จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 31

มือที่ถือหมากอยู่ของหยุนถิงก็ตกลงพื้นทั้งหมด นางมองจวินหย่วนโยวอย่างไม่อยากจะเชื่อ: “ซื่อจื่อ อุบายของท่านยั้งลึกจริงๆ”

“อุบาย?” จวินหย่วนโยวไม่เข้าใจ

ท่าทางไร้เดียงสา ไม่รู้เรื่องรู้ราวและทำเหมือนไม่ได้คิดลึกอะไร นี่มันอุบายของพวกประธานบ้าอำนาจชัดๆ เจ้าหมอนี่จีบเก่งเกินไปแล้ว

“หมายความว่าเจ้าพูดเก่งมาก ซื่อจื่อเก่งขึ้นเยอะเลยนะ” หยุนถิงเอ่ยชม

“ข้าแค่พูดกับเจ้าคนเดียว” จวินหย่วนโยวไม่เขินอายเลย

“ฮ่าๆ ข้าชอบคำนี้นะ”

ตลอดทาง ทั้งสองพูดคุยหัวเราะคิกคักกันใหญ่ น่าจะประมาณชั่วโมงกว่าจะมาถึงฟาร์มทางประตูทิศเหนือ

หยุนถิงลงจากรถม้า มองดูผืนหญ้าอันกว้างใหญ่ นางก็ดีใจมาก ถึงแม้จะเป็นหญ้าเทียม แต่ก็เป็นหญ้าจริงๆ ทุกวันจะมีคนมาดูแลทำความสะอาดโดยเฉพาะ

“ที่นี่สวยมากจริงๆ แค่เห็นผืนหญ้ากว้างใหญ่ก็สบายใจแล้ว”

“ถ้าเจ้าชอบ ต่อไปพวกเรามาที่นี่บ่อยๆดีไหม” จวินหย่วนโยวเสนอ

“ได้เลย”

เหล่าหลี่ที่เฝ้าหน้าประตูเห็นมีคนมา ก็รีบเดินเข้ามา พอเห็นว่าเป็นจวินหย่วนโยว ก็รีบทำความเคารพทันที: “ข้าน้อยขอคารวะซื่อจื่อ”

“ลุกขึ้นเถอะ วันนี้ข้าพาฮูหยินมาดูหน่อย พวกเจ้านำทางเลย” จวินหย่วนโยวออกคำสั่งอย่างเย็นชา

รอยยิ้มและความอ่อนโยนของเขามีให้แค่หยุนถิงคนเดียวเท่านั้น ต่อหน้าคนนอก ยังคงมีสีหน้าเย็นชาดุจดั่งน้ำแข็งอยู่

“ขอรับ ฮูหยินเชิญตามข้าน้อยมาได้เลย” คนผู้นั้นพาเดินเข้าไปด้านใน

หยุนถิงรีบเดินตามไป: “ลุง มีคนรับผิดชอบที่นี่กี่คนเหรอ โควัวมีนมเยอะไหม มีคนดื่มเยอะไหม?”

“ฮูหยินเกรงใจเกินไปแล้ว เรียกข้าเหล่าหลี่ก็พอ พวกเรามีคนทำงานที่นี่อยู่สิบกว่าคน คนอื่นไปกันหมดแล้ว พูดตามตรงนะขอรับ โควัวเป็นวัวที่นำเข้าและมีราคาสูง นมก็ดีมาก แต่ทุกคนไม่ชินกับรสชาติ ดังนั้นแทบจะไม่มีคนซื้อเลย อีกไม่กี่เดือนก็คงต้องปิดกิจการลงแล้ว” เหล่าหลี่ตอบ

“ลุงหลี่ พวกเจ้าจะจัดการกับนมวัวยังไง?”

“จะทำยังไงได้ ขายไม่ออกแค่ข้ามคืนก็เปรี้ยวแล้ว สุดท้ายก็ต้องเททิ้งทั้งหมด” เหล่าหลี่พูดอย่างเสียดาย

“งั้นก็น่าเสียดายจัง ตอนนี้มีนมสดไหม?” หยุนถิงถาม

“มีสิ วันนี้พวกเรารีดออกมาได้เยอะมาก ยังมีคนกำลังรีดนมวัวอยู่ อยู่ทางนั้นเลย” เหล่าหลี่นำทางพวกเขาไป

“ได้เลย” หยุนถิงรีบเดินตามไป

นมสิบกว่าถังตั้งอยู่ตรงนั้น สะอาดและถูกสุขอนามัย หยุนถิงพึงพอใจมาก

“ฮูหยิน หากท่านไม่รังเกียจก็ลองชิมดู ในหม้อนี้เป็นนมสดที่เพิ่งต้มเสร็จสดๆร้อยๆ รสชาติดีมาก” เหล่าหลี่ตักออกมาให้นางหนึ่งถ้วย

“ขอบใจมากนะ” หยุนถิงยื่นมือไปรับแล้วดื่ม

รสชาติดี หอม เป็นนมชั้นดีเลยล่ะ ไม่แตกต่างจากนมสดที่ผลิตในโลกปัจจุบันเลย

“ไม่เลวเลย รสชาติดีมาก พวกเจ้าจะลองไหม?” หยุนถิงมองไป

จวินหย่วนโยวขมวดคิ้ว ส่ายหน้าเบาๆ: “ไม่ล่ะ”

เยว่เอ๋อร์ก็ทำหน้าปฏิเสธ หลิงเฟิงก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว

เห็นพวกเขาเป็นแบบนี้ หยุนถิงก็เบะปาก: “ไม่รู้จักของเลยจริงๆ ลุงหลี่พาพวกข้าไปดูโควัวพวกนั้นหน่อยสิ”