จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 558

ณ จักรวาลเสวียนอ๋าว

จักรวาลแรกเริ่มที่เพิ่งถือกำเนิดใหม่ภายในห้วงมิติโกลาหล ซึ่งอยู่ห่างไม่ไกลจากจักรวาลของผานกู่มากนัก สถานที่แห่งนี้ได้ถูกพวกโฮ่วอี้ใช้เป็นทุ่งสังหาร วางเหยื่อล่อให้กองทัพเทพมารต่างภพเข้ามาติดกับ

บูมมมม!

นางพญาวิหคแปดปีกสีน้ำเงินตัวหนึ่ง พุ่งทะยานออกมาจากความว่างเปล่า ร่างของมันถูกปกคลุมไปด้วยเปลวเพลิงอมตะที่ไม่มีวันดับ ทุกครั้งที่กระพือปีกจะปรากฏประกายระยิบระยับเหมือนแสงดาว

ครืน! ตูมมมม!ๆๆๆๆ

คลื่นเปลวเพลิงสีขาวระเบิดออกมาเป็นรูปพัด กวาดเข้าใส่กองทัพมารอสูรกระหายเลือดหลายแสนตน จนมอดไหม้เป็นเถ้าถ่านหายไปในพริบตา

แต่ทว่า ด้วยจำนวนมากมายมหาศาลกว่าร้อยล้านตน เพียงไม่ถึงลมหายใจกองทัพมารชุดใหม่ก็เข้ามาเติมเต็มขบวนรบที่ถูกทำลายไป

พวกมันได้ปลดปล่อยลำแสงทำลายล้างออกมาจากอาวุธในมือ เพื่อหวังผลักดันศัตรูให้ถอยกลับไปอยู่ในวงล้อมตามเดิม

ทันใดนั้น

“ เขตแดนสังหาร หมื่นเกาทัณฑ์ทะลวงใจ! ”

สวบ!

เสียงเกาทัณฑ์ดังออกมาเพียงครั้งเดียว ก็เกิดเป็นคลื่นหนามอันแหลมคมจำนวนนับไม่ถ้วน ซัดโถมเข้าใส่กองทัพมารที่ไม่ได้ระวังป้องกันตัว

ฉัวะ!ๆๆๆๆๆๆ

แม้ชื่อของเคล็ดวิชาจะเป็นหมื่นเกาทัณฑ์ แต่หนามแหลมสีดำดุจคมเขี้ยวมัจจุราช ที่พุ่งทะลวงเข้าใส่ศัตรูกลับมีจำนวนเป็นอนันต์ ดุจเม็ดฝนที่สาดเทลงมาจากบนฟ้า

โฮ่วอี้รู้ดีว่าการโจมตีเพียงแค่นี้ ย่อมไม่อาจปลิดชีพศัตรูจำนวนหลายล้านตนได้ในครั้งเดียว เขาจึงกำหนดเป้าหมายไปที่การหยุดความเคลื่อนไหวของพวกมันแทน ซึ่งอานุภาพของเคล็ดวิชาหมื่นเกาทัณฑ์ทะลวงใจก็ไม่ได้ทำให้ผิดหวัง

ครืนนนน!

มองเห็นคลื่นฝนหนามอันแหลมคม ได้ถักทอกันเป็นผืนตาข่ายขนาดยักษ์ม้วนกวาดกองทัพมารออกไปด้านข้าง ปรากฏเป็นช่องโหว่ให้จักรพรรดินีปิงเยว่บุกทะลวงฝ่าออกไป

“ เหอะ ก็แค่การดิ้นรนอันไร้ประโยชน์ จงไสหัวกลับไปซะ ”

เงาร่างอันใหญ่โตมโหฬาร ฉีกกระชากความว่างเปล่ามาขวางกั้นเส้นทางหลบหนีของพวกโฮ่วอี้ไว้ แขนทั้งสี่ข้างของมันคว้าจับอาวุธขึ้นมา แล้วหมุนควงเป็นพายุบดขยี้เปลวเพลิงอมตะของจักรพรรดินีปิงเยว่จนแหลกสลายไป

นี่คือตู้เกอยี่ จักรพรรดิมารขั้นสูงสุด หนึ่งในเจ็ดสิบสองผู้ยิ่งใหญ่แห่งจักรวาลมารอนันตกาล ซึ่งดำรงตำแหน่งแม่ทัพใหญ่ของเผ่าพันธุ์มารต่างภพในปัจจุบัน

“ ฮ่า ฮา ขอพวกข้าร่วมสนุกด้วยนะท่านแม่ทัพ ” จักรพรรดิมารอีกสี่ตนที่สังเกตการณ์อยู่รอบนอก ได้ปลดปล่อยสายฟ้าทมิฬออกมาพร้อมกัน

เปรี้ยงง! ตูม!

ร่างวิหคแปดปีกของจักรพรรดินีปิงเยว่ถูกบดขยี้เป็นจุล ส่งผลให้โฮ่วอี้ที่ยืนอยู่บนหลังกระเด็นกลับไปอยู่ในวงล้อมตามเดิม

“ ไอ้พวกสารเลวนี่อีกแล้ว ” จักรพรรดินีเผาไหม้พลังชีวิต สร้างร่างกายขึ้นจากความว่างเปล่า ตราบใดที่ดวงวิญญาณของเธอยังไม่สูญสิ้น หงส์สวรรค์ดาราอมตะอย่างเธอก็จะถือกำเนิดใหม่ได้เรื่อยๆ

“ ต้องขออภัยด้วย หากไม่ใช่เพราะความประมาทของข้า พวกเราคงไม่ตกอยู่ในสถานการณ์เลวร้ายเช่นนี้ ” โฮ่วอี้พูดขึ้นด้วยสีหน้าหมองคล้ำ ทั้งเขาและจักรพรรดินีปิงเยว่ถูกศัตรูกักเอาไว้ในวงล้อมมาเกือบสองเดือนแล้ว

เดิมทีเขาต้องการวางแผนล่อลวงฝ่ายตรงข้ามเข้ามาติดกับ แต่ใครเล่าจะคิดว่าเทพมารต่างภพจะส่งร่างแยกมาต่อสู้ถ่วงเวลา สุดท้ายแม้ร่วมมือกันสังหารศัตรูได้สำเร็จ แต่ก็ถูกกองทัพใหญ่ของศัตรูล้อมกรอบเอาไว้ทันที

เพื่อจะจัดการขอบเขตจักรพรรดิเทพเพียงแค่สองคน เทพมารต่างภพถึงกับระดมห้าจักรพรรดิมารสูงสุด พร้อมทั้งกองทัพมารอสูรที่แข็งแกร่งนับร้อยล้านตนออกมา สิ่งนี้มันอยู่เหนือสามัญสำนึกจนเกินไป

“ นี่ไม่ใช่ความผิดของเจ้า เพราะขนาดตัวข้าเองก็ยังประเมินศัตรูต่ำไปเช่นกัน ” จักรพรรดินีปิงเยว่กางปีกห่อหุ้มโฮ่วอี้ไว้ด้านใน เพื่ออาศัยเปลวเพลิงอมตะต้านทานการโจมตีของศัตรูที่ถาโถมเข้ามาใส่