จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 584

ณ สนามรบเทพมารบรรพกาล

ย้อนกลับไปไม่กี่นาทีก่อน เมื่อตราผนึกนับแสนถูกกระตุ้น เขตอาคมปิดกั้นห้วงมิติขนาดเท่ากับหนึ่งกาแล็กซีก็ได้ปรากฏขึ้นมา นี่คือพื้นที่ทำสงครามเพื่อแย่งชิงตำแหน่งมหาเทพ ของจักรพรรดิผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสาม

ซึ่งนอกจากตัวแทนมหาอำนาจต่างๆที่มาเป็นสักขีพยานแล้ว จะไม่อนุญาตให้มีกองกำลังฝ่ายอื่นเข้ามาแทรกแซงเป็นอันขาด

ส่วนเหตุผลที่ต้องทำแบบนี้ ก็เพราะในอดีตเคยมีเหตุการณ์ที่พื้นที่สงครามรุกรามแผ่ขยายออกไปเป็นวงกว้างจนควบคุมไม่ได้

ส่งผลให้เกิดหายนะใหญ่หลวง ต่อสิ่งมีชีวิตจำนวนนับไม่ถ้วนในดาราจักรข้างเคียง สุดท้ายเมื่อทุกอย่างจบลง ดาวเคราะห์เกือบทั้งหมดก็หลงเหลือเพียงเศษซาก อารยธรรมชั้นสูงนับล้านล่มสลาย ซึ่งถือเป็นมหาภัยพิบัติสูญสิ้นเผ่าพันธุ์อย่างแท้จริง

“ ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า! ”

“ ปืนใหญ่เรือรบประจัญบาน ยิงได้! ”

“ รีบเปิดใช้ค่ายกลเทพสังหาร เร็วเข้า ”

กองกำลังทั้งสามฝ่ายได้เปิดศึกเข่นฆ่ากันอย่างดุเดือด ทั้งเรือรบสงครามระหว่างดวงดาว อาวุธเวทมนต์ทำลายล้างต่างๆ หรือแม้กระทั่งค่ายกลต้องห้ามยุคโบราณ ก็ล้วนได้รับอนุญาตให้นำมาใช้อย่างเต็มที่ ไม่มีกฎข้อห้ามใดๆทั้งสิ้น

เนื่องจากเป็นสงครามขนาดใหญ่ ที่มีผู้ฝึกตนเข้าร่วมมากมายหลายร้อยล้านคน จึงไม่มีใครกล้าใช้ร่างทิพย์ขนาดยักษ์เข้าต่อสู้ เพราะไม่ต้องการดึงดูดความสนใจและตกเป็นเป้าหมาย ให้อาวุธสังหารอันน่าสะพรึงกลัวของฝ่ายตรงข้าม

“ หลินซินเยว่ จูเซียน ดูเหมือนกองทัพของพวกเจ้าจะประสานงานกันไม่ค่อยดีซักเท่าไหร่นะ ไม่เชื่อใจกันเองงั้นเหรอ หรือแบ่งปันผลประโยชน์ไม่ลงตัว ” มหาเทพอวี่หวงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย้ยหยัน มีเจตนายุยงให้แตกแยกอย่างชัดเจน

ตอนนี้จักรพรรดิเทพทั้งสาม ได้สำแดงร่างทิพย์สิบตะวันลอยเด่นเป็นสง่าอยู่เหนือสนามรบ เพื่อเป็นจุดศูนย์รวมขวัญกำลังใจให้กองทัพฝ่ายตน ราวกับเป็นดวงประทีปอันเจิดจรัสท่ามกลางความมืดมิดยามราตรี

อย่าได้เห็นว่า มหาเทพอวี่หวงกำลังเผชิญหน้ากับสองจักรพรรดิเทพตามลำพัง เพราะทุกคนต่างรู้ดีว่าพระยูไลได้มาถึงแล้ว เพียงแค่กำลังหลบซ่อนตัวอยู่ในมิติภพภูมิอื่นก็เท่านั้น

ปัจจุบันตัวตนสูงสุดทั้งสี่กำลังเฝ้าคุมเชิงกันเองอยู่ มหาเทพจูเซียนกำหนดเป้าหมายไปที่มหาเทพอวี่หวง ส่วนจักรพรรดินีหลินซินเยว่ก็กำลังใช้เคล็ดวิชาอนุมาน ค้นหาสถานที่ซ่อนตัวของพระยูไล

