จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 172

ผลการต่อสู้ที่ออกมาในวันนี้ ผิดไปจากการคาดการณ์ของใครหลายๆคน โดยเฉพาะในหน่วยลับทั้งสี่ มีผู้เดิมพันข้างหลงซานถงเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

โดยผู้ที่เลือกเดิมพันข้างนี้ส่วนใหญ่มีเหตุผลอย่างเดียวกัน คือต้องการแสดงให้ทุกคนเห็นว่าพวกเขาสนับสนุนฝ่ายจ้าวเทียนต่อให้ต้องแพ้ก็ไม่เป็นไร

แต่กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนต่างพูดคุยหัวเราะด้วยความดีใจเพราะชนะเดิมพันแทน ทำให้คนที่ไม่กล้าวางเดิมพันได้แต่ถอนใจด้วยความอิจฉา

ในทางกลับกัน ผู้ที่เดิมพันข้างหลงเป่ยหู่ ตอนนี้มีสีหน้าราวกับว่าที่บ้านมีคนตายไม่มีผิด ผลประโยชน์ที่พวกเขาต้องการสูญสลายไปในพริบตาแบบไม่ทันตั้งตัว

โดนเฉพาะผู้ที่ออกตัวแรงตั้งแต่ต้นอย่างหลงเจียง นอกจากจะเสียโอสถระดับสูงไปแล้ว ตำแหน่งหัวหน้าหน่วยที่หวังไว้ก็คงกลายเป็นอากาศ อีกทั้งด้วยถ้อยคำที่เขาพูดไปในวันนี้ ผู้บัญชาการคนใหม่คงไม่เอาเขาไว้แน่นอน

‘ จบสิ้นแล้ว…อย่าว่าแต่จะก้าวหน้าเลย แค่ตำแหน่งเดิมก็คงรักษาไว้ไม่ได้ด้วยซ้ำ ’

นอกจากหลงเจียงแล้ว ยังมีพวกที่ส่งเสียงสนับสนุนเขา ซึ่งเวลานี้ได้แต่มองหน้ากันด้วยความกังวล ผู้คนรอบตัวก็เริ่มเว้นระยะห่างออกจากพวกเขาเหมือนเป็นตัวเชื้อโรค

“ สิ่งที่พวกนายพูดเอาไว้ก่อนหน้านี้…ฉันจะรายงานให้ผู้อาวุโสหลงซานถงและผู้บัญชาการจ้าวฟังทุกอย่าง รับรองไม่มีตกหล่นแน่นอน ” หลงซานหู่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้มเย็นชา

จากนั้นเขาก็เลิกสนใจอีกฝ่าย แล้วเดินไปพูดคุยกับหัวหน้าหน่วยจูเชว่ของตระกูลหลินแทน เพราะการเดิมพันในวันนี้ คนที่เป็นผู้ชนะจริงๆคือฝ่ายของเจ้ามืออย่างตระกูลหลิน

ด้วยอัตราส่วนสามต่อหนึ่ง ตระกูลหลินทำกำไรไปเกือบสามเท่าเลยทีเดียว เมื่อหักลบกลบหนี้เรียบร้อย ตระกูลหลินได้เม็ดยาโอสถไปเกือบสองร้อยชุด คือประมาณหกร้อยเม็ด เพียงพอที่จะแจกจ่ายให้ทุกคนในกองกำลังอย่างสบาย

บริเวณที่นั่งตรงโซนที่สาม

จ้าวเทียนเดินนำเฉินจิ้งกลับมารวมกลุ่มกับทุกคน สำหรับพลเอกพวกนั้น เขาขี้เกียจจะไปสนใจอะไรมากมาย

ตอนนี้หากพวกเขารู้ตัว ก็ควรยอมถอนตัวจากศูนย์วิจัยอาวุธแห่งนั้นแต่โดยดี อย่างน้อยก็ยังพอรักษาขุมกำลังของตัวเองเอาไว้ได้

แต่ถ้ายังไม่รู้สำนึก จ้าวเทียนก็ไม่รังเกียจที่จะมอบบทเรียนอันโหดร้ายให้กับพวกเขา ด้วยอำนาจของจ้าวเทียนในตอนนี้ ขอเพียงไม่ขัดต่อผลประโยชน์ของประเทศ ต้วนมู่เฉียนและท่านผู้นำก็พร้อมสนับสนุนเต็มที่

