จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 494

ภายในมิติคลังสมบัติ จ้าวเทียนยืนมองกองทัพแมลงสีดำขนาดเท่าฝ่ามือทั้งสี่พันตัว กำลังตั้งขบวนรบเตรียมเข้าโจมตีเทพมังกรอ๋าวเฟิงด้วยสีหน้าแปลกใจ เขาไม่นึกมาก่อนว่าสิ่งมีชีวิตพวกนี้จะสามารถเรียนรู้หลักการใช้ค่ายกลสังหารได้ด้วย

ถึงแม้แมลงแต่ละตัวจะมีความแข็งแกร่งเพียงแค่ระดับปราณทิพย์ขั้นสูงสุด แต่เมื่อพวกมันทั้งหมดร่วมมือกัน ต่อให้เป็นเทพโลกาขั้นเก้าก็ยังต้องรับมืออย่างจริงจัง

ด้วยเปลือกนอกที่แข็งแกร่งเทียบเท่าอาวุธระดับเทพขั้นสูงสุดรวมคมเขี้ยวอันแหลมคมที่สามารถฉีกกระชากเหล็กทมิฬพันปีได้อย่างง่ายดาย จึงไม่แปลกที่พวกมันจะกลายเป็นฝันร้ายของทุกเผ่าพันธุ์ที่ได้พบเจอ

“ เอาล่ะ แม้นี่จะเป็นเพียงการฝึกซ้อม แต่ขอให้พวกเจ้าจงทุ่มเทพลังทั้งหมดออกมาได้เลย เพราะข้าต้องการประเมินความแข็งแกร่งที่แท้จริงของพวกเจ้า ”เทพมังกรอ๋าวเฟิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง

“ ลูกหลานข้า โจมตีได้ ! ”

ตัวอ่อนนางพญาที่เกาะอยู่บนไหล่จ้าวเทียนสั่งการผ่านกระแสจิต ทำให้กองทัพแมลงแถวแรกจำนวนหนึ่งพันตัว แปรขบวนเป็นหัวลูกศรแล้วพุ่งออกไปดุจกระสุนปืน จนมองเห็นเป็นเพียงภาพติดตาเท่านั้น

เปรี้ยงงง!ๆๆๆๆๆๆ

ม่านพลังคุ้มกันที่เทพมังกรอ๋าวเฟิงสร้างขึ้นด้วยพลังของเทพโลกาขั้นเก้าสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ก่อนที่กองทัพแมลงที่ตั้งขบวนรบเป็นชุดถัดไป จะเริ่มเข้าโจมตีตรงจุดอ่อนของม่านพลังอย่างต่อเนื่องด้วยแง่มุมที่พิสดาร

แม้จะเพิ่งฟักตัวออกจากไข่ได้ไม่ถึงชั่วโมง แต่พวกมันกลับสามารถประสานการโจมตีเหมือนทหารแกร่งที่ผ่านการฝึกฝนร่วมกันมายาวนานนับสิบปี

สิ่งนี้ก็คือความพิเศษของเผ่าพันธุ์แมลงมารกลืนวิญญาณ ที่ทุกตัวจะแบ่งปันประสาทสัมผัสรวมไปถึงความนึกคิดเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

เมื่อนางพญาผู้ให้กำเนิดสั่งการออกมาแล้ว ต่อให้คำสั่งนั้นจะดูไร้เหตุผลขนาดไหนหรือเป็นการสั่งให้ฆ่าตัวตาย พวกมันก็พร้อมปฏิบัติตามโดยไร้ซึ่งความลังเล

เปรี้ยง!ๆๆๆๆๆๆ

ระหว่างที่กำลังโจมตีม่านพลังอยู่ ขบวนรบของเหล่าแมลงถูกปรับเปลี่ยนอีกครั้ง จากสี่กลุ่มใหญ่แยกออกเป็นสิบหกกลุ่มย่อย จากนั้นก็แบ่งแยกย่อยเป็นกลุ่มละสิบตัว ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนเข้าโจมตีตามหลักการของค่ายกลเจ็ดดาวเหนือ

เพียงไม่นาน ม่านพลังอันแข็งแกร่งของเทพมังกรอ๋าวเฟิง ก็เริ่มปรากฏรอยแตกร้าวขึ้นเหมือนกระจก ทั้งความหนาแน่นและพลังป้องกันของมันลดลงอย่างเห็นได้ชัด

“ ยอดเยี่ยมมาก นับว่าข้าไม่เสียเวลาสั่งสอนพวกเจ้าไปแบบเปล่าประโยชน์ ” เทพมังกรอ๋าวเฟิงพูดขึ้นด้วยสีหน้ายินดี ก่อนจะสะบัดฝ่ามือเบาๆ ทำให้ม่านพลังแตกตัวออกเป็นหอกน้ำแข็งจำนวนนับไม่ถ้วนกวาดออกไปรอบด้าน

ฉัวะ!ๆๆๆๆๆๆ

แม้จะเจอกับสถานการณ์ที่เหนือความคาดหมาย กองทัพแมลงก็รับมือได้อย่างรัดกุม พวกมันกระจายตัวกันออกไปเหมือนผึ้งแตกรัง จนเมื่อฝนหอกน้ำแข็งผ่านพ้นไป จึงกลับมารวมตัวเป็นกลุ่มย่อยเข้าโจมตีศัตรูอีกครั้ง

“ เอาล่ะ พอแค่นี้ ”

สิ้นเสียงเทพมังกรอ๋าวเฟิง การโจมตีทั้งหมดก็หยุดลงทันที กองทัพแมลงสี่พันตัวได้บินกลับมาตั้งขบวนรบที่ด้านหน้าจ้าวเทียนอย่างเป็นระเบียบในเวลาชั่วอึดใจ

“ นายท่าน กองทัพของข้าเป็นอย่างไรบ้าง เสียดายที่ดวงวิญญาณของราชันมารตนนั้นอ่อนแอจนเกินไป หากข้าได้กลืนกินดวงวิญญาณที่แข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ คงจะวางไข่ได้เกือบหมื่นฟองไปแล้ว ” ตัวอ่อนนางพญาพูดขึ้นอย่างมั่นใจ

“ แกทำได้ดีมาก นี่มันเหนือกว่าที่ฉันคิดไว้จริงๆ เพียงแต่ยังมีบางจุดที่ต้องปรับปรุงอยู่ โดยเฉพาะเรื่องปริมาณกับคุณภาพ ฉันต้องการให้พวกมันแต่ละตัวแข็งแกร่งยิ่งกว่านี้ แม้จะต้องลดจำนวนลงไปเหลือเพียงร้อยตัวก็ตามที ”

จ้าวเทียนหันไปมองอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม เขาเห็นจากความทรงจำของอีกฝ่ายแล้วว่า แมลงพวกนี้สามารถกัดกินพวกพ้องเพื่อเสริมความแข็งแกร่งได้