จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 176

พื้นที่บนชั้นสองของไนต์คลับตอนนี้ มีตำรวจห้าสิบนายนั่งคุกเข่าอยู่ด้วยใบหน้าซีดขาวเพราะความหวาดกลัว ตัวของพวกเขาสั่นสะท้านเป็นระยะ แววตาดูเหม่อลอย

แม้ว่าตามตัวของพวกเขาจะไม่มีบาดแผลใดๆ แต่ความทรมานที่เกิดจากดวงวิญญาณถูกเผาผลาญ ก็เป็นประสบการณ์ที่ยากจะลืมเลือน

ในช่วงเวลาที่ผ่านมา จ้าวเทียนได้สอบสวนพวกเขาทีละคน หากใครมีส่วนร่วมในแผนการร้ายครั้งนี้ด้วยจะถูกลงโทษทันที อีกทั้งยังถูกหลงซูฉีส่งรายชื่อไปให้ผู้บังคับการตำรวจเพื่อทำเรื่องสอบพวกเขาอีกรอบ

และผลการสอบสวนที่ได้ก็ช่างน่าผิดหวัง เพราะตำรวจทั้งห้าสิบนายที่มา มีถึงสี่สิบแปดคนที่รู้เห็นและร่วมมือในแผนชั่วครั้งนี้ ส่วนอีกสองคนที่ไม่มีส่วน ก็เพราะเพิ่งเข้ามาปฏิบัติงานเป็นวันแรก

การที่ผู้รักษากฎหมายเป็นฝ่ายทำผิดซะเอง ทำให้จ้าวเทียนรู้สึกแย่มาก เขาตั้งใจไว้แล้วว่าหลังจากนี้จะเข้าพบต้วนมู่เฉียนเพื่อเสนอให้ปฏิรูปหน่วยงานตำรวจใหม่ทั้งหมด เพราะเนื้อร้ายสมควรถูกตัดทิ้งก่อนที่มันจะลุกลามไปส่วนอื่น

“ เอออ…ฉานอยู่หนายยยย ” ฉางหยวนปิงพึมพำออกมาด้วยท่าทางเหมือนคนปัญญาอ่อน

เขาโดนจ้าวเทียนยัดยาเสพติดที่เป็นของกลางใส่ปากไปทั้งถุง ทำให้ตอนนี้สติหลุดไปเรียบร้อยแล้ว เขาได้รับผลกรรมที่เคยก่อไว้กับหญิงสาวหลายสิบคนที่ตกเป็นเหยื่อ

“ ได้โปรด…ปล่อยฉันไปเถอะนะ ฉันถูกไอ้สารเลวฉางหยวนปิงบังคับมา ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยจริงๆ ” ซุนอี้เหอก้มหัวขอร้องจ้าวเทียนไม่หยุด

“ ลืมสิ่งที่แกพูดไว้ตอนแรกแล้วเหรอ…ที่บอกให้พี่เหยาเหยาตามพวกแกไปแต่โดยดีน่ะ ตอนนั้นแกยังพูดจาข่มขู่อยู่เลย ” เฉินจิ้งพูดออกมาด้วยท่าทีดูถูก

“ ฉันให้เธอตัดสินใจนะ ” จ้าวเทียนหันไปบอกลี่เหยาเหยา

“ ลี่เหยาเหยา…ฉันขอโทษ ฉันจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว เห็นแก่ความสัมพันธ์ในอดีตเถอะนะ อย่างน้อยเราก็เป็นเพื่อนร่วมงานกัน ฉันแค่หลงผิดไปชั่ววูบเท่านั้นเอง ” ซุนอี้เหอรีบหันไปขอร้องลี่เหยาเหยาทันที

“ ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่หน้าพ่อของแก…ฉันจะให้แกมีสภาพเหมือนฉางหยวนปิงไปแล้ว ” ลี่เหยาเหยาพูดขึ้นด้วยความโมโห

เปรี้ยง!

ร่างของซุนอี้เหอถูกเตะกระเด็นตกจากชั้นสอง ตัวเขากระแทกกับเก้าอี้ที่อยู่ด้านล่างจนหักกระจาย ซึ่งดูจากอาการแล้วน่าจะกระดูกหัก ต้องพักรักษาตัวเป็นเดือน

นี่ถือว่าลี่เหยาเหยาใจดีมากแล้ว ที่ลงโทษเพียงแค่นี้

หลังจากที่ซุนอี้เหอกระเสือกกระสนออกไปจากร้านด้วยสภาพทุลักทุเล ฉางกวนผิงก็นำหน่วยจู่โจมพิเศษทั้งหกสิบนาย เข้ามาอย่างรวดเร็ว

