“ท่านพ่อ ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดแน่ น้องห้าน่ะอ่อนแอปวกเปียก ไม่มีทางคิดก่อกบฏแน่นอน” ซูชิงโยวอุ้มลูกชายเดินออกมาก็เห็นภาพนี้ รีบเข้ามาช่วยอธิบายทันที
หยุนซือถิงจู่ๆเจอคนมากขนาดนี้ ก็ตกใจร้องไห้โฮด้วยความกลัวออกมา
“ซือถิงไม่ร้อง ไม่ต้องกลัว แม่อยู่ตรงนี้ ไม่เป็นไรนะ” ซูชิงโยวรีบปลอบลูกชายทันที
หยุนเฉิงเซี่ยงยิ่งโกรธจนหน้าดำเมี่ยม “ลูกชายข้า ข้ารู้จักเขาดี เขาไม่มีทางก่อกบฏแน่!”
“ขอหยุนเฉิงเซี่ยงเปิดทางด้วย ข้าเองก็รับคำสั่งมา ทหาร ค้น!” หัวหน้าองครักษ์ตะคอกดัง
องครักษ์คนอื่นเริ่มตรวจค้นทันที สีหน้าหยุนเฉิงเซี่ยงไม่น่าดูขั้นสุด โกรธจนหน้าซีดเผือด
แต่ป้ายคำสั่งในมือองครักษ์คนนั้น หยุนเฉิงเซี่ยงรู้ดีว่าหมายถึงอะไร ถึงจะไม่เชื่อ ไม่อยากยอมรับ แต่ก็ไม่ได้ขัดขวาง
ทั่วทั้งตระกูลหยุนอลวนโกลาหลไปหมด สุดท้ายองครักษ์เหล่านั้นค้นเจอบทกลอนและจดหมายหลายฉับในห้องของหยุนห้า ด้านบนเขียนคำพูดในเรื่องการก่อกบฏเอาไว้
“หยุนเฉิงเซี่ยง พวกนี้คือหลักฐานที่คุณชายเซวี่ยนก่อกบฏ ทหารคุมตัวคุณชายเซวี่ยนไป!” หัวหน้าองครักษ์ออกคำสั่ง
“ท่านพ่อ ไม่ใช่ข้านะ ข้าไม่เคยเขียนจดหมายเหล่านี้ ท่านพ่อเชื่อข้านะ” หยุนห้ารีบอธิบาย
“ท่านพ่อ น้องห้าต้องไม่ทำเรื่องเช่นนี้แน่ ต้องมีการเข้าใจผิดกันแน่” ซูชิงโยวเสริม
“หยุนเฉิงเซี่ยง ขออภัยด้วย คุมตัวไป!” หัวหน้าองครักษ์แค่นเสียงเย็น
“ใครกล้า ข้าจะเข้าวังไปเข้าเฝ้าฝ่าบาท พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของลูกชายข้า!” หยุนเฉิงเซี่ยงตะคอกดัง เดินไปทางประตูอย่างโกรธๆ
ซูชิงโยวอุ้มลูกชายตามไป นางเองก็ไม่เชื่อว่าเจ้าห้าจะทำเรื่องเช่นนี้ออกมาได้
เพียงแต่หยุนเฉิงเซี่ยงพึ่งออกจากจวน ยังไม่ทันขึ้นรถม้า ก็หน้ามืดเป็นลมไปเลย
“ท่านพ่อ ใครก็ได้ รีบเชิญท่านหมอเร็ว!” ซูชิงโยวตะโกน
“นายท่าน นายท่าน!” พ่อบ้านเองก็ตกใจหนัก รีบเข้ามาพยุงเขาทันที จากนั้นให้คนในจวนไปเชิญท่านหมอทันที
หยุนเฉิงเซี่ยงเป็นลม ตระกูลหยุนก็อลหม่านไปหมด เลยไม่มีใครสกัดองครักษ์คนนั้น เจ้าห้าถูกนำตัวไป
ในห้อง ซูชิงโยวกังวลยิ่งนัก “ไห่เทียนทำไมยังไม่กลับมาอีก รีบให้คนไปตามเขากลับมาเร็ว รีบไป ท่านหมอล่ะ รีบไปเร่งสิ!”
