จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 250

ณ ประตูชั้นในสำนักคุนหลุน

หลังจากค่ายกลเซียนสี่สัตว์เทพสำแดงเดช กองกำลังพันธมิตรสี่สำนักก็เกิดการบาดเจ็บล้มตายจำนวนมาก ซากศพกองสุมกันเป็นภูเขา เลือดสีแดงฉานได้ย้อมพื้นดินจนกลายเป็นแม่น้ำโลหิต

ร่างอวตารของสี่สัตว์เทพนั้นแข็งแกร่งจริง แต่ทรัพยากรของสำนักคุนหลุนไม่เพียงพอที่จะคงสภาพกายเนื้อของสัตว์เทพทั้งสี่ไว้ได้นาน

อีกทั้งยอดฝีมือระดับเซียนทั้งแปดคนที่ควบคุมค่ายกลอยู่ ก็ไม่สามารถแบกรับความกดดันมหาศาลได้ไหว เพราะอย่างไรพวกเขาก็เป็นมนุษย์ที่มีเลือดเนื้อ

การที่ต้องใช้สมาธิควบคุมสัตว์เทพแต่ละตัว ที่มีพลังมากกว่าตนเอง ทำให้จิตใจของพวกเขาอ่อนล้าลงอย่างรวดเร็ว

เพียงหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ผู้อาวุโสที่อยู่ในขอบเขตเซียนขั้นกลางก็ทรุดลงไปนอนสิ้นสติบนพื้น ทำให้ภาระอันหนักอึ้งตกเป็นของเซียนขั้นสูงทั้งสี่คน

“ เจ้าสำนัก…ฉันจะทนไม่ไหวแล้ว ” รองผู้นำตระกูลเปียนพูดขึ้นด้วยในหน้าซีดขาว เมื่อขาดผู้อาวุโสทั้งสี่คนที่ควบคุมค่ายกลย่อยไป พลังจิตวิญญาณของเขาก็ถูกเผาผลาญเร็วกว่าเดิมเกือบสี่เท่า

และไม่ใช่เพียงแค่รองผู้นำตระกูลเปียนเท่านั้น เซียนขั้นสูงอีกคนเองก็ทนไม่ไหวเช่นกัน แม้แต่แรงจะพูดก็ยังไม่มี

ตอนนี้เขากำลังฝืนขีดจำกัดของตัวเองเพื่อถ่วงเวลาไว้ให้นานที่สุด

“ เรื่องนี้… ” เปียนเจียวเมิ่งรู้สึกพูดไม่ออก หากพวกเธอยอมถอดใจตอนนี้ ทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำมาก็จะสูญเปล่าทันที

‘ ตัวฉันเอง…ยังทนไปได้อีกครึ่งชั่วโมง แต่คนอื่นแม้แค่ห้านาทีก็คงไม่ไหวแล้ว ’

ทันใดนั้น

สายตาของเธอก็มองไปยังเหยียนซือหนิง ซึ่งก็พบว่าอีกฝ่ายกำลังจ้องมองมาที่เธอเช่นกัน

‘ ซือหนิงเองก็แทบจะไม่ไหวแล้ว…ที่เธอยังฝืนตัวอยู่ได้ ก็เพราะเจตจำนงที่ไม่ยอมแพ้เท่านั้น แต่สภาพนี้คงไม่สามารถทนอยู่ได้นาน ’

ตอนนี้ฝ่ายศัตรูยังเหลือรอดอีกประมาณครึ่งหนึ่ง ซึ่งต่างก็เป็นยอดฝีมือระดับสูงทุกคน พวกเขาได้ใช้ค่ายกลประสาน เพื่อป้องกันการโจมตีของสี่สัตว์เทพ

แม้ว่าการทำแบบนี้จะต้องสิ้นเปลืองพลังไปมหาศาล แต่อย่างน้อยด้วยการช่วยเหลือของเซียนขั้นสูงสิบกว่าคน และการเสียสละชีวิตของพวกศิษย์ระดับล่าง

การจะถ่วงเวลาออกไปอีกครึ่งชั่วโมงก็ไม่ใช่เรื่องยาก…

‘ ฉันควรทำยังไงดี… ’

ในขณะนั้นเอง

อั่ก!

