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกและครั้งเดียว เป็นหญิงสาวคนเดียวที่เขาอยากจะรับเข้าวังหลัง แต่กลับเป็นหยุนถิง ที่ช่างเป็นเรื่องที่ตลกที่สุดเลยจริงๆ

“ท่านพี่เหมยเฟย ข้าไม่นึกเลยว่าคุณหนูหยุนจะงดงามถึงเพียงนี้ ข้ายังรู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ ช่างน่าเหลือเชื่อยิ่งนัก” หลิ่วเฟยกล่าวอย่างตื่นเต้น

ถ้าไม่ใช่เพราะหยุนถิงยอมรับด้วยตีวเอง นางแทบจะมองไม่ออกเลย แต่ถ้ามองอย่างละเอียด ดวงตาคู่นั้นคือหยุนถิงจริงๆ

เหมยเฟยเองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ว่าจะพลิกผันมาเป็นเช่นนี้ หลังจากตกตะลึงแล้ว นางก็ดีใจเช่นกัน "ใช่แล้ว จวินซื่อจื่อโชคดีมาก หนุ่มหล่อสาวสวย ช่างเหมาะสมกันยิ่งนัก"

พอได้ยินสิ่งที่สนมทั้งสองพูด ใบหน้าของฮ่องเต้ก็ยิ่งบูดบึ้ง เขาก่นด่าจวินหย่วนโยวในใจ

เจ้าคนสมควรตายจวินหย่วนโยวคงจะรู้อยู่แล้วว่าหยุนถิงงดงามเช่นนี้ เขาถึงได้ยอมแต่งงานกับนาง ช่างเจ้าเล่ห์ยิ่งนัก

“เอาล่ะ พวกเจ้าอย่าเอาแต่สงสัยนั่นสงสัยนี่ ข้าสามารถเป็นพยานได้ ว่านางคือหยุนถิงจริงๆ” องค์ชายสี่ โม่ฉือชิง/ก้าวออกมาพูด

ทันทีที่ได้ยินคำพูดนี้ ทุกคนก็ตกตะลึง องค์ชายสี่ออกมารับรอง นี่เป็นการพลิกสถานการณ์ครั้งใหญ่ แน่นอนว่าคนที่ยอมรับไม่ได้ที่สุดคือหลีอ๋อง

โม่ฉือหานจ้องมองโม่ฉือชิง/ด้วยสายตาดุดัน "เจ้าจะรับรองเช่นไร"

ต่อให้ตายโม่ฉือหานก็ไม่อยากจะเชื่อ ผู้หญิงที่งดงามที่เขาตกหลุมรักตั้งแต่แรกเห็นและต้องการแต่งงานด้วยก็คือหยุนถิงเขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาด

“เพราะข้าเคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของหยุนถิงมาแล้ว” องค์ชายสี่ตอบ

โม่ฉือหานจับแขนของโม่ฉือชิง/อย่างตื่นเต้น ดวงตาของเขาเย็นชา "เมื่อไหร่?"