ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 27

"ดี ดีมาก!"

เซียวเย่หลันหัวเราะกลับด้วยความโกรธ

เขาดึงดาบที่เอวของเขาออก โดยวางไว้ที่หน้าคอของเซ่เชียนฮวน แสงเย็นของดาบส่องประกายในดวงตาของนาง

“เจ้าไม่กลัวตายหรือไง?” เซียวเย่หลันจ้องมองอีกคนอย่างโหดเหี้ยม

“แน่นอนว่าหม่อมฉันกลัว” เซ่เชียนฮวนเงยหน้าขึ้น คิ้วของนางขมวดเล็กน้อย น้ำเสียงของนางเย็นราวกับหิมะที่เพิ่งละลาย “แต่การตายด้วยน้ำมือของผู้ชายอย่างท่านที่ไม่รู้ถูกผิด หม่อมฉันรู้สึกมันน่าขยะแขยงกว่าซะอีก"

“ฮึก เจ้าทำอะไรผิดต่อข้าแบบนี้ เจ้ายังมีหน้ามาว่าข้าแบบนี้อีก!”

เซียวเย่หลันไม่รู้จริงๆเลยว่าหล่อนกล้าทำแบบนี้!

เมื่อนึกคิดขึ้นมาว่าหัวสมองช่วงนี้ของตัวเองนั้นหมกมุ่นอยู่กับนาง เขานั้นดูโง่เง่าสุดๆ

หล่อนกล้าที่จะมีชู้

ในช่วงที่ผ่านมาเขาคิดอยู่ว่าหล่อนนั้นทำอะไรอยู่?

ผู้หญิงแบบนี้สมควรโดนฆ่าทิ้งด้วยมีดเลยทีเดียว!

เซียวเย่หลันโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ และใบมีดลึกเข้าเล็กน้อย ตัดผ่านผิวหนังของเซ่เชียนฮวน และมีเลือดไหลซึมออกมาอย่างช้าๆ

"หม่อมฉันไม่ได้ทำอะไรที่ผิด" เซ่เชียนฮวนจ้องไปที่เขาอย่างแน่วแน่ ดวงตาของนางใสราวกับน้ำพุ เต็มไปด้วยความไม่ยอมแพ้และความมุ่งมั่น "แม้ว่าท่านจะฆ่าหม่อมฉันในวันนี้ ในอนาคตท่านจะใช้ชีวิตได้ไม่มีความสุขแน่นอน เพราะท่านนั้นเข้าใจผิดไม่รู้ความเป็นมาว่าเป็นอย่างไร ฆ่าผู้บริสุทธิ์ด้วยมือของท่านเอง ความยุติธรรมจากสวรรค์จะไม่ละเว้นท่านแน่นอน”

คำพูดของนางทำให้เซียวเย่หลันพูดไม่ออกเลยทีเดียว

เขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวั่นไหวเล็กๆ น้อยๆ ในใจ เมื่อได้เห็นดวงตาที่ใสซื่อเช่นนั้น ถ้าเป็นคนที่กระทำผิดจริงๆ จะไปมีดวงตาที่มุ่งมั่นเช่นนั้นจริงเหรอ?

ในเวลานี้นางเว่ยก็รีบเข้ามาคุกเข่าพร้อมกับเสี่ยวตง ทั้งสองโค้งคำนับให้เซียวเย่หลัน