จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 401

ตามข้อมูลที่เทพมังกรอ๋าวเฟิงเคยมอบไว้ให้ ในบรรดาผู้ถูกเลือกทั้งเก้าคน มีสี่คนที่ถูกจัดอันดับไว้เหนือผู้อื่นมาก และก็แน่นอนว่าจ้าวเทียนย่อมเป็นหนึ่งในนั้น ส่วนอีกสามคนที่เหลือก็คือ

มหาจอมเวทเมอร์ลิน ผู้ถูกเลือกของอ๋าวเทียนเทพมังกรแห่งแสงสว่าง

เคาท์แดร็กคูล่า บรรพชนแห่งแวมไพร์ ผู้ถูกเลือกของอ๋าวเซียวเทพมังกรมารโลหิต

ราชันอสูรกายคิเมียร่า ผู้ถูกเลือกของอ๋าวปิงเทพมังกรมารอสูร

เหตุผลที่ทั้งสามถูกจัดอันดับไว้ทัดเทียมกับจ้าวเทียน นอกจากจะวัดกันที่ความแข็งแกร่งแล้ว ยังสืบเนื่องจากขุมกำลังที่อยู่เบื้องหลังด้วย อย่างเช่น มหาจอมเวทเมอร์ลิน ซึ่งเป็นผู้ปกครองสภาเวทมนตร์ตะวันตก สามารถบัญชากองทัพผู้ใช้เวทย์นับหมื่นได้

เคาท์แดร็กคูล่ากับราชันอสูรกายคิเมียร่าเองก็เช่นกัน พวกเขามีตำแหน่งเป็นผู้นำสูงสุดของเผ่าพันธุ์ ทำให้มีกองทัพอันแข็งแกร่งเป็นของตนเอง

ส่วนผู้ถูกเลือกที่เหลือ ถึงแม้จะมีพลังด้อยกว่าสามคนนี้เพียงเล็กน้อย แต่ขุมกำลังเบื้องหลังของพวกเขายังไม่แข็งแกร่งพอ จึงถูกจัดอยู่ในอันดับต่ำกว่า

การที่จ้าวเทียนกล้าวางเดิมพันอันหนักหน่วงถึงเพียงนี้ ก็เพราะตัวเขามีความมั่นใจว่าสามารถเอาชนะสองในสามอันดับแรกของฝ่ายตรงข้ามได้อย่างง่ายดาย ด้วยเคล็ดวิชาหมื่นตะวันอันร้อนแรงดุจดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นจุดอ่อนร้ายแรงของผีดูดเลือดและมารอสูรทั้งปวง

ซึ่งนั่นก็หมายความว่า…เคาท์แดร็กคูล่าและราชันอสูรกายคิเมียร่าไม่มีวันต่อกรกับจ้าวเทียนได้อย่างเด็ดขาด

ฮ่า ฮ่า ฮา

“ แกนี่มัน ช่างเป็นมนุษย์ที่น่าสนใจจริงๆ ให้พวกเราทุกคนบุกเข้าไปพร้อมกันได้เลยงั้นเหรอ นี่แกกำลังประเมินตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า ” ชายร่างยักษ์สูงเกือบสามเมตรพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงดุดัน เขาก็คือราชันอสูรที่อยู่ในร่างมนุษย์

“ ผู้ชนะจะได้ทุกอย่าง ส่วนผู้แพ้ก็กลายเป็นทาสสี่ปี เงื่อนไขนี้ไม่เลวเลย ไม่นึกว่าแค่ลองมาพบหน้าผู้ถูกเลือกคนอื่นดู จะพบข้อเสนอที่เย้ายวนใจเช่นนี้ ” ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาในชุดสูทและผ้าคลุมสีดำ ยิ้มขึ้นอย่างชั่วร้าย ทำให้มองเห็นเขี้ยวสีขาวปรากฏขึ้นตรงมุมปาก

