จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 44

ณ เมืองปักกิ่ง

ภายในบ้านพักสไตล์จีนโบราณดูเรียบง่าย ชายชราคนหนึ่งกำลังนั่งพิจารณากระดานหมากล้อมตรงหน้าอย่างใช้ความคิด

“ ฉันใช้เวลามาแปดปีแล้ว…แต่ก็ไม่สามารถแก้หมากกระดานนี้ได้ ตอนนี้เหลือเวลาอีกเพียงสองเดือนเท่านั้น ประตูก็จะเปิดแล้ว หรือฉันจะไม่มีหนทางอื่นจริงๆ ” เขาถอนหายใจด้วยความสิ้นหวัง

ชายชราคนนี้คือ โจวจือหยวน รองเจ้าสำนักหัวซาน เมื่อแปดปีก่อนเขาแย่งชิงกระดานหมากอันนี้มาจากเหยียนซืออู่

ซึ่งมันคือค่ายกลสืบทอดที่สามารถเปิดคลังสมบัติลับของเจ้าสำนักคุนหลุนรุ่นแรกได้ โดยคลังสมบัติลับจะถูกซ่อนในช่องว่างมิติ แถบเทือกเขาคุนหลุน

มีแต่ต้องแก้หมากกระดานนี้ให้ได้ด้วยวิธีที่ถูกต้องเท่านั้น จึงจะได้รับแผนที่ที่ซ่อนอยู่ในแผ่นกระดานหมาก ซึ่งไม่สามารถใช้กลโกงได้ มิเช่นนั้นแผนที่จะถูกทำลายทันที

หลังจากที่ได้แผนที่มาแล้ว กระดานหมากก็จะเป็นกุญแจ ใช้เปิดมิติลึกลับตรงตำแหน่งที่อยู่ในแผนที่

คลังสมบัติทั้งหมดจะอยู่ในมิติลับนั่นเอง…

“ ผู้อาวุโส…มีรายงานจากหัวหน้าหลี่เข้ามาครับ ” ผู้คุ้มกันเข้ามารายงาน

“ เป็นอย่างไรบ้าง…เหยียนซืออู่ออกมาช่วยจ้าวเทียนไหม ” โจวจือหยวนถามขึ้นอย่างคาดหวัง

เขาเป็นผู้อยู่เบื้องหลังแผนการลอบสังหารวันนี้เอง พวกตระกูลหลงก็เป็นแค่เบี้ยในมือเขาเท่านั้น ไม่ว่าใครจะชนะเขาก็ได้ประโยชน์ทั้งสิ้น

แต่จะดีที่สุดถ้าจ้าวเทียนโดนจับ เขาจะได้ใช่เด็กนั่นล่อเหยียนซืออู่ออกมา เพื่อเค้นหาความลับของคลังสมบัติลับ

“ ไม่ครับ…เพราะจ้าวเทียนสามารถเอาชนะพวกหลงซิงเสวียนได้ แผนที่วางไว้เลยผิดพลาดไปหมด ” ผู้คุ้มกันรายงานด้วยสีหน้ากังวล

“ ไม่เป็นไร…แล้วมีหน่วยรบพิเศษตายไปกี่คนล่ะ ขอเพียงพวกเราทำให้มันเป็นเรื่องใหญ่ จนพวกระดับสูงต้องเคลื่อนไหวก็พอ ”

“ ฉันไม่เชื่อว่าเหยียนซืออู่ จะไม่ออกมาช่วยหลานมัน ” โจวจือหยวนพูดด้วยความมั่นใจ

เหยียนซืออู่ แกคงคิดว่าไม่มีใครรู้ความลับนี้ใช่ไหม…

โชคดีที่เพราะฉันต้องการหาขุมทรัพย์ในโลกภายนอก เลยไม่ได้กลับไปที่สำนัก ทำให้ไปรู้ความลับนี้โดยบังเอิญ…

“ คือ…หน่วยรบพิเศษไม่มีใครตายครับ เพราะหลงซูฉีปรากฎตัวขึ้นมาเสียก่อน ” ผู้คุ้มกันตอบด้วยความหวาดกลัว

เปรี้ยง!

ตูม!

อั่ก!

