จากสาวบ้านนา สู่ฮูหยินจอมพยัคฆ์ นิยาย บท 14

“ไก่ที่เลี้ยงในบ้านตระกูลกู้ของเรา ตลอดทั้งปีส่วนใหญ่ท่านแม่ของข้าเป็นคนเลี้ยง ไข่ที่เก็บไว้ ทำไมพวกเราถึงกินไม่ได้? เสี่ยวซื่อกับเสี่ยวหวู่ของข้าโตมาขนาดนี้ ได้กินไข่ไปสักกี่ฟองกันเชียว?”

“ดูสิ กู้ชุนไหลกับกู้ชุนเซิ่ง กินจนเกือบกลายเป็นเด็กอ้วนแล้ว ท่านย่า ข้าถามท่าน วันนี้ไข่ตะกร้านี้จะให้บ้านสี่กินหรือไม่? พวกเราไม่ขอมาก แค่ครึ่งหนึ่งก็พอ”

แม่เฒ่าซุนตะโกนด่าเสียงดัง “ย่าเจ้าสิ! เจ้าจะเอาไข่ครึ่งตะกร้า? ทำไมเจ้าไม่ขึ้นสวรรค์เสียเลยล่ะ? วางตะกร้าลงเดี๋ยวนี้ ไข่พวกนี้บ้านเจ้าห้ามกินแม้แต่ฟองเดียว”

“ตอนนี้ยังไม่ได้แยกเรือน ไข่ตะกร้านี้ก็ต้องมีส่วนของพวกเราเหมือนกัน”

“ไร้สาระ ถึงจะยังไม่ได้แยกเรือน แต่ตอนนี้ข้าเป็นคนควบคุมอาหารทั้งหมดในบ้าน ข้าบอกว่าไม่ได้ พวกเจ้าก็ไม่มีสิทธิ์กิน”

กู้เหมยตั่วมองแม่เฒ่าซุนแล้วหัวเราะออกมา “ยายเฒ่า ท่านย่าเอ๋ย ท่านว่ามาอีกทีสิ?”

เมื่อแม่เฒ่าซุนเห็นว่ากู้เหมยตั่วหัวเราะ ก็เริ่มรู้สึกหวาดกลัวในใจ

“พูดอีกกี่ครั้งก็เหมือนเดิม วางตะกร้าลงเดี๋ยวนี้ ห้ามแตะต้องไข่แม้แต่ฟองเดียว”

“ได้เลย ข้าได้ยินแล้ว ท่านย่า”

ข้างกำแพงลานเรือนมีฟืนกองไว้สูง กู้เหมยตั่วเดินไปไม่กี่ก้าวแล้วปีนขึ้นไปอย่างรวดเร็ว นางยกตะกร้าไข่ขึ้นสูง จากนั้น......ก็ปล่อยมือ

แม่เฒ่าซุนสะดุ้งตกใจ “เจ้ารีบลงมาเดี๋ยวนี้ เจ้าจะทำอะไร?”

“ท่านไม่ได้บอกให้ข้าวางไข่ลงหรือ? ดูสิ ข้าวางแล้วไง”

“แปะ” ไข่ในตะกร้าสามสี่สิบฟองแตกไปเกินครึ่ง

โอ๊ย แม่เฒ่าซุนเจ็บใจจนแทบจะขาดใจ นางหยิบไม้จากกองฟืนขึ้นมาหนึ่งท่อน แล้วฟาดไปที่กู้เหมยตั่วทันที

กู้เหมยตั่วจะยืนให้แม่เฒ่าซุนฟาดง่ายๆ หรือ จะเป็นไปได้อย่างไรกัน?

นางหยิบไข่ในตะกร้าที่ยังไม่แตกขึ้นมาสองสามฟอง แล้ววิ่งหนีสุดชีวิต เพียงไม่นานก็หายลับไปจากสายตา

เสี่ยวหวู่หายดีอย่างรวดเร็ว เขาสามารถนั่งกินไข่ตุ๋นกับเสี่ยวซื่อได้แล้ว

ทุกวันขณะที่พวกเขากินไข่ตุ๋น กู้เหมยตั่วจะคอยเฝ้าอยู่หน้าประตูบ้านของตัวเอง เพราะเกรงว่าพวกแม่เฒ่าซุนหรือสะใภ้ซุนจะบุกเข้ามาแย่งไป

แม่เฒ่าซุนโมโหที่เสียไข่ไปทั้งตะกร้า ช่วงสองสามวันที่ผ่านมานี้ นางด่าคนในบ้านสี่ตั้งแต่บนลงล่างจนทั่ว สำหรับหลานสาวคนนี้ แม่เฒ่าซุนรู้สึกปวดเศียรเวียนเกล้ายิ่งนัก ด่านางก็ไม่สะทกสะท้าน ตีก็ไม่ได้ ถ้าทำให้นางโกรธ นางก็อาจทุบทำลายข้าวของอีก

หลายครั้งที่แม่เฒ่าซุนเคยคิดจะวางยาพิษนาง หรือขับไล่นางออกจากตระกูล แต่ท่านผู้เฒ่ากู้ได้ห้ามปรามนางไว้อย่างเด็ดขาด