“ เรื่องทางนี้เรียบร้อยไหม ” จ้าวเทียนหันไปถามลี่เหยาเหยา

“ ตั้งแต่ที่นายเปิดเผยพลังของขุมกำลังออกมา…พวกเขาก็ไม่กล้าต่อต้านหรอก เมื่อกี้อาหญิงของหลงซูฉีส่งคนมาติดต่อพวกเราแล้ว ธุรกิจทุกอย่างที่พวกเขาถือครองอยู่ พร้อมโอนให้พวกเราในวันพรุ่งนี้ ” ลี่เหยาเหยาตอบด้วยรอยยิ้ม

“ พวกนั้น…ได้พูดถึงนักวิจัยตระกูลหลี่ กับพวกที่ถูกขับไล่จากตระกูลจ้าวไหม ” จ้าวเทียนถามอีกครั้ง

ส่วนเรื่องผู้นำตระกูลหวางที่ถูกลี่เหยาเหยาจัดการไปนั้น เขาไม่สนใจแม้แต่น้อย เพราะในสายตาจ้าวเทียน อีกฝ่ายก็ไม่ต่างไปจากหนอนแมลงที่ไร้ค่า

“ ไม่ได้พูดถึงนะ…แต่พวกเขาบอกว่า จะให้คำตอบที่พวกเราพอใจแน่นอน ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นจ้าวเทียนก็พยักหน้าอย่างเข้าใจ การที่อีกฝ่ายว่านอนสอนง่ายแบบนี้คงเป็นฝีมือของบรรพชนเซียนตระกูลหลง

ในประเทศจีนตอนนี้คงไม่มีใครกล้าเป็นศัตรูกับจ้าวเทียนอย่างเปิดเผยอีกต่อไป เพราะสิ่งที่พวกเขาได้รู้เห็นในวันนี้ มันได้เปลี่ยนมุมมองของพวกเขาที่มีต่อจ้าวเทียนอย่างสิ้นเชิง

สิ่งที่เกิดกับพลเอกฉางกวนผิง…เหมือนเป็นคำเตือนถึงพวกเขาทุกคน

“ วันนี้ต้องขอบคุณจริงๆนะ…หากไม่ได้คุณช่วยไว้ พวกฉันคงหมดสิ้นทุกอย่าง ” หลงซูฉีพาครอบครัวของเธอเดินมาหาจ้าวเทียน

“ ไม่เป็นไรหรอก…นี่เป็นเรื่องที่เราตกลงกันไว้แล้ว ยังไงฉันก็ไม่ผิดสัญญาแน่นอน ” จ้าวเทียนตอบด้วยท่าทีจริงใจ

สร้างความประทับใจให้พวกตระกูลหลงที่มาพร้อมกับหลงซูฉีเป็นอย่างมาก ในตอนแรกพวกเขาเห็นเพียงด้านที่ดุดันและโหดร้ายของจ้าวเทียน ไม่นึกเลยว่าจะเป็นคนที่พูดคุยด้วยง่ายขนาดนี้

หลังจากได้พูดคุยทำความรู้จักกับจ้าวเทียนกันพอประมาณแล้ว พวกแกนนำตระกูลหลงฝ่ายพ่อของหลงซูฉีก็ขอตัวกลับไปก่อน

เพราะรู้ดีว่าจ้าวเทียนยังมีเรื่องที่ต้องจัดการอีกมาก ครั้งนี้แค่ได้แนะนำตัวกับจ้าวเทียนอย่างเป็นทางการพวกเขาก็พอใจแล้ว ถ้ายังฝืนพูดคุยต่ออาจทำให้อีกฝ่ายรำคาญเอาได้

“ จริงสิ…คืนนี้พวกนายว่างไหม ให้ฉันได้เลี้ยงตอบแทนซักครั้งเป็นยังไง ฉันรู้จักร้านดีๆในปักกิ่งอยู่นะ ” หลงซูฉีถามขึ้นด้วยแววตาคาดหวัง

พ่อของเธอได้แอบกระซิบบอกไว้แล้ว ให้รักษาความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพวกจ้าวเทียนเอาไว้ ซึ่งตัวเธอเองก็คิดแบบเดียวกัน

แน่นอนว่าร้านดีๆที่เธอบอก ย่อมหมายถึงสถานที่เที่ยวกลางคืน มีแต่การไปเที่ยวดื่มกินด้วยกัน ถึงจะเพิ่มความสนิทสนมกันได้อย่างรวดเร็ว

ด้วยนิสัยของหลงซูฉี ที่ค่อนข้างเหมือนผู้ชาย ทำให้เธอพูดชวนได้อย่างเป็นธรรมชาติไม่รู้สึกอายอะไร

แต่ยังไม่ทันที่จ้าวเทียนจะตอบ คังหลินที่ฟังอยู่ก็พูดขึ้นด้วยท่าทางตื่นเต้น