ตัวของผู้คุ้มกันกระเด็นไปชนผนังอย่างแรง จนกระอักเลือดออกมาคำใหญ่ เขาพยายามประคองตัวขึ้นมาอย่างยากลำบาก

“ ฉันสั่งแล้วใช่ไหม…ว่าอย่าให้ยัยเด็กนั่นเข้าไปยุ่ง! แกไม่เข้าใจเหรอ ” โจวจือหยวนระเบิดความโกรธออกมา

“ ผู้อาวุโสได้โปรดไว้ชีวิตด้วย…หลงซูฉีมีปรมาจารย์ตระกูลหลงอยู่ด้วย พวกเราไม่สามารถขัดขวางได้จริงๆครับ ” ผู้คุ้มกันรีบอธิบายด้วยความหวาดกลัว

“ พอแล้ว!...ฉันไม่ต้องการฟังคำแก้ตัวของแก ถ้าไม่ติดเรื่องข้อตกลงของสำนักโบราณ ฉันคงลงมือเองไปแล้ว ไม่ต้องพึ่งเศษสวะที่ใช้การไม่ได้แบบนี้ ”

“ ไอแก่ต้วนมู่นั่นก็ไม่ยอมตายซักที…ไม่งั้นประเทศจีนคงเป็นของพวกเราสำนักโบราณไปนานแล้ว ”

โจวจือหยวนตะโกนขึ้นด้วยความคับแค้นใจ ในอดีตเพื่อป้องกันผู้มีพลังระดับสูงของสำนักโบราณใช้พลังของตนเองเข่นฆ่าผู้อื่น

ทุกสำนักโบราณจึงสร้างสนธิสัญญาเพื่อควบคุม ผู้ที่มีพลังเหนือกว่าระดับปรมาจารย์ไม่ให้ใช้พลังของตนทำร้ายคนในประเทศจีน ยกเว้นเพื่อป้องกันตัวเท่านั้น

ผู้ที่ฝ่าฝืนจะถูกผู้คุมกฎซึ่งเป็นยอดฝีมือระดับเซียนสูงสุดสังหารทันที…

“ แกยังมัวรออะไรอีก…ไสหัวไปได้แล้ว ” โจวจือหยวนโบกมือไล่ด้วยความรำคาญ

“ คือ…ผมยังมีเรื่องสำคัญอีกอย่างที่ต้องรายงานครับ ” ผู้คุ้มกันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ หืม…ไหนลองบอกมาสิ ” โจวจือหยวนเดินไปนั่งดูกระดานหมากล้อมต่อ อย่างไม่ค่อยสนใจฟังนัก

“ หัวหน้าหลี่สงสัยว่า…จ้าวเทียนจะมีเคล็ดวิชาที่อยู่เหนือกว่าระดับตำนานครับ ” ผู้คุ้มกันรีบรายงานออกไปด้วยความรวดเร็ว

กึก!!

ใบหน้าของโจวจือหยวนแข็งค้างไปทันที เขาเงียบไปครู่หนึ่งก่อนที่จะหัวเราะออกมาอย่างยินดี

ฮ่า ฮ่าๆๆ

“ ในที่สุดก็โผล่หางออกมา…นี่แสดงว่าเหยียนซืออู่มันแอบถ่ายทอดเคล็ดวิชาที่ได้มาจากคลังสมบัติลับให้หลานมัน ”

“ มันมีจริงๆ…วิธีอื่นที่จะเข้าไปในคลังสมบัติโดยไม่ต้องพึ่งพากระดานหมากล้อมโง่ๆนี่ ”

โจวจือหยวนตะโกนออกมาด้วยความยินดี แสดงว่าตำนานเป็นเรื่องจริง เจ้าสำนักคุนหลุนรุ่นแรกเคยติดต่อกับดินแดนที่อยู่สูงกว่า แล้วเก็บซ่อนสมบัติและเคล็ดวิชาล้ำค่าเอาไว้

ไม่ว่ายังไงสำนักหัวซานจะต้องเอามันมาให้ได้…

“ แกไปติดต่อผู้นำตระกูลจ้าวให้ฉัน…บอกไปว่าฉันมีเรื่องจะหารือด้วย ” โจวจือหยวนพูดทิ้งท้าย ก่อนจะหลับตาลงใช้ความคิด

“ ได้ครับ…ผมจะรีบไปทันที ”