ถ้าวางยาพิษนางแล้วถูกจับได้ กู้ชุนลี่ก็จะหมดสิทธิ์สอบซิ่วไฉ ขับไล่ออกจากตระกูลก็เป็นไปไม่ได้ เพราะกู้เหล่าซื่อสองสามีภรรยายังอยู่ พวกเขาไม่มีทางเพิกเฉยต่อบุตรสาวแน่ เว้นแต่จะขับไล่บ้านสี่ของพวกเขาออกจากตระกูลให้หมด

ดังนั้น สำหรับกู้เหมยตั่วผู้เป็นตัวป่วนและสร้างปัญหาให้ครอบครัวอยู่เสมอ แม่เฒ่าซุนจึงทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่จนปัญญาและหมดหนทางรับมือ จึงไม่แปลกที่มักจะได้ยินเสียงนางยืนด่ากู้เหมยตั่วอยู่ในลานเรือนของตนเอง พร้อมลากบ้านสี่มาด่าด้วย ซึ่งทุกคนในบ้านต่างชินชาไปนานแล้ว

แม่เฒ่าซุนเป็นใหญ่ในตระกูลกู้ เรียกได้ว่ากุมทุกอย่างไว้ในกำมือ ทว่าต่อให้เป็นนางก็ยังทำอะไรกู้เหมยตั่วไม่ได้ คนอื่นในตระกูลกู้จึงไม่กล้าล่วงเกินกู้เหมยตั่ว

ระหว่างมื้อเย็น กู้เหมยตั่วพูดกับท่านผู้เฒ่ากู้ว่า “ท่านปู่ ขอเงินสามสิบเหวินด้วยเจ้าค่ะ ค่าหยูกค่ายาของเสี่ยวหวู่ครั้งก่อนยังติดอยู่เลย”

แม่เฒ่าซุนโต้กลับทันที “ไม่มีเงิน! พวกเจ้ามันผีทวงหนี้ มีแต่จะเอาอาหารหรือไม่ก็เงิน ข้าไปติดหนี้พวกเจ้าตั้งแต่เมื่อไหร่?”

กู้เหมยตั่วไม่สนใจแม่เฒ่าซุน นางหันไปมองท่านผู้เฒ่ากู้ “ท่านปู่ ขอเงินสามสิบเหวินด้วยเจ้าค่ะ”

ขณะที่กู้เหมยตั่วพูด ก็เหลือบมองไปที่ชามโจ๊กข้นตรงกลางโต๊ะ ความหมายชัดเจนยิ่งนัก ถ้าไม่ให้เงิน ข้าจะคว่ำชามนี้ซะ

ท่านผู้เฒ่ากู้จนปัญญา จึงตะโกนใส่แม่เฒ่าซุน “ให้เงินนางไป!”

แม่เฒ่าซุนไม่กล้าขัดคำสั่งท่านผู้เฒ่ากู้ จึงหยิบเงินสามสิบเหวินออกมาแล้วปาใส่หน้ากู้เหมยตั่วอย่างแรง

เหรียญสามสิบเหวินกระจายเต็มพื้น กู้ชุนไหลอยากลงไปคว้าสองสามเหรียญ แต่ถูกมารดาของเขาดึงตัวกลับไป

กู้เหมยตั่วไม่สนใจเหรียญทองแดงที่กระจายอยู่บนพื้น “พวกท่านใครว่างก็เอาเงินไปจ่ายที่โรงหมอแทนข้าด้วย” จากนั้นนางก็กินข้าวต่ออย่างใจเย็น

แม่เฒ่าซุนเกลียดกู้เหมยตั่วจนกัดฟันแน่น นางด่าในใจว่า: เมื่อไหร่ข้าจะได้แทงนางสักมีด ข้าจะได้ปลดปล่อยความแค้นในใจเสียที ถ้าไม่มีนาง คนบ้านสี่พวกนั้นก็จะเป็นแค่พวกขี้ขลาดที่นางปั่นหัวได้ตามใจ

เมื่อมีกู้เหมยตั่วที่เป็นเหมือนก้อนหินขวางทางอยู่เช่นนี้ นางอยากทำอะไรกับบ้านสี่ก็ไม่สำเร็จสักครั้ง แม่เฒ่าซุนรู้สึกอึดอัดใจยิ่งนัก

สองสามีภรรยาบ้านสี่เป็นคนขี้ขลาด แต่กลับมีบุตรสาวหัวแข็งอย่างกู้เหมยตั่ว ที่เหมือนก้อนหินในส้วม ทั้งเหม็นทั้งแข็ง

บางครั้งท่านผู้เฒ่ากู้ก็อยากสั่งสอนกู้เหมยตั่ว หลานสาวคนนี้ช่างไม่เคารพผู้ใหญ่เลย แต่บางครั้งเขาก็คิดว่า การมีหลานสาวคนนี้อยู่ช่วยให้บ้านสี่โดนเอาเปรียบน้อยลง

เขายอมรับการที่เรือนอื่นๆ รังแกบ้านสี่ แต่การมีหลานสาวคนนี้อยู่ช่วยให้บ้านสี่ไม่ถูกกลั่นแกล้งหนักเกินไป และยังสามารถทำงานได้ตามปกติ