จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 368

พูดมาถึงขั้นนี้แล้ว ฮ่องเต้ย่อมไม่จำเป็นต้องเรียกคนอื่นมาอีกแล้ว

หลีอ๋องรังเกียจ เคียดแค้นหยุนถิงแค่ไหน ผู้คนทั่วทั้งแคว้นต้าเยียนต่างรู้กันดี ดังนั้นหลีอ๋องไม่มีทางช่วยเป็นพยานให้หยุนถิงแน่ เรื่องนี้ทุกคนรู้ดีแก่ใจ

ในเมื่อหลีอ๋องพูดเช่นนี้แล้ว ย่อมต้องเป็นเรื่องจริงแน่

สีหน้าจ้าวซ่างซูดูน่าขันนัก เปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีก บูดบึ้งขั้นสุด

เขาขุดหลุมฝังตนเองเสียจริง ยังคิดจะอาศัยโอกาสนี้ลบหลู่หยุนถิงกับหยุนเฉิงเซี่ยงอยู่เลย สุดท้ายกลับขุดหลุมฝังตนเอง ตอนนี้จ้าวซ่างซูเสียใจยิ่งนัก

นั่นไง จิ้งจอกเฒ่าให้กำเนิดจิ้งจอกน้อย เป็นจิ้งจอกกันทั้งตระกูล ชั่วร้ายนัก จ้าวซ่างซูเคียดแค้นในใจนัก

“วันนี้มีจ้าวซ่างซูออกมาสงสัยข้ากับจ้าวเคอ วันหน้าบางทีก็อาจจะมีคนอื่นออกมาสงสัยว่าจ้าวเคอทุจริตอีก ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ขอฝ่าบาทให้โอกาสจ้าวเคอพิสูจน์ตนเองสักครั้ง จะได้ให้ทุกคนได้รู้ว่า เขาคู่ควรตามจริงกับตำแหน่งจอหงวนนี้” หยุนถิงแค่นเสียงเย็น

“พิสูจน์อย่างไร?” ฮ่องเต้ถาม

“ฝ่าบาทออกหัวข้อ ณ ที่นี้เลย หรือไม่ก็ขุนนางคนอื่นออกหัวข้อ ให้จ้าวเคอตอบออกมาเลย แบบนี้ทั้งมีผลและเห็นชัด ว่ามีความสามารถจริงหรือไม่ แค่ลองก็รู้

เพราะหัวข้อที่ฝ่าบาทและขุนนางทุกท่านออกนี่ ข้าไม่ได้รู้มาก่อน หรือเป็นหัวข้อที่จ้าวเคอเตรียมตัวมาก่อน คราวนี้จ้าวซ่างซูคงไม่สงสัยแล้วกระมัง” หยุนถิงมองเขาอย่างเยาะหยัน

จู่ๆจ้าวซ่างซูก็โดนเรียกชื่อ กระดากจนแทบแทรกแผ่นดินหนี หยุนถิงน่าตายนัก เจ้าคิดเจ้าแค้นเหลือเกิน

“ในเมื่อคุณหนูหยุนพูดเช่นนี้แล้ว ย่อมเป็นวิธีที่ดีที่สุดแน่นอน” จ้าวซ่างซูกระแอมไอออกมาสองครั้ง พลางตอบ

“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นขอให้จ้าวซ่างซูออกหัวข้อแรกเลยแล้วกัน เพราะท่านเป็นคนแรกที่สงสัยจ้าวเคอ” หยุนถิงแค่นเสียงเย็น

จ้าวซ่างซูตกใจตัวสั่น เขามีหรือจะกล้าออกหน้า “คุณหนูหยุนท่านอย่าให้ร้ายข้าสิ ฝ่าบาทยังไม่ได้ตรัสอะไรเลย มีฝ่าบาทเป็นผู้ออกหัวข้อ ย่อมต้องยุติธรรมที่สุดอยู่แล้ว”

ฮ่องเต้ที่อยู่บนบัลลังก์ถึงพูดเสียงเนิบช้าว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เช่นนั้นข้าจะออกหัวข้อที่หนึ่ง อาหารเป็นสิ่งจำเป็นต่อประชาชน จ้าวเคอเจ้าใช้หัวข้อนี้ทำบทความหนึ่งบทเถอะ ข้าให้เวลาเจ้าคิดหนึ่งก้านธูป”

จ้าวเคอน้อมรับพระบัญชา หันมองหยุนถิงอัตโนมัติ

“เชื่อมั่นในตัวเอง เจ้าทำได้แน่ อยากจะพูดอย่างไรก็พูด” หยุนถิงให้กำลังใจ

“ขอรับ” จ้าวเคอสีหน้าตึงเครียด เปิดปากพูดทันที

ขุนนางคนอื่นรวมถึงฮ่องเต้ต่างตกใจไปตามๆกัน จ้าวเคอไม่คิดเลยสักนิด เปิดปากพูดเลย ยังพูดปัญหาการดำรงชีวิตของประชาชนในตอนนี้ทั้งนั้น อีกทั้งยังเสนอวิธีการเพาะปลูกการเกษตรที่เป็นประโยชน์กับราษฎร์ออกมา ทำเอาฮ่องเต้ทั้งตกใจและดีใจนัก

“ดี พูดจาได้เป็นบทความ แต่ละคำล้วนตรงประเด็น ทั้งยังเสนอความคิดเห็น ไม่เลวเลยจริงๆ ขุนนางคนอื่นก็ถามด้วยได้!” ฮ่องเต้ชมเชยไม่หยุด

“จ้าวเคอ ในเมื่อเจ้ามีชาติกำเนิดยากลำบาก ข้าขอทดสอบเรื่องโคลงกลอนที่เป็นแรงบันดาลใจของเจ้า เจ้าจะพูดออกมาห้าบทได้หรือไม่ ไม่อาจพูดสิ่งที่คนอื่นรู้ หรือสิ่งที่บุตรสาวของข้าเคยเขียนไว้ก่อนได้!” หยุนเฉิงเซี่ยงเอ่ยปาก

คนอื่นพากันเห็นด้วย ยกเว้นจ้าวซ่างซูที่คิดในใจอย่างดูถูก หยุนเฉิงเซี่ยงนี่จะทดสอบจ้าวเคอ ยังไม่วายชมเชยบุตรสาวตนอีก หน้าไม่อายจริงๆ

จ้าวเคอร่ายโคลงกลอน

“กลอนดี ข้าไม่เคยได้ยินกลอนดีที่โดนใจคนเช่นนี้มาก่อนเลย สมเป็นจอหงวนคนปัจจุบัน” ขุนนางคนหนึ่งเอ่ยชมออกมา

ขุนนางคนอื่นๆพินิจกลอนนี้ ก็ยิ่งชมเชยไม่ขาดปาก

“จ้าวเคอ เจ้าใช้ชีวิตคนแต่งกลอน—“