ขอเพียงมีใครกล้าเคลื่อนไหวก่อน อีกสามคนที่เหลือก็จะปลดปล่อยกระบวนท่าสังหารออกไปทันที ดังนั้นถ้าสถานการณ์ไม่เลวร้ายถึงที่สุดจริงๆ ก็จะไม่มีผู้ใดคิดลงมือแทรกแซงสงครามเบื้องล่างแน่นอน

“ หึหึ อวี่หวง เจ้าอย่าได้ใช้แผนการต่ำๆแบบนี้กับพวกข้าเลย มันไม่มีประโยชน์หรอก ” มหาเทพจูเซียนตอบกลับไปอย่างเฉยชา พร้อมกับจ้องมองกองทัพตนเองกำลังถูกศัตรูกดดันให้ล่าถอยไปทางสำนักดาราสวรรค์ด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

มหาเทพจูเซียนสัมผัสได้ว่าภายในกองทัพตัวเอง มีสายลับของวังสวรรค์แฝงตัวอยู่เป็นจำนวนมาก ทำให้ตำแหน่งค่ายกลสังหารและแผนการรบ แพร่กระจายออกไปก่อนสงครามจะเริ่ม ด้วยเหตุนี้เองจึงตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบตั้งแต่ต้นอย่างที่เห็น

ต้องไม่ลืมว่านิกายจูเซียนได้หายสาบสูญไปเกือบหมื่นปีแล้ว ต่อให้ผู้นำขุมอำนาจหรือเจ้าสำนักนิกายบางส่วน จะยังมีความจงรักภักดีให้เจ้านายเก่าอยู่ แต่คณะผู้อาวุโสและสมาชิกระดับสูงบางคนอาจไม่คิดเห็นตรงกันก็ได้

จึงไม่ใช่เรื่องแปลก…ที่พวกเขาเหล่านั้นจะถูกดึงดูดโดยผลประโยชน์จากฝ่ายตรงข้าม

“ หลินซินเย่ หากเจ้ายอมแพ้ในศึกนี้ ข้าอาจจะเมตตาไว้ชีวิตลูกศิษย์เจ้าก็ได้นะ ไม่ลองเก็บเอาไปคิดดูหน่อยรึ ” มหาเทพอวี่หวงจงใจพูดกระตุ้นอีกครั้ง เพื่อรบกวนสมาธิฝ่ายตรงข้ามไม่ให้ใช้เคล็ดวิชาอนุมานค้นหาตัวพระยูไล

“ เหอะ ดูเจ้าจะมั่นใจเหลือเกินนะ ไม่กลัวหน้าแตกเหมือนครั้งที่ผ่านๆมารึ ” มหาเทพจูเซียนพูดแทรกขึ้น เนื่องจากเคยได้ยินว่า มหาเทพอวี่หวงเคยพลาดท่าเสียทีให้จ้าวเทียนมาสามครั้งแล้ว

“ นี่เจ้า อย่าอวดดีให้มันมากนัก ” มหาเทพอวี่หวงกัดฟันพูดขึ้นด้วยความโกรธ

“ ทำไมล่ะ โกรธงั้นรึ พ่ายแพ้ให้มนุษย์คนเดิมถึงสามครั้ง เจ้าคงเป็นมหาเทพที่น่าสมเพชที่สุด นับตั้งแต่ที่ได้มีการก่อตั้งแดนสวรรค์มาแล้วล่ะ ” มหาเทพจูเซียนพูดเยาะเย้ยฝ่ายตรงข้ามออกมาเสียงดัง

เรื่องทำนองนี้ผู้ฝึกตนซึ่งถือกำเนิดจากโลกมนุษย์อย่างเขา ย่อมเชี่ยวชาญกว่าเทพที่มีชาติกำเนิดสูงส่งบนแดนสวรรค์แน่นอน

“ จงหุบปากไปซะ มิเช่นนั้นข้าจะทำให้เจ้าเงียบเอง ” มหาเทพอวี่หวงชักกระบี่ออกมาในพริบตา แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ทำอะไรไปมากกว่านี้ ก็มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดเสียก่อน

“ ขวานเบิกพิภพ! ”

เสียงคำรามเกรี้ยวกราดจากยุคบรรพกาล ได้ข้ามผ่านห้วงเวลาอันเป็นนิรันดร์ จนดังก้องสะเทือนไปทั่วทั้งจักรวาล ทำให้สงครามอันดุเดือดต้องหยุดชะงักลงครู่หนึ่ง เนื่องจากทุกคนเกิดตัวสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัวโดยไม่ทราบสาเหตุ

“ กลิ่นอายดุดันแบบนี้ ไม่ผิดแน่ ” มหาเทพอวี่หวงหน้าซีดขาว รีบฉีกเปิดเขตอาคมปิดกั้นมิติเพื่อตรวจสอบสถานการณ์บนโลกมนุษย์อย่างร้อนรน

ครืนนน!

