ชายาหมอพิษไร้รัก นิยาย บท 55

“การกระทำของเจ้าเมื่อครู่พวกเรามิเคยเห็นมาก่อน หากมีคนสำลักอาหารพวกเรามักจะตบหลังเขาเบา ๆ เหตุใดหวางเฟยจึงกระทำการตรงข้ามแล้วใช้แรงทุบกำปั้นไปที่ท้อง?”

หมอหลวงทั้งหลายพากันมองหน้าแล้วอดมิได้ที่จะเอ่ยถาม

เซ่เชียนฮวนตอบว่า “การตบหลังเป็นวิธีที่ผิด วิธีเบื้องต้นของข้า เรียกว่าไฮม์ลิชซึ่งได้ผลมาก”

“ไฮ......อะไรนะ?”

พวกเขาพากันตกตะลึง

รู้สึกว่าความรู้ของทุกคนดูด้อยยิ่งนัก

เซ่เชียนฮวนมิอาจอธิบายให้พวกเขาเข้าใจได้อย่างชัดเจนจึงทำได้เพียงกล่าวว่า “มิว่าวิธีนั้นจะชื่อว่าอะไรพวกเจ้ามิจำเป็นต้องใส่ใจ เพียงแค่จดวิธีการกระทำเช่นนี้เอาไว้ให้อย่างละเอียดก็พอ เพื่อจะได้ช่วยเหลือผู้อื่นอีกในอนาคต”

หมอหลวงทั้งหลายพากันพยักหน้า

พวกเขาทุกคนล้วนเป็นหมอหลวงที่ศึกษาตำราแพทย์มาอย่างดีมีประสบการณ์อยู่ในพระราชวังหลายปี แต่บัดนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเซ่เชียนฮวนกลับกลายเป็นเช่นนักเรียน

เซียวเย่หลันเห็นดังนั้นก็เผยอมุมปากยิ้มขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะใช้เสียงซึ่งได้ยินเพียงคนรอบข้างกล่าวว่า “เห็นหรือไม่ นางมิได้เสียสติ ผู้เสียสติคือพวกเจ้าที่เอาแต่โง่เง่าและมองคนอื่นในแง่ร้าย”

องค์หญิงแปดที่นั่งอยู่ด้านข้างโมโหยิ่งนัก

แต่นางก็มิกล้าโต้เถียงเซียวเย่หลัน เพราะนางมิกล้าจะเถียงเทพสังหารคนนี้

นางมิอยากยอมรับเรื่องนี้ เซ่เชียนฮวนเป็นเพียงแค่คนโง่เง่าคนหนึ่ง คู่ควรที่จะถือรองเท้าให้องค์หญิงก็เท่านั้น เหตุใดวันนี้จึงแสดงผลงานต่อหน้าทุกคนได้!

โชคช่วยนะสิ

คงกระทำสุ่มสี่สุ่มห้าก็เท่านั้น แล้วบังเอิญที่ของจากหลอดลมของเสด็จอาพุ่งออกมาได้

จะให้องค์หญิงแปดยอมรับได้อย่างไร

“หวางเฟยของเจ้าเจ็ดช่วยญาติของข้าเอาไว้อีกครั้งหนึ่งแล้ว”

ฮ่องเต้หรี่ตาลงมองไปทางเซ่เชียนฮวนด้วยความชื่นชม

เซ่เชียนฮวนยิ้มขึ้นเล็กน้อยแล้วตอบว่า “ฝ่าบาททรงกล่าวเกินจริงไปแล้วเพคะ ลูกเพียงแค่ใช้วิธีชาวบ้าน ๆ มิได้มีความรู้อะไรนัก ทุกคนอย่าได้หัวเราะเยาะข้าเลย”

“ถ้าอย่างนั้นโรคลมชักของเซวียนชินอ๋องที่มีมาแต่เล็กเจ้าพอรักษาได้หรือไม่?”