จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 434

ณ ประตูสวรรค์ทิศประจิม

สถานที่แห่งนี้เป็นเขตแดนรอยต่อระหว่างวังสวรรค์กับเก้าท้องฟ้าสิบแผ่นดิน ถูกคุ้มกันด้วยกองทัพนับล้าน มีกำแพงศักดิ์สิทธิ์เป็นปราการชั้นแรก ประตูเชื่อมมิติเป็นปราการชั้นรอง ทำให้สามารถต้านทานการโจมตี จากกองกำลังที่เหนือกว่าสิบเท่าได้อย่างง่ายดาย

แน่นอนว่า ในยุคสมัยที่จักรพรรดิเทพอวี่หวงยังคงปกครองแดนสวรรค์อยู่ ย่อมไม่มีผู้ใดสิ้นคิดถึงขนาดกล้าประกาศตัวเป็นศัตรูกับวังสวรรค์อย่างเปิดเผย นี่จึงเป็นเหตุผลที่สถานที่แห่งนี้ ห่างหายจากสงครามมาเกือบหมื่นปีแล้ว

จนกระทั่งปัจจุบัน ได้มีผู้มาเยือนที่มีความเป็นมาไม่ธรรมดาปรากฏขึ้น ทั้งยังเกิดการต่อสู้กับแม่ทัพเทพนาจาอย่างดุเดือด ท่ามกลางวงล้อมของกองทัพเทพนับล้าน ที่กำลังจ้องมองดูด้วยสายตาวิตกกังวล

“ ไปเรียกไอ้สามตาออกมา เด็กน้อยเช่นเจ้ายังไม่มีคุณสมบัติกล่าววาจากับข้า ”

“ พลองทลายนภา! ”

เปรี้ยง! ตูมมม!

สิ้นเสียง กระบองสีทองขนาดยักษ์ก็ฟาดเข้าใส่หอกมังกรเพลิงของนาจาอย่างรุนแรง พริบตาที่อาวุธระดับเทพเจ้าทั้งสองปะทะกัน ก็ได้เกิดแรงระเบิดอันน่าสะพรึงกลัว ที่สามารถทลายกำแพงมิติออกเป็นช่องว่างขนาดใหญ่

บูมมม!

เพียงกระบวนท่าเดียว คลื่นพลังทำลายล้างที่กวาดออกไป ได้ทำลายวงล้อมของกองทัพสวรรค์จนกระเด็นไปคนละทิศละทาง

“ เห้งเจีย! ไสหัวกลับไปซะ เจ้าคิดจะเป็นศัตรูกับวังสวรรค์หรืออย่างไร ” นาจาตะโกนออกมาด้วยความเดือดดาล แม้จะรับมืออย่างฉุกละหุก แต่ก็สามารถต้านทานการโจมตีครั้งแรกของฝ่ายตรงข้ามเอาไว้ได้ด้วยความรัดกุม

เรื่องมันเริ่มต้นมาจาก เห้งเจียต้องการกลับไปหุบเขาฮัวกั่วซานที่อยู่ในแดนสวรรค์ แต่นาจาไม่ยินยอม เนื่องจากเขาได้รับคำสั่งมาจากมหาเทพอวี่หวงโดยตรง ว่าห้ามลิงตัวนี้ก้าวเท้าเข้ามาในแดนสวรรค์แม้แต่ก้าวเดียว

อาจเป็นเพราะ ในอดีตทั้งคู่เคยมีเรื่องผิดใจกันมาก่อน รวมไปถึงจิตใจอันบอบช้ำของนาจาที่เพิ่งจะสูญเสียบิดาไป ทำให้พูดไม่เข้าหูกันจนเกิดการต่อสู้ขึ้นอย่างที่เห็น

“ เหอะ พวกเจ้านั่นแหละที่ต้องถอย ” เห้งเจียแค่นเสียง ใช้อาวุธคู่กายรุกไล่อีกฝ่ายจนมือไม้ปั่นป่วน ไม่เปิดโอกาสให้พักหายใจแม้แต่น้อย

‘ แปลกมาก ข้าแสดงตัวอย่างโจ่งแจ้งขนาดนี้ เอ้อหลางเสินกลับยังไม่ยอมโผล่หัวออกมาอีก ฝ่ายตรงข้ามกำลังวางแผนอะไรอยู่งั้นรึ ’

