จอมนางข้ามพิภพ นิยาย บท 886

“ใช่ ข้าได้ยินเองกับหู บัดนี้ทั้งในและนอกเมืองหลวงลือกันให้แซ่ด คุณชายเซวี่ยนก่อกบฏ หยุนเฉิงเซี่ยงเป็นลมสลบไปที่หน้าจวนตระกูลหยุน มีคนมากมายเห็นนะ” คนรับใช้ตอบ

หงหลิงตะลึงอึ้งไปเลย พริบตาเดียวเข่าอ่อนนั่งลงกับพื้น “ไม่ ต้องไม่ใช่เรื่องจริง ต้องมีคนใส่ร้ายคุณชายห้าแน่”

สีหน้าหมอยมบาลเคร่งเครียดฉับพลัน “ใช่ มันเป็นไปไม่ได้แน่ ตอนนี้ข้าจะไปถามที่จวนตระกูลหยุนให้รู้แน่ชัด”

“ข้าไปกับเจ้าด้วย” ฮูหยินเฒ่าฟู่กับตาเฒ่าเหอพูดขึ้นมาพร้อมกัน

ทั้งสามคนลุกขึ้นทำท่าจะไป หงหลิงที่อยู่บนพื้นรีบลุกขึ้นมา “ฮูหยินเฒ่า ขอร้องท่านพาข้าไปด้วยเถอะ ข้าอยากเจอคุณชายห้า?”

หมอยมบาลพาคนกลับมา และได้บอกเรื่องของหงหลิงและเจ้าห้ากับฮูหยินเฒ่าฟู่แล้ว ตอนนี้เห็นสีหน้ากังวลของนาง ฮูหยินเฒ่าฟู่ก็สงสารเกินกว่าจะปฏิเสธ

“ลุกขึ้นเถอะ เจ้าไปด้วยกันกับพวกเรา”

“ขอบคุณฮูหยินเฒ่า”

จวนตระกูลหยุน

องครักษ์หน้าประตูพอเห็นว่าเป็นพวกฮูหยินเฒ่าฟู่และหมอยมบาล ก็พาพวกเขาเข้าจวนอย่างนอบน้อม

นี่เป็นครั้งแรกที่หงหลิงเข้ามาในจวนตระกูลหยุน ตัวเรือนโอ่อ่ายิ่งนัก การตกแต่งดูดีนัก มีต้นไม้ใบหญ้าพันธุ์แปลกมากมายเต็มไปหมด ศาลาสูง ภูเขาปลอมและปลาในสระน้ำ การประดับตกแต่งอย่างสวยงาม ทำเอาหงหลิงมองตาค้างเลย

เมื่อก่อนรู้สึกว่าเรือนหน้าและห้องโถงหลักของตระกูลเก๋อโอ่อ่ามาก บัดนี้มาที่ตระกูลหยุน หงหลิงถึงรู้ว่าอะไรคือการได้เห็นผู้เหนือกว่า สวนดอกไม้ของตระกูลหยุนยังใหญ่กว่าตระกูลเก๋อทั้งหมดเลย

ไม่เปรียบเทียบกันก็ไม่รู้ พอเปรียบเทียบกันก็ตกใจยิ่งนัก

วินาทีนี้หงหลิงยิ่งบอกตนเองในใจอย่างหมายมาดมากขึ้น นางจะต้องแต่งเข้าตระกูลหยุนให้ได้

องครักษ์นำพวกฮูหยินเฒ่าฟู่มุ่งตรงไปห้องของหยุนเฉิงเซี่ยง ในห้องหยุนเฉิงเซี่ยงนอนอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าซีดเผือด ซูชิงโยวนั่งเฝ้าอยู่ด้านข้าง

“ฮูหยินเฒ่า，หมอยมบาล ตาเฒ่าเหอ พวกท่านมาได้อย่างไรกันน่ะ?” ซูชิงโยวน้ำตาไหลพราก ท่าทางอิดโรยนัก

“พวกข้าได้ยินว่าจวนตระกูลหยุนเกิดเรื่อง ก็รีบมาเลย” หมอยมบาลบอก ขึ้นหน้ามาจะจับชีพจรให้หยุนเฉิงเซี่ยง

“ทำให้ทุกคนกังวลแล้ว” ซูชิงโยวรีบถอยไปอีกด้าน

“ชิงโยว ตกลงเรื่องมันเป็นมาอย่างไรกันแน่?” ฮูหยินเฒ่าฟู่เองก็มีสีหน้ากังวล

ซูชิงโยวรีบเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา ทำเอาพวกฮูหยินเฒ่าฟู่เป็นกังวลอย่างมาก

ส่วนทางหงหลิงเห็นซูชิงโยวที่อยู่ตรงหน้า นางคือบุตรสาวภรรยาเอกของตระกูลซู และเป็นฮูหยินของแม่ทัพหยุน ชุดสีฟ้าอ่อน ไม่มีเครื่องประดับอะไรมากแต่กลับสง่างามหรูหรา แค่ดูก็รู้ว่าเป็นของชั้นเยี่ยม ปิ่นบนหัวยิ่งเป็นรูปแบบที่หงหลิงไม่เคยเห็นมาก่อนเลย เรียบง่ายหากงดงาม ระดับดีเยี่ยม

หงหลิงก้มหน้ามองตนเองทันที นางอยู่ในชุดกระโปรงสะอาด นี่เป็นชุดที่ฮูหยินเฒ่าให้คนทำให้นางใหม่ หลังจากที่นางไปจวนตระกูลฟู่ ถึงจะเป็นเนื้อผ้าชั้นเยี่ยม แต่ก็ทาบของซูชิงโยวไม่ติดเลย

หงหลิงคิดถึงชุดเนื้อผ้าหยาบกระด้างระดับล่างสุดที่เมื่อก่อนที่ตนสวมใส่ยามอยู่ตระกูลเก๋อ กินแต่อาหารเน่าบูด พอมาเทียบกันแล้ว นางรู้สึกเพียงว่าตนเองแตกต่างกับซูชิงโยวราวฟ้ากับเหวเลยทีเดียว

“พี่สะใภ้ใหญ่ ข้าได้ยินว่าท่านพ่อสลบไม่ได้สติรึ” หยุนซูเร่งรุดเข้ามาจากด้านนอกด้วยสีหน้าร้อนใจ

เดิมนางอยู่ที่ร้านเนื้อย่าง จู่ๆก็ได้ยินว่าที่บ้านเกิดเรื่อง เลยรีบรุดกลับมา

พอเห็นทุกคนในห้อง หยุนซูหันมามองเตียงโดยพลัน “ท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้าง?”

หงหลิงมองหยุนซู หน้าตางดงาม ความกังวลบนใบหน้าฉายชัด ชุดกระโปรงยาวสีชมพูดูอ่อนโยนใจกว้าง คือสตรีรูปร่างอรชรผู้นี้ที่เปิดร้านเนื้อย่างไปทั่วทั้งสี่แคว้น ทำกำไรมากขึ้นทุกวัน มันทำให้หงหลิงเลื่อมใสยิ่งนัก

ต่อให้มีซื่อจื่อเฟยช่วยนาง แต่ตัวนางเองก็ต้องมีฝีมือด้วย ไม่อย่างนั้นร้านเนื้อย่างคงเจ๊งไปนานแล้ว