จุติใหม่มหาเทพตี้เทียน นิยาย บท 71

เหยียนซืออู่มองดูปีศาจสองตนที่อยู่ตรงหน้าด้วยสายตาเย็นชา ยิ่งเมื่อเห็นท่าทางยั่วยวนของปีศาจจิ้งจอกเขาก็ขมวดคิ้วทันที

‘ ฉันรู้แล้ว…พวกมันต้องการใช้แผนหญิงงามกับหลานชายฉันแน่นอน ’

‘ แม้ปีศาจทั้งสองจะมีกลิ่นอายที่บริสุทธิ์เพราะไม่ได้ก่อกรรมทำเข็ญกับมนุษย์…แต่ถ้ากล้าคิดร้ายกับหลานของฉัน มันก็ต้องเจอฉันก่อน ’

วูป!

หมับ!

ดาบใหญ่ที่ปักอยู่บนพื้นพุ่งกลับมาอยู่ในมือเขาทันที เจตจำนงแห่งการต่อสู้ของเหยียนซืออู่ลุกโชนจนสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“ ปล่อยเด็กคนนั้นซะ…แล้วฉันจะไว้ชีวิต ” เขาพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา เห็นแก่ที่อีกฝ่ายไม่ได้ก่อบาปกรรม เขาจะลงผนึกกักขังไว้ที่เขาคุนหลุนเพียงแค่ยี่สิบปีก็พอ

ด้วยพรสวรรค์ของหลานชายเขานั้น เวลาเพียงยี่สิบปีก็คงบรรลุขอบเขตเดียวกับเขาแล้ว ปีศาจพวกนี้คงไม่เป็นปัญหาอีก

“ คุณลุงคะ…คือว่า ” หลินซิงเสวียนที่กำลังจะพูดอธิบายก็ถูกหลินซูซินใช้พลังหยุดเอาไว้ แล้วส่งเสียงสื่อสารผ่านทางความคิดเข้ามา

“ พวกเราแค่ยืนดูอยู่เฉยๆก็พอ ”

“ ฉันต้องการดูฝีมือของสองคนนี้…พวกเธอเองก็คงอยากจะยืดเส้นยืดสายเหมือนกัน ”

“ ชิ…ยัยตุ๊กตาเจ้าเล่ห์ ” ซูต๋าจี่บ่นออกมาเบาๆ แค่มองจากท่าทีของหลินซงเสวียนเมื่อครู่ เธอก็รู้แล้วว่าหลินซูซินต้องการทดสอบฝีมือพวกเธอ

“ เธอหลบออกไปก่อน…เดี๋ยวพี่จัดการเอง ” ไป๋ซู่เจินพูดขึ้นด้วยความมั่นใจ เธอเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าตอนนี้เหล่าเซียนในโลกภายนอกมีฝีมืออยู่ในระดับไหน

วูป!

ตัวของไป่ซู่เจินลอยขึ้นอย่างช้าๆ ดวงตาของเธอเปล่งแสงสีฟ้าออกมา ทะเลสาบรอบๆเกาะสั่นไหวอย่างรุนแรง

ครืนๆๆ

มวลน้ำจำนวนมหาศาลถูกดึงดูดขึ้นมา แปลงสภาพกลายเป็นอสรพิษวารีขนาดใหญ่ยาวเกือบยี่สิบเมตรสองตัว พวกมันขู่คำรามไปทางเหยียนซืออู่อย่างน่ากลัว

“ ในเมื่อเป็นแบบนี้…ก็เริ่มเถอะ! ”

สิ้นเสียง เหยียนซืออู่ก็หายไปจากสายตาของทุกคน

เปรี้ยง!

เขาปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าของไป๋ซู่เจินแล้วฟันดาบใส่อย่างรุนแรง คลื่นพลังกระจายออกเป็นวงกว้าง

!!

กึกๆ!

คมดาบอยู่ห่างจากใบหน้าของไป๋ซู่เจิน เพียงแค่หนึ่งฝ่ามือเท่านั้น มันถูกมืออันบอบบางข้างหนึ่งจับเอาไว้

บนมือของไป๋ซู่เจินนั้น มีคลื่นพลังสีฟ้าจางๆแผ่ออกมา ทำให้คมดาบไม่สามารถสัมผัสกับผิวหนังของเธอได้

ก๊าซซซๆ

อสรพิษวารีทั้งสองตัวพุ่งฉกใส่เขาทันที มันตามพัวพันไม่ยอมให้เขาได้พักหายใจเลยแม้แต่น้อย

เปรี้ยงๆๆๆ

เสียงคมดาบปะทะกับคมเขี้ยวของอสรพิษดังขึ้นถี่ยิบ ใบหน้าของเหยียนซืออู่เริ่มจริงจังขึ้นเรื่อยๆ

ดาบใหญ่ของเขาไม่สามารถทำลายพวกมันได้ นี่แสดงให้เห็นว่าฝ่ายตรงข้ามมีทักษะควบคุมวารีถึงแก่นแท้แล้ว

“ ดาบทลายภูผา!”

ตูม! ๆ

อสรพิษวารีทั้งสองตัวกระแทกลงบนพื้นอย่างรุนแรง จนเกาะสั่นสะเทือน มวลน้ำในตัวมันระเบิดออกรอบด้าน จนสลายหายไป

!!

ผลั่ก!

เหยียนซืออู่ยกดาบขึ้นป้องกันหมัดของไป๋ซู่เจินเอาไว้ได้อย่างฉิวเฉียด แต่ตัวเขาเองก็กระเด็นออกไปไกลเกือบสิบเมตร

แท้จริงแล้วไป๋ซู่เจินเองก็ถนัดการต่อสู้แบบประชิดเช่นกัน มวยอ่อนวารีของเธอได้ไปถึงขั้นหลอมรวมแก่นแท้เข้าไปในกระบวนท่าแล้ว

ทักษะการต่อสู้ของเธออยู่ในระดับสุดยอดอย่างไม่ต้องสงสัย ในอดีตไป๋ซู่เจินได้บำเพ็ญตบะมาพันปีรวมกับตอนที่เธอถูกขังไว้ในเจดีย์เหลยเฟิงอีกเกือบพันปี

รวมแล้วเธอมีตบะกว่าสองพันปีเลยทีเดียว ถือเป็นปีศาจในตำนานระดับแถวหน้าของประเทศจีนได้เลย

และในช่วงที่เธอโดนผนึกนั้นก็ได้ขัดเกลาทักษะการต่อสู้ของตัวเองมาตลอด ด้วยระดับของเธอในตอนนี้ไม่ใช่สิ่งที่พวกเซียนอายุเพียงไม่กี่ร้อยปีจะทัดเทียมได้

วูป!

ครืนๆๆๆ