ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 12

สรุปบท บทที่ 12 จำคำพูดวันนี้ของข้าเอาไว้ให้ดี: ชายาหมอพิษไร้รัก

อ่านสรุป บทที่ 12 จำคำพูดวันนี้ของข้าเอาไว้ให้ดี จาก ชายาหมอพิษไร้รัก โดย เจียเก้อจวีจื่อ

บทที่ บทที่ 12 จำคำพูดวันนี้ของข้าเอาไว้ให้ดี คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายย้อนยุคทะลุมิติ ชายาหมอพิษไร้รัก ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย เจียเก้อจวีจื่อ อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง

แต่กลับเหนือจากที่เซ่เชียนฮวนคาดการณ์เอาไว้

หลังจากนางพูดจาไม่ดีใส่ซูอวี้เอ๋อร์ เซียวเย่หลันกลับไม่ได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

สายตาเย็นชาของเขาทอดมองมาผ้าสีขาวที่นางใช้พันนิ้วมือเอาไว้ “นั่นอะไร?”

เซ่เชียนฮวนก้มหน้ามอง

นี่เป็นแผลที่นางได้มาจากการใช้เศษหินบาดนิ้วโป้งเพื่อใช้เลือดเขียนสูตรยาตอนอยู่ในห้องเก็บฟืน

เนื่องจากตอนออกมาจากห้องเก็บฟืนร่างกายของนางเริ่มไม่ไหว นางจึงไม่ได้ทำแผลบนนิ้ว ตอนนี้นิ้วจึงถูกพันเอาไว้ลวกๆ จนดูไม่ได้

“น้ำชาลวกน่ะ” เซ่เชียนฮวนตอบอย่างเรียบนิ่ง

นางแอบดึงแขนเสื้อลง เพื่อปกปิดมือขวาของตนเอง ไม่ยอมให้ชายหนุ่มเห็น

“งั้นหรือ” เซียวเย่หลันหาได้เป็นห่วงอาการบาดเจ็บของนางไม่ เขาเองก็คร้านที่จะโต้เถียงกับนางต่อ จึงสะบัดชายเสื้อหันหลังเดินออกไป “จำคำพูดวันนี้ของข้าเอาไว้ให้ดี”

หลังจากพูดจบ เขาก็เดินไปที่ประตู กำลังจะก้าวเท้าออกไป จากนั้นก็เหลือบตามองมาเล็กน้อย

“แล้วก็ ต่อให้เจ้าจะอิจฉาแค่ไหนก็อย่าไปหาเรื่องอวี้เอ๋อร์ล่ะ นางแตกต่างจากเจ้า”

ทิ้งคำพูดไว้เพียงเท่านี้ เซียวเย่หลันก็ก้าวเท้าเดินออกไป

เซ่เชียนฮวนมีเครื่องหมายคำถามเต็มหน้า??

นางเนี่ยนะอิจฉา?

เหอะๆ ผู้ชายคนนี้ชักจะหลงตัวเองเกินไปแล้ว!

อีกอย่างนะ ซูอวี้เอ๋อร์ก็มีสองตาหนึ่งจมูกหนึ่งปากเหมือนกันกับนาง นางก็ไม่เห็นจะรู้สึกว่ามีตรงไหนที่แตกต่างกัน

เมื่อส่งเสด็จท่านอ๋องยมทูตกลับไปแล้ว เซ่เชียนฮวนก็รู้สึกเจ็บแปลบที่นิ้วมือ จึงกัดริมฝีปาก จากนั้นก็ก้มหน้าลงเปิดผ้าสีขาวออกอย่างแผ่วเบา

ว่ากันว่านิ้วมือทั้งสิบเชื่อมโยงถึงหัวใจ แม้ว่ามันจะเป็นเพียงแผลเล็กๆ แต่พอได้เจ็บก็ถึงขั้นร้องขอชีวิตเลยทีเดียว

ควรที่จะรีบทำแผลให้เร็วที่สุด

ชิงถิงประหม่าเป็นอย่างมาก

โชคยังดีที่เซ่เชียนฮวนไมาได้ไต่ถามอะไรต่อ นางเพียงกระตุกมุมปากอย่างเย็นชาแล้วกล่าวว่า “ตามข้ามา”

“เจ้าค่ะ”

ชิงถิงถอนหายใจอย่างโล่งอก

นางมองตามแผ่นหลังอันบอบบางอ่อนแอของเซ่เชียนฮวน พลันเผยสีหน้าลำพองใจออกมา

หลอกง่ายจริงๆ โง่เง่าจริงๆด้วย

เซ่เชียนฮวนพาชิงถิงมาถึงเรือนของบ่าวไพร่ที่อยู่ข้างๆ ยกมือขึ้นชี้จางมามาที่กำลังใช้พัดก่อไฟต้มยาอยู่ แล้วหันมาเอ่ยพูดกับชิงถิงอย่างเรียบนิ่งว่า “วันนี้เจ้าช่วยงานอยู่ที่นี่แล้วกัน”

ชิงถิงชะงักนิ่ง ต่อมาในใจก็ลิงโลดเป็นอย่างมาก

นางกำลังกลุ้มใจอยู่เลยว่าจะถือโอกาสไหนวางยาเย่สิ้นดี แต่คิดไม่ถึงเลยว่า หวางเฟยผู้โง่เขลาผู้นี้จะเป็นฝ่ายมาส่งนางถึงที่เอง!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอพิษไร้รัก