“จะทำแบบนี้ไม่ได้นะขอรับ! ท่านอ๋อง โปรดคิดทบทวนให้ดีขอรับ”
เย่สิ้นหน้าซีดด้วยความตกใจ
ไม่ต้องพูดถึงการตีห้าสิบครั้งเลย ผู้หญิงรูปร่างผอมอย่างเซ่เชียนฮวนแค่สิบครั้งก็คงหายจากโลกนี้ได้!
ส่วนเซียวเย่หลันไม่แม้แต่จะมองไปที่เขาเลย และกล่าวอย่างเย็นชา "ใครก็ตามห้ามร้องขอเด็ดขาด"
พูดจบก็สะบัดแขนเสื้อเดินออกจากห้องไป!
เซ่เชียนฮวนก็ถูกองครักษ์เหล่านั้นลากออกไปเช่นกัน
นางพยายามที่จะขัดขืน แต่ทักษะศิลปะการต่อสู้ของคนเหล่านี้สูงมาก นางแทบจะขยับไปไหนไม่ได้เลย
“เซียวเย่หลัน เจ้ามันชั่วร้าย! เมื่อกี้นี้ที่เจ้าไม่กล้าลงมือฆ่าหม่อมฉันด้วยตัวเจ้าเองเป็นเพราะเจ้ากลัวว่าเจ้าจะฆ่าคนดีไป กลัวว่าจิตใจจะรู้สึกแย่ในอนาคต ดังนั้นเจ้าจึงเปลี่ยนคนมาลงมือ เจ้าเป็นลูกผู้ชายหรือไม่ห้ะ!”
เมื่อได้ยินคำดุด่าของเซ่เชียนฮวน สีหน้าของเซียวเย่หลันยังคงเย็นชาไม่เปลี่ยนแปลง
ในสนามรบ เขาเคยชินกับการดุด่าของศัตรูแล้ว เพชฌฆาต ผู้เลวและผู้ชั่วร้ายต่างๆ
เขาจะไม่เปลี่ยนใจเพราะผู้หญิงที่ทำการดุว่าเขาแบบนี้
"เซ่เชียนฮวน เจ้าไม่เคยเป็นผู้หญิงที่ดีเลย" เซียวเย่หลันมองหล่อนด้วยสายตาเย็นชาและไร้หัวใจ "ข้าเองก็ไม่มีจิตใจที่ดี"
"ปล่อยหม่อมฉัน!"
เซ่เชียนฮวนพยายามดิ้นรนแต่ก็ไร้ประโยชน์อยู่ดี และในที่สุดก็ถูกพามาที่เก้าอี้ยาว
นางรู้สึกปวดในท้อง
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความกดดันทางจิตใจที่เกิดจากการประหม่าเกินไปหรือเปล่า
ปวดท้อง เวียนศีรษะ คลื่นไส้
ในเมื่อก่อนความอดทนด้านจิตใจของนางไม่ได้แย่ขนาดนี้
แต่ในช่วงนี้คุณสมบัติทั้งทางร่างกายและจิตใจดูเหมือนจะอ่อนแอลงเยอะมาก
นางเว่ยและเสี่ยวตงวิ่งออกมาพร้อมกัน ทั้งร้องไห้และคุกเข่าข้างเซ่เชียนฮวน "หวางเฟย เป็นข้าน้อยทั้งสองเองที่ทำให้หวางเฟยต้องเจอแบบนี้"
“ข้าน้อยเต็มใจรับตีแทนหวางเฟย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอพิษไร้รัก
ดองนานมากเลยเรื่อนี้...
ตั้งตารอตอนต่อไปอยู่นะค่ะ😍...
รอตอนต่อไปนะคะ...
ขอทางทีมงานอัพเดทต่อด้วยนะคะ🙏🏻...
จะมาลงต่อไหม….รออยู่นะ...
เรื่องนี้ก็ไม่ลงเลย😭...
ตอนต่อไปจะมาวันที่เท่าไรหรอค่ะ...
รอตอนต่อไปอยู่นะคะ😍...