“ขอรับ!” เหล่าคนรับใช้รีบไปเร่งอีก
ไม่นานท่านหมอก็รีบมา
“เร็ว รีบไปดูเร็วว่าท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้าง?” ซูชิงโยวกังวลนัก
“ขอรับ!” ท่านหมอรีบเข้าไปจับชีพจรให้หยุนเฉิงเซี่ยงทันที
หยุนไห่เทียนก็รีบเร่งกลับมา พอได้ยินว่าที่บ้านเกิดเรื่อง น้องห้าโดนพาตัวไป เขาร้อนใจยิ่งนัก พอเห็นท่านพ่อนอนสลบอยู่บนเตียง หยุนไห่เทียนก็มีสีหน้าเคร่งเครียด
“ชิงโยว นี่มันเรื่องอะไรกันแน่?”
“วันนี้จู่ๆก็มีองครักษ์มากลุ่มหนึ่ง บอกว่าน้องห้าก่อกบฏ จากนั้นก็มาค้นจวนตระกูลหยุน สุดท้ายค้นเจอจดหมายและบทกลอนหลายเล่มในห้องเขา บอกว่าเป็นหลักฐานที่เขาก่อกบฏ แล้วก็คุมตัวเขาไปเลย เดิมท่านพ่อจะเข้าวัง สุดท้ายกลับเป็นลมไปเสียก่อน” ซูชิงโยวเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา
สีหน้าหยุนไห้เทียนเดือดดาลฉับพลัน เส้นเลือดที่ขมับปูดโปน “น้องห้าไม่มีทางทำเรื่องเช่นนี้ออกมาแน่ องครักษ์ท่าทางยังไง?”
ยังไม่รอซูชิงโยวตอบ ท่านหมอก็เอ่ยขึ้น “แม่ทัพหยุน หยุนเฉิงเซี่ยงโกรธจัดทะลุเข้าใจทำให้สลบไป ข้าน้อยจะจ่ายยาบรรเทาความร้อนในตัวสักหน่อย หยุนเฉิงเซี่ยงน่าจะฟื้นในไม่ช้านี้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนางข้ามพิภพ
อัพต่อด้วยจ้า...
รอตอนต่อจ้า...
แต่ละบทที่่อ่านแล้ว ควรมีสีหรือเครื่องหมายที่แตกต่างกัน ผู้อ่านจะได้ทราบว่าเรืื่องนี้อ่านไปถึงบทไหนแล้ว...
รำคานโฆษณาที่เลื่อนเข้ามา เข้าใจได้ว่าต้องหารายได้ แต่ควรนำไปวางไว้ด้านล่างสุด ไม่ด้านซ้ายก็ด้านขวา จะได้ไม่เสียอารมณ์ในการอ่าน ปกติโฆษณาที่อยู่ระหว่างหน้าก็ใหญ่และมากอยู่แล้ว...
ขอร้องทงทีมงานช่วยอัพเดทจนจบด้วยนะคะ😭😭😭😭😭...
เรื่องนี้ทางทีมงานจะอัพเดทต่อมั้ยค่ะ😭...
รอตอนใหม่อยู่นะคะ😭🙏🏻...
เมื่อไหร่จะอัพเพิ่มค่ะหายไปเป็นเดือนแล้วนะ...
รอค่ะ ตามเรื่องนี้มานานมาก อัพตอนต่อจาก 1070 ให้หน่อยค่ะ...
สนุกมากค่ะ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะรบกวนลงต่อให้จบด้วยค่ะ กำลังสนุก...