จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 195

ด้านหน้าของจ้าวเทียนมี ผู้คุมกฎเงาปีศาจยืนขวางอยู่ พร้อมด้วยกองกำลังเงาปีศาจอีกยี่สิบคน

แต่ด้วยจำนวนเพียงแค่นี้ มันไม่ได้สร้างความกดดันให้จ้าวเทียนแม้แต่น้อย เขายังนึกสงสัยด้วยซ้ำ ว่าอีกฝ่ายสมองเพี้ยนไปแล้วหรือเปล่าถึงเข้ามาหาที่ตายแบบนี้

“ ผู้อาวุโสฉินซู่โหวไม่ได้ส่งฉันมา…ฉันก็แค่ทำตามหน้าที่ในการคุ้มครองหอคัมภีร์ลับของตระกูลฉิน ไม่ให้ผู้ที่ขาดคุณสมบัติเข้าไป ” ผู้คุมกฎพูดด้วยท่าทีเฉยชา แต่แววตาที่เขามองจ้าวเทียนมีแต่ความประสงค์ร้าย ซึ่งจ้าวเทียนเองก็สัมผัสได้ชัดเจน

“ ฉันจำไม่ได้นะว่า…มันจำเป็นต้องมีคุณสมบัติด้วย ” คังหลินพูดขึ้นด้วยท่าทีไม่ใส่ใจ เขาเดินเข้าไปยืนอยู่ตรงหน้าผู้คุมกฎ แล้วตวาดออกมาเสียงดัง

“ ถอยไปซะ! ”

!!

ท่าทีคุกคามของคังหลินทำให้ทุกคนหน้าเปลี่ยนสี ในอดีตที่ผ่านมา นายน้อยฉินหนานเป็นเพียงคนอ่อนแอที่ไม่กล้าสู้คน เหตุใดเขาถึงเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้

“ นายน้อยฉินหนาน…คุณถอยไปดีกว่า อย่าทำเรื่องไร้ประโยชน์เลย เพื่อป้องกันสายลับของฝ่ายศัตรู ผู้อาวุโสฉินซู่โหวและแม่ทัพพิทักษ์เมือง ได้ตรากฎขึ้นมาเมื่อวานนี้ ”

“ มีแต่ลูกหลานของตระกูลฉินและผู้ที่ได้รับการยอมรับจากสภาผู้อาวุโสเท่านั้น ถึงจะเข้าไปด้านในได้ และไม่ใช่เพียงหอคัมภีร์ลับเพียงเท่านั้น ยังรวมไปถึงสถานที่สำคัญอย่างคลังสมบัติกับคลังโอสถด้วย ”

ผู้คุมกฎพูดด้วยท่าทียืนกราน ไม่ยอมถอยให้คลังหลินแม้แต่น้อย

“ ถ้าเป็นตามที่แกบอก…ฉันก็ต้องเข้าไปได้ใช่ไหม งั้นก็หลบออกไปซะสิ ” คังหลินพูดขึ้นด้วยแววตาจริงจัง

“ แน่นอน…คุณเข้าไปได้อยู่แล้ว แต่ฉินหวงต้องรออยู่ด้านนอก อีกทั้งตอนที่คุณออกมา ต้องให้ฉันตรวจดูแหวนมิติว่ามีการนำคัมภีร์ด้านในออกมาหรือเปล่า ”

เมื่อได้ยินแบบนั้น คังหลินกับจ้าวเทียนก็รู้จุดประสงค์ของอีกฝ่ายทันที พวกมันเล็งเป้าหมายมาที่จ้าวเทียน โดยต้องการกีดกันเขาออกจากทรัพยากรล้ำค่าของตระกูลฉิน

หากให้กล่าวโดยสรุป ทั้งหอคัมภีร์ลับและคลังสมบัติล้ำค่าต่างๆ แม้โดยหน้าฉากจะเป็นของตระกูลฉิน แต่ภายในเมืองเหล็กดำแห่งนี้ ผู้มีอำนาจระดับสูงทุกคนต่างก็ยื่นมือเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งสิ้น

สาเหตุคงเป็นเพราะการใกล้สิ้นอายุขัยของท่านปู่ของคังหลิน และยังขาดผู้ที่มีความสามารถเพียงพอที่จะขึ้นแทนตำแหน่งได้ เพราะพ่อของคังหลินซึ่งเป็นผู้นำตระกูลคนปัจจุบันอยู่เพียงขอบเขตปรมาจารย์ขั้นต่ำเท่านั้น

อีกทั้งยังบรรลุขึ้นมาได้ด้วยยาโอสถล้ำค่า ไม่ใช่ด้วยพรสวรรค์ของตนเอง ต่อให้ผ่านไปอีกหลายปี ตัวเขาก็ไม่มีหวังจะบรรลุขั้นต่อไปได้

