จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 768

ก่อนหน้านี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาของฮวาเชียนจั่นสังหารองครักษ์ลับของจวนซื่อจื่อไปหนึ่งนาย ได้อาวุธที่คล้ายกระบอกปืนมาจากองครักษ์ลับคนนั้น ทำให้ฮวาเชียนจั่นรู้สึกประหลาดใจจริงๆ

ต่อมาตรวจสอบแล้วถึงได้รู้ว่า นั่นคือสิ่งที่หยุนถิงออกแบบ ผู้หญิงที่สามารถออกแบบอาวุธได้ ไม่ธรรมดามากจริงๆ เกรงว่าทั่วทั้งสี่แคว้นคงไม่มีคนที่สองแล้ว

ที่สำคัญที่สุดคือ ไม่ได้มีแค่คนของหยุนถิงกับจวินหย่วนโยวเท่านั้นที่มี แม้แต่คนของซวนอ๋องก็มีเช่นกัน และแม้กระทั่งชางหลันเย่กับเป่ยหมิงฉี่ เริ่นเซวียนเอ๋อร์ก็ยังมี

คนคนหนึ่งแข็งแกร่งไม่ถือว่าแข็งแกร่ง แต่สามารถร่วมกับสามแคว้นที่เหลือเข้าด้วยกัน เปลี่ยนสามแคว้นที่เดิมทีไม่ลงรอยกันให้เป็นพันธมิตร นี่ไม่ใช่สิ่งที่คนทั่วไปสามารถทำได้

ดังนั้น หยุนถิงก็คือคนที่เขาตามหา และเป็นคนเดียวที่สามารถช่วยงานใหญ่ของเขาสำเร็จ

วันนี้ได้พบ หยุนถิงเป็นคนที่มีแค้นต้องชำระตามคำร่ำลือจริงๆ และยังกล้าหาญรอบคอบ นางทำให้ฮวาเชียนจั่นพึงพอใจมากจริงๆ

“นายน้อย เราจะทำอย่างไรต่อไป?” หัวหน้าอี้ชิวสอบถาม

“แจ้งให้ทุกคนอพยพ จวินหย่วนโยวให้ความสำคัญกับหยุนถิงที่สุด จะต้องส่งคนมาแก้แค้นแน่นอน!” ฮวาเชียนจั่นกล่าวอย่างเย็นชา

“ขอรับ!”

ทุกคนไม่ได้เก็บของเลยด้วยซ้ำ ก็ล่าถอยด้วยความเร็วที่เร็วที่สุดทันที

ทางด้านนี้ จวนซื่อจื่อ

หลังจากที่หยุนถิงกับซูหลินกลับไปแล้ว ก็ไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องนี้ นักแสดงงิ้วคนหนึ่งเท่านั้นหยุนถิงก็สั่งสอนเขาในที่เกิดเหตุแล้ว ดังนั้นจึงคิดว่าไม่มีความจำเป็นต้องบอกจวินหย่วนโยว ดังนั้นหยุนถิงก็เลยไปดูลูกๆ

องครักษ์ลับที่ปกป้องหยุนถิงในที่ลับ รายงานทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่ลานแสดงงิ้วต่อจวินหย่วนโยวทันทีหลังจากที่กลับไป จวินหย่วนโยวโกรธจนบันดาลโทสะ

นักแสดงงิ้วคนหนึ่ง ก็กล้าสร้างสถานการณ์หลอกลวงซื่อจื่อเฟยของตัวเอง รนหาที่ตาย

ถึงแม้หยุนถิงจะสั่งสอนนักแสดงงิ้วคนนั้นทันทีแล้ว แต่ไหนเลยที่จวินหย่วนโยวจะทนได้ สั่งให้หลิงเฟิงพาคนมาที่ลานแสดงงิ้วทันที