ตัวเขาคือพญาวานรผู้ทรงอิทธิฤทธิ์ ซึ่งเคยประกาศตนเป็นผู้ยิ่งใหญ่เทียมฟ้า แล้วเข้าไปอาละวาดในแดนสวรรค์จนถล่มทลายมาแล้ว

ด้วยร่างกายอมตะ ไม่เกรงกลัวเปลวเพลิงและอัสนี พร้อมทั้งอาวุธระดับพระเจ้าที่เป็นเสาค้ำยันมหาสมุทรของราชันมังกรตงไห่ ที่มีความแข็งแกร่งสุดเปรียบปานจนไม่อาจทำลายได้

กระบองอันนี้สามารถยืดยาวจนสูงเสียดฟ้าหรือหดเล็กเท่าไม้จิ้มฟัน ฟาดออกไปเพียงครั้งเดียวก็สามารถบดขยี้อาวุธระดับต่ำกว่าได้สบาย ทำให้เผชิญหน้ากับกองทัพนับล้านพิชิตทุกการต่อสู้โดยไร้คู่มือเปรียบติด

บอกได้เลยว่า ภายในจักรวาลแห่งนี้นอกจากจักรพรรดิเทพและเหล่าพระโพธิสัตว์ไม่กี่องค์ มีเพียงแม่ทัพอันดับหนึ่งของวังสวรรค์ เอ้อหลางเสินผู้เดียวเท่านั้นที่ต่อกรกับเขาได้อย่างสูสี

ตูมม!ๆๆๆ

ทุกครั้งที่ถูกกระบองทองคำของเห้งเจียฟาดใส่ ร่างของนาจาก็โดนผลักดันจนเข้าไปใกล้กับกำแพงสวรรค์เรื่อยๆ แสดงให้เห็นถึงพละกำลังอันเหนือล้ำในสามภูมิของพญาวานรได้เป็นอย่างดี

“ ลิงชั่ว อย่าบีบให้ข้าต้องแลกชีวิตกับเจ้า! ”

นาจาตะโกนออกมาเสียงดัง จริงอยู่ที่ในอดีตเขาเคยพ่ายแพ้ให้อีกฝ่ายมาก่อน แต่ในช่วงเวลาหลายพันปีที่ผ่านมา พลังของเขาก็เพิ่มสูงขึ้นมากจึงไม่เกรงกลัวแม้แต่น้อย

ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลเรื่องผลกระทบที่จะเกิดขึ้นกับสรรพสิ่งโดยรอบ เขาคงต่อสู้ด้วยพลังที่แท้จริงไปแล้ว

“ ฮ่า ฮา เด็กน้อย ไหนลองแสดงให้ข้าเห็นสิ ว่าเจ้าพัฒนาขึ้นขนาดไหน หรือเจ้าจะร้องเรียกหาบิดาให้ออกมาช่วย ข้าก็ไม่เกี่ยงหรอกนะ ”

สิ้นเสียง บรรยากาศรอบตัวนาจาก็เปลี่ยนไปทันที คำพูดประโยคนี้ของเห้งเจียเหมือนไปกระตุ้นความบ้าคลั่งที่เขาพยายามสะกดเอาไว้ตั้งแต่หนึ่งเดือนก่อน ในตอนที่บิดาของเขาถูกโฮ่วอี้สังหารไปต่อหน้าต่อตา

“ อ้ากกกก! ไอ้ลิงชั่ว ข้าจะสังหารเจ้า! ”

วูป! บูมมมมม!

นาจาได้ระเบิดพลังทั้งหมดออกมา เปลี่ยนเป็นร่างทิพย์เก้าตะวัน มีสามเศียรหกกรถืออาวุธหกชนิดที่แตกต่างกัน แถมหนึ่งในนั้นยังเป็นเจดีย์ทองแปดชั้น อาวุธคู่กายของแม่ทัพเทพหลี่จิ้งอีกด้วย

“ หืม นี่เจ้าขโมยอาวุธของบิดามาใช้หรือ” แม้เห้งเจียจะพูดจาเยาะเย้ยออกไป แต่สายตาเขากลับจริงจังขึ้นหลายส่วน ไม่ได้ดูผ่อนคลายเช่นเดิม เพราะเคยมีความทรงจำอันเลวร้ายกับเจดีย์อันนี้มาก่อน