รอยแยกมิติขนาดใหญ่ได้ปรากฏขึ้น เปิดโอกาสให้เหล่าผู้แข็งแกร่งทั้งหมดได้ส่งเจตจำนงออกไปสอดแนมโลกมนุษย์

“ ร่างจำแลงมหาเทพผานกู่! ”

“ ประตูเซียนจักรพรรดิถูกทำลาย! ”

!!

“ บัดซบ! มันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้อย่างไร ” มหาเทพอวี่หวงร้องตะโกนอย่างเดือดดาล พร้อมทั้งรีบแทงกระบี่ออกไปทันที

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาก็ไม่ทางยอมให้จ้าวเทียนได้รับแก่นแท้ต้นกำเนิดพลังฟ้าดินหนึ่งหมื่นปีของสะพานสวรรค์เด็ดขาด

ทันใดนั้น

“ บุตรแห่งโชคชะตาเอ๋ย จงทำลายตัวข้าแล้วรับเอาพลังไปเสียเถอะ ”

!!

“ บุตรแห่งโชคชะตา…หมายถึงฉัน? ” จ้าวเทียนมีสีหน้าแปลกใจเล็กน้อย แต่เนื่องจากอยู่ในสถานการณ์คับขัน เขาจึงไม่มีเวลาให้ลังเลมากนัก

“ ลั่วเออร์ เยว่เออร์ ”

สิ้นเสียง ร่างของเด็กหญิงวัยสิบขวบสองคน ก็พุ่งออกมาจากมิติลับคลังสมบัติของจ้าวเทียน พวกเธอคือบุตรีคู่แฝดของปิงกู่เหนียงเหนียง ผู้มีสิทธิ์สืบทอดบัลลังก์ราชวงศ์จักรพรรดิโลกอสูร

“ ท่านพ่อ! ”

เด็กหญิงทั้งสองพูดออกมาพร้อมกัน ก่อนจะกลายเป็นลำแสงสีทองหายเข้าไปในตัวจ้าวเทียนด้วยพันธสัญญาสัตว์อสูรคู่ชีวิต ปรากฏเป็นรอยสักกิเลนเนตรสวรรค์อยู่ที่ต้นแขนทั้งสองข้าง

บูมมม!

พายุเปลวเพลิงอันร้อนแรงได้ระเบิดออกมาจากร่างจ้าวเทียน เกิดเป็นวังวนขนาดยักษ์ปกคลุมอาณาเขตหลายหมื่นเมตร พลังทั้งหมดที่สูญเสียไปเพราะร่างจำแลงมหาเทพผานกู่ได้รับการเติมเต็มอย่างรวดเร็ว

“ เส้นทางแห่งอนาคตจงเปิดออก โลกมนุษย์จะไม่ยอมถูกควบคุมโดยวังสวรรค์อีกต่อไป ”

“ สามหมัดราชันจักรพรรดิ! ”

ตูมมม! เพล้ง!

เสียงเหมือนกระจกแตกดังขึ้น ก่อนที่เงาหมัดขนาดใหญ่ที่ลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิง จะพุ่งทะลวงลงมาจากท้องฟ้า ทำลายสะพานหินโบราณจนแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ครืนนนน!

หลังจากนั้น พลังงานฟ้าดินจำนวนมหาศาลที่ถูกกักเก็บไว้นับหมื่นปี ก็ระเบิดออกมาห่อหุ้มจ้าวเทียนเอาไว้กลายเป็นรังไหมสีทองขนาดยักษ์ เพื่อเสริมสร้างโลกภายในและปรับแต่งร่างกายของเขาใหม่ ให้ถือกำเนิดเป็นเซียนนภาที่แท้จริง

ไม่ซิ…บางทีมันอาจจะเหนือยิ่งกว่านั้นก็ได้