ผู้อาวุโสเซียนขั้นสูงที่เงียบมาตลอด ก็กระอักเลือดออกมาคำโตแล้วหงายหลังล้มทั้งยืน เขาหมดสติลงเพราะไม่สามารถแบกรับไหวอีกต่อไป

“ สลายค่ายกลซะ! ”

เปียนเจียวเมิ่งรีบสั่งออกมาทันที หากไม่รีบหยุดตอนนี้ ทุกคนจะต้องได้รับบาดเจ็บสาหัสแน่

วูปปป!

คนอื่นที่ได้ยินก็รีบทำตามอย่างรวดเร็ว พวกเขาดึงพลังของตัวเองกลับมาจากแผ่นหยก ทำให้แสงสว่างของมันจางหายไป

ครืนนนน!

เมื่อขาดการเชื่อมต่อจากหยกแผ่นควบคุม ร่างเนื้อของสี่สัตว์เทพก็สลายตัวกลายเป็นละอองแสงในพริบตา

“ นี่มัน…สัตว์อสูรพวกนั้นสลายไปแล้ว ” เซียนขั้นสูงคนหนึ่งพูดขึ้นด้วยความดีใจ เขาเป็นผู้อาวุโสระดับสูงของสำนักซงซาน ที่ต้องเผชิญหน้ากับมังกรเขียวขนาดยักษ์

“ พวกเราชนะ…ค่ายกลของพวกมันสลายไปแล้ว ”

“ ในที่สุด มันก็จบลงเสียที ”

“ ทุกคน…ตามฉันไปล้างแค้นพวกมัน ”

เสียงโห่ร้องดีใจ และเสียงตะโกนด้วยความคลั่งแค้นดังไปทั่วกองกำลังพันธมิตร สงครามครั้งนี้พวกเขาสูญเสียคนไปเกือบสองพัน ทำให้แต่ละสำนักเหลือคนเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น

สงครามครั้งนี้ มีผู้เสียชีวิตเยอะที่สุดตั้งแต่มีการก่อตั้งสำนักมา…

แต่ทันใดนั้น

“ ใครกล้าบุกสำนักของฉัน…มันต้องตาย! ”

เจียงลี่ได้พาศิษย์สำนักคุนหลุนเกือบพันคน ทะยานร่างบุกเข้ามาจากทางด้านหลังกองกำลังพันธมิตร ที่บนท้องฟ้าก็มีเซียนสิบเอ็ดคนบินตามมาด้วย

“ ทหารทุกคนรับคำสั่ง! จงปกป้องสำนักคุนหลุนด้วยชีวิต ”

แม่ทัพเกราะเงินควบม้านำกองทัพ บุกขึ้นมาอีกทางเช่นกัน ด้วยกองทัพม้าเกือบสองหมื่นนายทำให้ผืนแผ่นดินสั่นสะเทือน

การมาถึงของพวกเขา…สร้างความกดดันให้กับฝ่ายพันธมิตรสี่สำนักเป็นอย่างมาก

“ พวกเธอ…ในที่สุดก็มาทันสินะ ” เปียนเจียวเมิ่งพูดขึ้นด้วยความดีใจ อย่างน้อยตอนนี้ฝ่ายของเธอก็ยังมีพลังที่จะตอบโต้กลับไปได้

“ พวกเรายังไม่แพ้…ฉันไม่มีทางยอมให้สำนักของพ่อต้องถูกทำลายเด็ดขาด ” เหยียนซือหนิงพูดขึ้นอย่างจริงจัง แม้ว่าตัวเธอจะรู้สึกอ่อนล้าแค่ไหน แต่แววตาของเธอลุกโชนไปด้วยเปลวไฟแห่งการต่อสู้

‘ ตอนนี้…ลูกเทียนกำลังต่อสู้เสี่ยงชีวิตอยู่ ตัวฉันที่เป็นแม่ก็จะสู้สุดชีวิตเช่นกัน เพื่อป้องสิ่งสำคัญเอาไว้ ต่อให้เสียสละแค่ไหนมันก็คุ้มค่า ’

“ ศิษย์พี่เจียงลี่ มาช่วยพวกเราแล้ว ”

“ แม่ทัพรักษาเมืองก็มาเช่นกัน ด้วยกองทัพขนาดนั้นพวกศัตรูต้องพินาศ ”

“ พวกเราต้องชนะ…สำนักคุนหลุนจงเจริญ ”