เพียงแต่ว่าในตอนที่หลิงเฟิงพาคนเร่งเดินทางมาถึง คนของลานแสดงงิ้วก็หายไปอย่างไร้ร่องรอยนานแล้ว สิ่งของก็ยังไม่ได้จัดเก็บ คนกลับไม่มีให้จัดการแล้ว

หลิงเฟิงให้ทุกคนไปตรวจค้นทันที เห็นว่าไม่มีคนแล้วจริงๆ จากนั้นก็ให้คนจุดไฟเผาทั่วทั้งลานแสดงงิ้ว ถึงได้กลับไปรายงาน

เมื่อจวินหย่วนโยวได้ยินว่าทั่วทั้งลานแสดงงิ้วรวมไปถึงผู้คนล้วนหายไปอย่างไร้ร่องรอย สีหน้าก็เคร่งขรึมลงมาทันที

หากเป็นคนทั่วไปย่อมไม่มีความกล้าสร้างสถานการณ์หลองลวงหยุนถิงแน่นอน ยิ่งไม่กล้ายั่วยุตนเอง จงใจหาเรื่องหยุนถิงก่อนจากนั้นก็ล่าถอยไปกันหมด ความเร็วระดับนี้คนธรรมดาทั่วไปไม่สามารถทำได้ จะต้องมีองค์กร มีแผนการ เตรียมตัวมาอย่างดีแน่นอน

สี่แคว้น ยังไม่มีใครกล้ารนหาที่ตายเช่นนี้ เว้นเสียแต่ว่าเขาเป็นคนนอกเหนือจากสี่แคว้น

จู่ๆจวินหย่วนโยวก็นึกถึงเขตทะเลนิรนาม คนของฝั่งโน้นทยอยกันมาที่แคว้นต้าเยียนอย่างไม่ขาดสาย แสดงให้เห็นว่ามีแผนร้ายอะไรอยู่ แทนที่จะปล่อยให้คนอื่นรังแกเข่นฆ่าได้ตามใจ ไม่สู้ชิงลงมือก่อนได้เปรียบ

“หลิงเฟิงตรวจสอบเบื้องหลังของลานแสดงงิ้วแห่งนี้มาอย่างให้ชัดเจนทันที แจ้งสายลับของเมืองหลวงแคว้นต้าเยียน ใครก็ตามที่น่าสงสัยหรือไม่ก็คนที่ออกจากเมือง ให้รีบกลับมารายงานทันที! นอกเหนือจากนี้ แจ้งกองทัพในที่ลับหน่วยนั้น ให้พวกเขารอรับคำสั่งตลอดเวลา!” จวินหย่วนโยวออกคำสั่ง

“ขอรับ!” หลิงเฟิงไปจัดการทันที

กลางคืน สมาชิกทั้งหมดของตระกูลหยุนล้วนมาที่จวนซื่อจื่อ ซวนอ๋องโม่เหลิ่งเหยียนก็มาเช่นกัน รวมถึงฮูหยินเฒ่าฟู่ หมอยมบาล ตาเฒ่าเหอก็มาเช่นกัน ครึกครื้นอย่างมาก

เนื่องจากมีคนมากเกินไป ดังนั้นพ่อบ้านจึงให้คนจัดโต๊ะขนาดใหญ่สิบโต๊ะ จานอาหารเลิศรสที่อุดมสมบูรณ์ถูกยกขึ้นโต๊ะ

หยุนถิงกับจวินหย่วนโยวดื่มคารวะสุราหยุนเฉิงเซี่ยงด้วยตัวเอง หยุนเฉิงเซี่ยงพึงพอใจอย่างมาก “ถิงเอ๋อร์กับจวินซื่อจื่อดื่มคารวะสุราต้องดื่มให้ได้!” ขณะพูดก็ดื่มหมดในรวดเดียว

“นายท่าน ท่านดื่มน้อยหน่อย” ซูอี๋เหนียงกล่าวด้วยความเป็นห่วง