จอมยุทธ์กบฏโลก นิยาย บท 23

บทที่23 ให้แล้วจริงๆ 

ในตอนที่ถึงโรงงานอิฐก็เป็นเวลาตีสี่สี่สิบนาทีแล้ว นี่เป็นเพราะฉู่เทียนเจียงตั้งใจมุ่งตรงมาที่นี่ถึงได้มาถึงเร็วขนาดนี้

พอแล้วไปในลาน ก็เห็นศพทั้งสามร่างถูกคลุมด้วยผ้าสามผืนวางอยู่ตรงกลาง แล้วชายอายุประมาณห้าสิบปีก็เดินมาทางฉู่เทียนเจียง

“เทียนเจียงสินะ”

ไม่ต้องบอก ก็รู้ว่าคนนี้ก็คืออาหง ด้านหลังนั้นยังมีหลายคนตามมาด้วย คงเป็นคนงานของโรงงานอิฐทั้งหมด

ฉู่เทียนเจียงรู้ว่า หลังจากคืนสัญญาแล้ว เป็นเพราะชุมชนใหม่จะเริ่มสร้างกันแล้ว เพราะฉะนั้นโรงงานอิฐก็ทำงานกันมากขึ้น

“120มาแล้วไปรึยัง”

พอได้ยินคำถามแล้ว อาหงก็พยักหน้า

“มาไปแล้วครับ ได้รับประกาศว่าตายหมดแล้วครับ ให้พวกเราแจ้งตำรวจรอผลตรวจชันสูตรศพ หมอในรถนั้นบอกว่า เบื้องต้นสันนิษฐานว่าหัวใจวายเฉียบพลันครับ”

พูดถึงตอนนี้แล้ว สีหน้าของอาหงก็แปลกๆ เล็กน้อย

“หนุ่มร่างกายแข็งแรงทั้งสามคนหัวใจวายเฉียบพลันพร้อมกันแบบนี้ มีโอกาสเกิดขึ้นน้อยกว่าถูกลอตเตอรี่ด้วยซ้ำ”

ฉู่เทียนเจียงโน้มตัวลงไปเปิดผ้าขาวออก แล้วเริ่มตรวจสอบ แล้วก็ไม่ได้ตอบอะไร

อาหงสบตากับพนักงานสองสามคนไปทีนึง ดูออกเลยว่าต่างก็ลุกลี้ลุกลนอยู่ข้างใน

ฮัวเหวินฮุยที่เป็นถึงประธานโรงงานอิฐ ฉู่เทียนเจียงที่หนีการเป็นลูกเขยที่ถูกรังแกด้วยการไปเกณฑ์ทหารกลับมา พวกเขาจะไม่รู้ได้ยังไง

วันนี้พอเห็นว่าฉู่เทียนเจียงมาจัดการเรื่องที่ใหญ่โตแบบนี้แล้ว ทุกคนต่างก็พากันรู้สึกพูดไม่ออกบอกไม่ถูกกันเลยทีเดียว

พูดคำที่น่าเกลียดหน่อยก็คือ คนไร้ประโยชน์แบบนี้ จะจัดการอะไรได้ เดินยังไม่เป็นก็อยากจะว่างซะละ

“แจ้งครอบครัวรึยัง”

“แจ้งแล้วครับ โทรหาประธานฮัวเสร็จก็แจ้งไปแล้วครับ เทียนเจียง นาย……นายกลับไปก่อนเถอะ ไม่งั้นถ้าครอบครัวของทั้งสามมาถึงแล้ว นางคงโดนต่อยตายแน่ๆ ”

พวกพนักงานสองสามคนที่อยู่ข้างๆ ก็พากันพูดเสริมขึ้น แล้วก็เริ่มพูดจาไม่ดีขึ้นแล้ว

“พี่หงพูดถูก นายไปหลบก่อนเถอะ งานนี้ต้องให้ประธานฮัวมาจัดการ นายน่ะ ใช้ไม่ได้”

"นายชื่อฉู่เทียนเจียงใช่ไหม อย่าหาว่าฉันพูดจาไม่ดีเลยนะ นี่เป็นเรื่องคนตายเป็นเรื่องใหญ่ อีกอย่างก็ตายตั้งสามคน นายคิดว่านายจะจัดการได้ไหม"

พวกเขารู้ดีว่าตำแหน่งลูกเขยกระจอกนั้นยังไม่เท่าหมาเลยด้วยซ้ำ เลยกล้าพูดแบบนี้ จริงๆ แล้วเป้าหมายก็ถือว่าดี พวกเขากลัวว่าโรงงานจะโดนสั่งปิดเพราะเรื่องนี้

ในตอนนี้ ฉู่เทียนเจียงก็ค่อยๆ ยืดตัวขึ้น และไม่ได้สนใจคำพูดพวกนี้อยู่แล้ว แต่กลับมองไปที่อาหงแล้วพูด

"อาหงครับ รบกวนเอาแล็ปท็อปมาหน่อยครับ และช่วยพิมพ์หนังสือรับรองหน่อยสักสองสามฉบับให้หน่อยครับ"

อึ้งไปสักพัก อาหงก็ยังโบกมือให้คนที่อยู่ด้านหลังคนนึง แล้วลูกน้องก็รีบไป

เห็นแบบนั้นแล้ว หนึ่งในพนักงานเก่าที่อายุเยอะหน่อยก็ไม่พอใจเป็นอย่างมาก โมโหจนเอาขวดน้ำในมือขว้างลงไปที่พื้น 

“ฉู่เทียนเจียง มึงเห็นคำพูดกูเป็นลมรึไง เรื่องใหญ่ขนาดนี้ เด็กเห่อหมอยที่ไม่มีอำนาจสักนิดอย่างมึงจะจัดการได้รึไง รีบโทรหาประธานฮัวเดี๋ยวนี้ ได้ยินไหม ตอนนี้โรงงานทำโอทีกันอยู่ ในช่วงครึ่งปีหลังโบนัสคอมมิชชันต่างๆ จะสูงมาก ถ้าจัดการเรื่องนี้ไม่ดีโรงงานก็จะโดนปิด มึงยังจะมาทำอะไรเกินตัวอีก เป็นแค่ลูกเขยกระจอกยังจะเอาหน้า ตอนนี้มึงกำลังเล่นกับชีวิตกูอยู่”

จำพูดที่แทงใจแบบนั้น สีหน้าของอาหงก็เปลี่ยนไป ถึงเขาจะเป็นลูกเขยกระจอก แต่แบบนี้ก็ไม่ไว้หน้าเกินไปแล้ว

อาหงที่โบกมือห้ามแล้วจะพูด ฉู่เทียนเจียงก็เข้าใจ บางทีคนทั้งบ้านอาจจะพึ่งคนๆ เดียวก็ได้