ซึ่งเมื่อเขาเดินขึ้นมาที่ชั้นสอง แล้วเห็นสภาพลูกชายของตัวเองก็ตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ

“ บัดซบ!...นี่แกทำอะไรลูกฉัน ”

“ เหอะ…เพราะมีพ่ออย่างแกไงล่ะ ลูกแกถึงต้องเป็นแบบนี้ ฉันก็แค่ลงโทษมันแทนผู้เคราะห์ร้ายหลายคนในอดีต ที่เคยถูกมันทำร้ายมา ” จ้าวเทียนตอบอย่างเฉยชา

“ แกหยุดปรับปรำลูกฉันได้แล้ว…แต่ต่อให้เขาผิดจริง บ้านเมืองมีกฎหมาย แกมีสิทธ์อะไรมาลงโทษเขา ” ฉางกวนผิงพูดขึ้นเสียงดัง ถ้าไม่ใช่เพราะลูกของเขายังอยู่ในมืออีกฝ่าย คงสั่งโจมตีไปแล้ว

“ พวกแกพ่อลูกนี่เกินจะเยี่ยวยาแล้วจริงๆ ” จ้าวเทียนส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ

ตอนแรกเขายังไว้หน้าอีกฝ่ายอยู่บ้าง เพราะอย่างไรก็เป็นพลเอกของประเทศจีนเหมือนกัน ถ้าฉางกวนผิงยอมมาก้มหัวขอโทษดีๆ เขาก็จะยอมปล่อยไป เพราะคนผิดก็โดนลงโทษไปแล้ว

แต่การที่อีกฝ่ายระดมกำลังทหารมาแบบนี้ มันทำให้จ้าวเทียนรู้สึกโมโหมาก เพราะนี่เป็นการใช้อำนาจของกองทัพเข้ากดดันจ้าวเทียนโดยตรง

!!

ระหว่างที่พูดกันอยู่ บนตัวของลี่เหยาเหยาและคนอื่นๆยกเว้นจ้าวเทียน ก็มีจุดสีแดงปรากฏขึ้นมากมาย

สไนเปอร์จู่โจมหลายคนกำลังเล็งเป้าพวกเขาอยู่…

เพราะผนังด้านหน้าของชั้นสอง เป็นกระจกใสเปิดโล่ง ทำให้หน่วยสไนเปอร์ของกองทัพสามารถใช้พื้นที่อาคารจากฝั่งตรงข้ามเล็งเป้ามาที่พวกของจ้าวเทียนได้

‘ ต้องการใช้ชีวิตพวกพ้องของฉัน…เพื่อบีบให้ฉันออกไปสู้ด้านนอกงั้นเหรอ ’

จ้าวเทียนคิดขึ้นอย่างดูถูก การที่ฉางกวนผิงวางแผนแบบนี้ คงคิดว่าตัวเขาเป็นเซียนคนเดียวในกลุ่มสินะ

วูป!

จ้าวเทียนกวาดสัมผัสวิญญาณออกไปด้านนอก ตรวจสอบขุมกำลังทั้งหมดของอีกฝ่ายดู แต่ทันใดนั้นแววตาของเขาก็เปลี่ยนเล็กน้อย

‘ ผู้อาวุโสต้วนมู่ก็อยู่ที่นี่ด้วยงั้นเหรอ…แต่ทำไมพวกเขาถึงไม่เข้ามาห้าม เพราะหากเกิดการต่อสู้กันขึ้นมาฝ่ายของฉางกวนผิงคงเสียหายไม่น้อย ’

‘ หรือว่า… ’

มุมปากของจ้าวเทียนยกขึ้นเป็นรอยยิ้มเย็นชา เขาเข้าใจเรื่องทุกอย่างแล้ว

ต้วนมู่เฉียนต้องการอาศัยเรื่องราวในครั้งนี้ ลดความความทะเยอทะยานของฝ่ายกองทัพลง อีกทั้งคงคิดจะปลดตำแหน่งผู้นำฝ่ายทหารของฉางกวนผิงด้วยพร้อมกันทีเดียว

‘ งั้น…ฉันคงต้องลงมือให้เต็มที่หน่อยแล้ว ’

เมื่อเห็นสไนเปอร์ฝั่งตัวเองพร้อมแล้ว ฉางกวนผิงก็ยกมือขึ้น

พรึบ!

ปืนหกสิบกระบอกเล็งเป้าไปที่พวกจ้าวเทียนทันที

“ ฮ่าฮา ตอนนี้ชีวิตพวกเพื่อนๆของแกอยู่ในกำมือฉันแล้ว ฉันได้ยินว่าแกเป็นคนรักพวกพ้องไม่ใช่เหรอ จะปล่อยให้พวกเขาตายหรือไง ”