หากไม่ใช่เพราะท่านปู่ของคังหลินยังมีชีวิตอยู่ ตำแหน่งผู้นำตระกูลและเจ้าเมืองคงถูกแย่งชิงไปนานแล้ว

“ ถ้าฉันยืนยันจะพาฉินหวงเข้าไปล่ะ…พวกแกคิดว่าจะหยุดพวกเราได้อย่างนั้นเหรอ ” คังหลินพูดขึ้นด้วยสีหน้าเย็นชา

“ นั่นก็ต้องดูว่า…คุณต้องการจะเป็นศัตรูกับกองกำลังเงาปีศาจและกองทัพเมืองเหล็กดำหรือเปล่านะ ” ผู้คุมกฎพูดขึ้นด้วยท่าทีเย้ยหยัน

‘ แกมันก็แค่นายน้อยไร้น้ำยาเท่านั้น…ต่อให้แกพัฒนานิสัยขึ้นมาได้จากการต่อสู้เมื่อวานแล้วยังไง ฉันไม่เชื่อว่าแกจะกล้าท้าทายอำนาจของผู้อาวุโสและท่านแม่ทัพ ’

“ หมัดแสงดารา! ”

แสงสว่างอันเจิดจ้าระเบิดออกมาในพริบตา จากนั้นหมัดของคังหลินก็ซัดเข้าไปเต็มหน้าของผู้คุมกฎ โดยไม่มีผู้ใดมองเห็นได้ทัน

นี่เป็นกระบวนท่าโจมตีที่เน้นความรวดเร็วถึงที่สุด…

เปรี้ยง!

ตัวของผู้คุมกฎกระเด็นออกไปแล้ว แต่เสียงจากการปะทะเพิ่งจะดังขึ้นตามมา

แกร่ก!

หน้ากากปีศาจแตกออกเป็นผุยผง ทำให้ใบหน้าอัปลักษณ์เผยโฉมออกมา สำหรับกองกำลังเงาปีศาจแล้ว นี่ถือเป็นความอัปยศถึงที่สุด

“ อั่ก…แก นี่แกกล้าโจมตีฉันจริงๆ ” ผู้คุมกฎใช้มือสัมผัสตำแหน่งที่โดยชกเอาไว้ แววตาของเขายังคงสับสนและไม่อยากจะเชื่อ

ด้วยขอบเขตปรมาจารย์ขั้นกลางอย่างเขา หมัดนี้ไม่ได้ทำความเสียหายเท่าไหร่ แต่มันกลับทำลายศักดิ์ศรีของเขาจนไม่เหลือชิ้นดี

“ สถานที่แห่งนี้เป็นของตระกูลฉัน ขี้ข้าอย่างพวกแกมีสิทธิ์อะไรมาห้ามไม่ให้พาคนของฉันเข้าไป ”

“ เหอะ…เป็นศัตรูกับเจ้านายของแกกับไอ้แม่ทัพอะไรนั่นแล้วจะเป็นอย่างไร ฉันเป็นคนตระกูลฉิน สืบสายเลือดส่วนหนึ่งของราชวงศ์ การที่พวกแกพยายามยึดครองสิ่งที่เป็นของตระกูลฉิน นั้นหมายถึงการก่อกบฏต่อองค์ฮ่องเต้ ”

“ ฉินหวง…สังหารพวกกบฏให้หมด! ” คังหลินตะโกนออกมาเสียงดัง

‘ ในเมื่อพวกแกแอบอ้างอำนาจของแม่ทัพและสภาอาวุโส…ฉันก็จะยกเอาฮ่องเต้มาสู้กับพวกแก ดูซิว่าใครจะใหญ่กว่ากัน ’

ฮาฮ่า

“ รับคำสั่ง! ” จ้าวเทียนหัวเราะขึ้นด้วยความสะใจ แล้วตอบรับทันที

ครืนน

พลังกดดันอันเกรี้ยวกราดระเบิดออกมาจากร่างของจ้าวเทียน จิตสังหารที่เขาปล่อยออกมา ทำให้พวกเงาปีศาจที่ยืนล้อมอยู่ต่างสยิวกายด้วยความหวาดกลัว

แกร่ก!

แผ่นหินใต้เท้าจ้าวเทียนแตกกระจาย ร่างของเขาหายไปในพริบตา

“ บัดซบ! พวกแกมันบ้าไปแล้ว ” ผู้คุมกฎตะโกนออกมาอย่างร้อนรน รีบยกดาบโค้งขึ้นมาขวางไว้ด้านหน้า

เปรี้ยงง! ตูมมม!