เขาก็คือเคาท์แดร็กคูล่า ต้นกำเนิดแห่งผีดูดเลือดทั้งปวง…

“ นายท่าน ฉันต้องการชายคนนี้ กลิ่นอายของเขาช่างหอมหวานเหลือเกิน ” สาวงามผมทองพูดขึ้นด้วยท่าทียั่วยวน เธอสวมชุดวาบหวิวสีดำ ที่ปกปิดผิวกายเพียงเล็กน้อย เปิดหน้าอกอันใหญ่โตมโหฬารออกมา เพื่อล่อลวงบุรุษเพศทุกคน

นี่คืออลิซาเบธ บาโธรี่ หนึ่งในผู้ติดตามของเคาท์แดร็กคูล่า เจ้าของตำนานอันโด่งดังที่โชกไปด้วยกลิ่นคาวเลือด

ในสมัยที่ยังเป็นมนุษย์ อลิซาเบธปรารถนาความงามตลอดกาลและชีวิตอันเป็นนิรันดร์ เพื่อการนี้เธอจึงได้สังหารหญิงสาวพรหมจรรย์จำนวนมาก เพื่อนำโลหิตมาอาบชำระกายตามศาสตร์มืดที่ได้ร่ำเรียนมา

สุดท้ายแม้เธอจะถูกตัดสินโทษจำคุกตลอดชีวิตในภายหลัง แต่มันก็สายเกินไปแล้ว เพราะร่างกายของเธอได้เปลี่ยนเป็นสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป และได้เข้าเป็นหนึ่งในสาวกผู้ซื่อสัตย์ของเคาท์แดร็กคูล่าในที่สุด

“ เหอะ! นังแม่มดเฒ่า หยุดทำท่าทีน่าสะอิดสะเอียนแบบนั้นเสียที ตามข้อมูลที่ได้มาชายที่ชื่อว่าจ้าวเทียนมีร่างกายหยางบริสุทธิ์ในตำนาน ทั้งยังฝึกฝนวิชาธาตุไฟอันร้อนแรงดุจดวงตะวัน ”

“ ฉันกลัวว่าแค่เธอดูดเลือดเขาเพียงนิดเดียว ร่างกายก็จะถูกเผาไหม้จนกลายเป็นเถ้าถ่านในพริบตาซะมากกว่า ” ชายหนุ่มผมยาวใบหน้าคมคาย ซึ่งยืนอยู่ข้างกายเคาท์แดร็กคูล่า พูดออกมาด้วยน้ำเสียงดูถูก ไม่ได้หลงใหลไปกับใบหน้าอันสวยงามของอีกฝ่าย

เขามีชื่อว่าอลูคาร์ด เป็นบุตรชายของแดร็กคูล่าที่เกิดจากมนุษย์ซึ่งเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ ทำให้ได้รับข้อดีของทั้งสองเผ่าพันธุ์และไม่เกรงกลัวแสงอาทิตย์

อาจเพราะเขามีสายเลือดของมนุษย์ ทำให้นึกรังเกียจพฤติกรรมอันชั่วร้ายของอลิซาเบธเป็นทุนเดิม จึงวางตัวเป็นอริกับเธออยู่ร่ำไป

“ แหม…นายน้อยอลูคาร์ด ท่านหึงฉันหรือเจ้าคะ คืนนี้จะให้ฉันเข้าไปปรนนิบัติรับใช้เป็นการส่วนตัวหรือไม่ ” อลิซาเบธแลบลิ้มเลียริมฝีปากอย่างเซ็กซี่ ไม่ได้สนใจคำพูดถากถางของอีกฝ่ายแม้แต่น้อย

“ เธอนี่มัน! ไร้ยางอายสิ้นดี ” อลูคาร์ดด่าออกมาด้วยความหงุดหงิดพร้อมกับหันหน้าไปทางอื่น เลิกสนใจอีกฝ่ายก่อนจะระงับอารมณ์ไม่ไหว