ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 15

ตอนที่ 15 ตอบแทน

“โล่หวินหลานเจ้าจะทำอะไรแม่ข้า?”โล่วี่ปิงรีบเดินคิดจะตามเย่หวินไป

โล่หวินหลานขวางนางเอาไว้แล้วพูดว่า:“คุณหนูใหญ่วางใจได้ฮูหยินโล่ไม่เป็นอะไรหรอกวันนี้ข้ามีของขวัญมามอบให้คุณหนูรองด้วยคุณหนูใหญ่เจ้าดูให้ดีๆนะ”

โล่หวินหลานมองไปที่โล่วี่เสว่ที่นั่งอยู่หน้ากระจกแล้วเดินตรงเข้าไปหาโล่วี่เสว่ เห็นโล่หวินหลานกำลังเดินตรงมาก็นึกถึงตอนที่ตัวเองโดนตบหน้านางพูดด้วยเสียงสั่นเครือว่า:“โล่หวินหลานเจ้า เจ้าอย่าทำอะไรเหลวไหลนะ ข้ากำลังจะแต่งงานกับหลินอ๋องนะ”

“ข้ารู้คุณหนูรอง ข้ามามอบของขวัญให้เจ้า”โล่หวินหลานหยิบขวดยาพิษกับมีดสั้นวางไว้ที่หน้ากระจกแล้วพูดว่า:“คุณหนูรองเจ้าคงยังไม่รู้ว่าเจ้าแต่งงานให้กับคนแบบไหน? คุณหนูใหญ่เจ้ารู้หรือเปล่า?”

โล่หวินหลานหันหน้ากลับมาเห็นโล่วี่ปิงมองนางด้วยสายตาไม่เข้าใจ โล่หวินหลานถอนหายใจแล้วพูดว่า:“ที่แท้คุณหนูใหญ่เองก็ไม่รู้หรอเนี้ยหลินอ๋องต้องการฝึกวิชามารก็เลยตัดไอ้นั่นของตัวเองทิ้งไปตอนนี้เขากลายเป็นขันทีไปแล้วไม่สามารถร่วมหอกับใครได้อีกเรื่องนี้ท่านพ่อของเราก็รู้นะ”

โล่หวินหลานมองเห็นโล่วี่เสว่ตะลึงไ ปโล่วี่ปิงเองก็มีสีหน้าที่หวาดกลัว

“ข้ายังได้ยินมาอีกนะว่า เพราะว่าหลินอ๋องตัดไอ้นั่นไปแล้วทำให้นิสัยเปลี่ยนไปเยอะมากเขาเปลี่ยนวิธีทรมานชายารองของเขา มันน่าอนาถมากเลยนะพวกเจ้าลองคิดดูสิท่านอ๋องที่ไม่สามารถร่วมห้องกับผู้หญิงได้ทรมานผู้หญิงจนร้องโหยหวนไปหมด”

โล่หวินหลานพูดพลางตบไปที่บ่าของโล่วี่เสว่แล้วพูดว่า:“คุณหนูรองเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว ตอนนั้นเจ้าให้ข้าเลือกของสองอย่างนี้ เลือกอย่างใดอย่างหนึ่ง วันนี้ถึงคราวที่เจ้าต้องเลือกแล้วล่ะในฐานะน้องสาวข้าก็ช่วยเจ้าได้แค่นี้”

โล่วี่เสว่ปัดยาพิษกับมีดสั้นทิ้งลงพื้นแล้วพูดว่า:“โล่หวินหลานเจ้าโกหกเจ้าอิจฉาที่ข้าแต่งงานไปได้ดีกว่าเจ้า เจ้าอิจฉาข้าเจ้าตั้งใจหลอกให้ข้ากลัว ข้าไม่เชื่อเจ้าหรอก”

โล่วี่ปิงตามมาแล้วพูดว่า:“นั่นนะสิ น้องสามเจ้าอย่าเสียเวลาเลยเราไม่เชื่อหรอกว่าหลินอ๋องจะตัดไอ้นั่นของตัวเอง”

“เหอะเหอะ”โล่หวินหลานหัวเราะมองไปที่สองพี่น้องแล้วถอนหายใจว่า:“ข้าเตือนพวกเจ้าดีๆ พวกเจ้าไม่เชื่อก็ตามใจ ข้าได้ยินมาว่าเวินอ๋องมอบของขวัญหายากให้หลินอ๋องหลายชิ้นคิดว่าคืนนี้หลินอ๋องคงร่วมหอกับพี่โดยที่พี่ไม่มีวันลืมเลยล่ะ ข้าพูดแค่นี้พี่รองมีความสุขมากๆ ล่ะกัน”

“โล่หวินหลานทำไมเจ้ามันร้ายแบบนี้?”โล่วี่ปิงชี้หน้าโล่หวินหลาน

โล่หวินหลานเบะปากแล้วมองไปที่โล่วี่ปิงส่ายหน้าแล้วพูดว่า:“พี่ใหญ่หากท่านยังอยากมีชีวิตต่อไปรีบไปจากบ้านตระกูลโล่ซะไม่งั้นแม้แต่ศพเจ้าก็จะไม่มี”