จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 748

“ท่านพี่ ข้ามีความคิด พวกเราจัดการแข่งขันทำอาหารขนมหวานเลยดีกว่า สิ้นปีของปีก่อนๆก็แค่กินดื่มกันไม่สนุกเลย ปีนี้ทำให้มันพิเศษหน่อยดีกว่า!” หยุนถิงเสนอ

“ได้ เจ้าอยากจัดอย่างไร ก็จัดอย่างนั้น!” จวินหย่วนโยวเห็นด้วย

“งั้นข้าต้องคิดให้ดีๆหน่อยละ” สายตาหยุนถิงมีประกายสดใสวาบผ่าน

ในเมื่อต้องให้สมเหตุสมผล และให้องค์หญิงห้าเข้าร่วมด้วย ต้องหาสาเหตุให้ดี

หยุนถิงอยู่เป็นเพื่อนลูกๆทำของหวานเสร็จ เด็กสองคนกินไปไม่น้อย เล่นจนเหนื่อย เยว่เอ๋อร์และซูหลินพาพวกเขาเข้านอน หยุนถิงเลยเข้าวัง

เหมยเฟยได้ยินว่าหยุนถิงมา ดีใจยิ่งนัก ออกมาต้อนรับด้วยตัวเองเลยทีเดียว

“ถวายบังคมเหมยเฟยเหนียงเหนียง!” หยุนถิงคารวะ

“ระหว่างเราไม่ต้องมีพิธีรีตองดอก เจ้าสามารถมาเยี่ยข้าได้ ข้าดีใจนัก เชิญด้านในเถอะ!” เหมยเฟยบอก

“ขอบพระทัยเหนียงเหนียง!” หยุนถิงเดินตามเข้าไป

สาวใช้ข้างกายรีบยกน้ำชาชั้นเลิศเข้ามาทันที และยืนรอรับใช้อยู่ข้างๆอย่างนอบน้อม

“นี่เป็นชาบรรณาการที่ฝ่าบาทพึ่งพระราชทานให้ข้าเมื่อครู่ รสชาติไม่เลวเลย หากเจ้าชอบ อีกครู่ตอนจะกลับไป ข้าจะให้คนจัดเตรียมให้เจ้าเอาไปด้วยนะ” เหมยเฟยบอกอย่างใจดี

หยุนถิงจิบชาไปหนึ่งคำ “ไม่เลวจริงๆด้วย!”

“เช่นนั้นข้าน้อยไปเชงชาให้ซื่อจื่อเฟยนะเจ้าคะ” สาวใช้ออกไปทันที

ตอนแรกนางเป็นคนไปขอร้องซื่อจื่อเฟยมารักษาเหมยเฟยเอง หากมิใช่ซื่อจื่อเฟยื่นมือเข้าช่วย เหมยเฟยคงตายไปนานแล้ว บัดนี้ซื่อจื่อเฟยมา สาวใช้ย่อมตื่นเต้นและซาบซึ้งอยู่แล้ว

“พวกเจ้าออกไปก่อนเถอะ ข้ามีเรื่องจะพูดกับซื่อจื่อเฟย!” เหมยเฟยบอก

สาวใช้ในห้องล้วนออกไปกันหมด เหมยเฟยถึงถามขึ้น “พูดมาเถิด มีอะไรรึ?”

หยุนถิงยิ้มบาง “อะไรก็ปิดเหมยเฟยไม่ได้จริงๆ ครั้งนี้ข้ามีเรื่องจริงๆ อยากยืมชื่อเหมยเฟยจัดการแข่งขันของหวานสักงานหนึ่ง

ไม่ใช่แค่มากินและดื่ม เป็นการแข่งขันน่ะ ประกาศออกไปก่อนล่วงหน้า ชายหญิงล้วนเข้าร่วมได้ทั้งนั้น ทำอาหารเลิศรสต่อหน้าทุกคน จากนั้นเลือกสิบอันดับแรกออกมา ให้รางวัลตามลำดับ เงินรางวัลข้าออกเอง ขอเพียงเข้าร่วมก็มีรางวัลให้”

เหมยเฟยมองมาอย่างสงสัย “เจ้าดูไม่เหมือนคนชอบเรื่องครึกครื้น ทำไมใจกว้างขนาดนี้?”

“องค์หญิงห้ากลับมาก็ก่อเรื่องอีก หลายวันก่อนนางใช้ให้สาวใช้ไปปรักปรำใส่ร้ายหยุนซู ฝ่าบาทออกหน้าปกป้อง แต่ข้าจะไม่ปล่อยนางเอาไว้!” หยุนถิงไม่ได้ปิดบัง และบอกตามความจริงออกมา

“หากองค์หญิงห้าไม่เข้าร่วมเล่า?” เหมยเฟยถาม

“มิเป็นไร ขอเพียงชายหญิงในเมืองหลวงเข้าร่วมก็พอ คิดซะว่ามาร่วมสนุกกัน” หยุนถิงตอบ

“เช่นนั้น อีกครู่ข้าจะไปบอกฝ่าบาทเรื่องนี้” เหมยเฟยไม่ได้คิดมาก รับปากในทันที

“เหนียงเหนียงไม่กลัวฝ่าบาทกล่าวโทษท่านรึ?”

เหมยเฟยยิ้มบางๆ “เจ้าเป็นคนช่วยชีวิตลูกของข้า กลัวอะไร อีกอย่างองค์หญิงห้าหาเรื่องตายเอง เกี่ยวอันใดกับข้า เจ้าลงมือเองไม่มีทางเกี่ยวโยงมาถึงข้าแน่”

“ฮะฮะ เหนียงเหนียงตรงไปตรงมาดีจริง” หยุนถิงพูดรายละเอียดของการแข่งขันกับเหมยเฟยอีก ถึงได้จากไป

เธอพึ่งก้าวเท้าออกไป เหมยเฟยก็ไปหาฮ่องเต้ทันที

เดิมฮ่องเต้ยังคิดว่าปีนี้เป็นงานเลี้ยงสิ้นปีอีกไม่มีอะไรแปลกใจ เหมยเฟยพลันเสนอเช่นนี้ ฮ่องเต้ย่อมสนับสนุนอยู่แล้ว เห็นด้วยในทันที

จากนั้นก็จัดการแข่งขันอาหารเลิศรสสิ้นปีงานหนึ่งในนามของเหมยเฟย แปะประกาศราชวงศ์ ชายหญิงในเมืองหลวงทุกคนสามารถเข้าร่วมได้ ไม่สนฐานะชาติกำเนิด ผู้ใดมาขอเข้าร่วมมีรางวัลให้คนละหนึ่งตำลึง ผู้เข้ารอบได้สิบตำลึง สิบอันดับแรกยิ่งรางวัลหนาแน่น ที่หนึ่งคือหนึ่งหมื่นตำลึง