ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 324

ตอนที่324 เจราจาเข้าวัง

ตอนที่โม่ฉีหมิงกลับไปก็หมิงซีที่แต่งตัวเป็นทหารออกไปที่ตำหนักหมิงอ๋องด้วยเพื่อไปใช้เอาหน้ากากบนหน้าของอาลั่วหลันออก

เรื่องทุกอย่างก็ตัดสินใจแล้วแค่รอข่าวจากทางเวินอ๋องส่งมา

โล่หวินหลานไม่รู้หรอกว่าเย่เซียวหลัวกับต้วนกุ้ยเฟยจะตกลงมั้ยแต่นิสัยอย่างเวินอ๋องไม่ได้อ่อนๆสิ่งที่เขาตัดสินใจแล้วไม่มีใครสามารถเปลี่ยนใจเขาได้

“องค์หญิงได้ข่าวว่าวันนี้เวินอ๋องเข้าวังตั้งแต่เช้าเลย”ไซ่เยว่ที่สืบข่าวเรื่องเวินอ๋องเข้าวังตั้งแต่เช้าก็รีบมาส่งข่าว

โล่หวินหลานกำลังอาบแดดอ่านหนังสือได้ยินที่นางพูดก็วางหนังสือลง “เข้าห้องไปช่วยข้าแต่งตัวเดี๋ยวมีงานใหญ่ต้องทำ”

ไซ่เยว่พยักหน้าพาโล่หวินหลานเข้าห้องไป

หลังจากเลิกประชุมเวินอ๋องก็ไปที่ห้องหนังสือเรื่องที่ฮ่องเต้เจียเฉิงลงโทษฮองเฮาเย่ขุนนางทุกคนรู้แล้วก็ยื่นหนังสือให้ปล่อยฮองเฮาเย่พูดว่า ประเทศไม่สามารถไม่มีราชินีได้ก็เหมือนที่ไม่สามารถไม่มีราชาได้ราชินีกับพระราชาก็ล้วนเป็นรากฐานของประเทศ

แต่เรื่องที่ฮ่องเต้เจียงเฉินตัดสินใจแล้วก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ยิ่งไปกว่านั้นคือฮองเฮาเย่ทำให้หลายชีวิตต้องตายไป

“เสด็จพ่อที่ขุนนางพวกนั้นพูดในห้องประชุมก็เพื่อโม่ฉีก็แค่ไม่รู้ว่ามันเกิดเรื่องอะไรขึ้นดังนั้นจึงทำแบบนั้นถึงลูกข้าไม่รู้ว่าพระสนมทำเรื่องอะไรลงไปแต่ลูกรู้ว่าทำไม่ผิดแน่นอน”

ในห้องหนังสือมีเพียงเสินอ๋องกับฮ่องเต้เจียเฉิงสองคนฮ่องเต้เจียเฉิงที่นั่งอยู่บนเก้าอี้มังกรได้ยินคำพวกนี้ก็ดีใจ

เขาคือฮ่องเต้จะผิดได้ยังไง?

“ท่านมีใจแล้วเรื่องที่ราชินีทำไม่พูดถึงจะดีกว่าพูดถึงก็ขยะแขยง”ฮ่องเต้เจียเฉิงทำหน้าทำตาเมื่อกี้ยังดีๆอยู่เลยแค่แป๊บเดียวก็เปลี่ยนไป

เวินอ๋องก็ชินกับเหตุการณ์แบบนี้ไปแล้วแต่นี้คือครั้งแรกที่ได้ยินเขาพูดคำว่าขยะแขยงยิ่งไปกว่านั้นคือใช่กับราชินี

“เสด็จพ่อลูกรู้มาโดยตลอดว่าราชินีเป็นคนหน้าเคารพดูแลทุกคนดีคนดีแบบราชินีไม่รู้ว่าทำเรื่องอะไรถึงทำให้เสด็จพ่อโกรธ?”เวินอ๋องถามโดยความตั้งใจ

ถึงจะเคยได้ยินมาจากต้วนกุ้ยเฟยบ้างแล้วแต่ก็อยากรู้ว่าความคิดและความเชื่อใจของฮ่องเต้เจียเฉิงที่มีต่อเขามีเท่าไร

เรื่องนี้ฮ่องเต้เจียเฉิงก็ไม่อยากให้คนรู้มากเพราะยังไงก็เป็นหน้าตาของราชวงศ์เลยใส่หัว “เรื่องนี้ไม่ต้องพูดถึงจะดีกว่าท่านมาในห้องหนังสือวันนี้มีเรื่องอะไร?”

เขาไม่พูดก็ช่างมันรู้แต่แรกแล้วว่าเหตุการณ์ต้องเป็นแบบนี้วันนี้เรื่องที่สำคัญกับเวินอ๋องคือเรื่องนี้

เขาคุกเข่าเคารพฮ่องเต้เจียเฉิงแล้วยกมือขึ้นไหว้ “ลูกขออนุญาตขอให้พ่อให้องค์หญิงเหอซื่อแต่งงานกับข้า”

ฮ่องเต้เจียเฉิงได้ยินแบบนั้นช่วงนี้ก็ลืมเรื่องแต่งงานขององค์หญิงเหอซื่อไปเลยถูกเรื่องของฮองเฮาเย่มาปั่นป่วนจนทำให้เรื่องสำคัญแบบนี้ถูกยื้อเวลามานาน

แต่ในใจเขาเวินอ๋องไม่ใช่คนที่เขาเลือกคนที่เขาอยากเลือกคือโม่ฉีหมิง

ตั้งแต่ที่เสียโล่หวินหลานไปในใจเขาคิดเพียงจะหาฆาตกรไม่สนใจเรื่องงานไม่เข้าประชุมเรื่องนี้ทำให้ฮ่องเต้เจียเฉิงหนักใจมาก

“เจ้าลุกขึ้นมาก่อนเรื่องเกี่ยวกับองค์หญิงเหอซื่อช่วงนี้ข้าไม่มีเวลาคิดไม่รู้ว่าทำไมเจ้าถึงมาพูดเรื่องนี้กระทันหันแบบนี้?”ฮ่องเต้เจียเฉิงมองไปทางเวินอ๋อง

เพราะก่อนหน้านี้เวินอ๋องก็ไม่เคยแสดงออกเลยว่าชอบองค์หญิงเหอซื่อแต่พอฮองเฮาเย่หมอกำลังก็พูดเรื่องนี้ขึ้นมามันช่างเหมาะเจาะเหลือเกิน

“ลูกไม่ได้มีความคิดอะไรแค่เห็นเสด็จพ่อเหนื่อยเลยอยากช่วยเสด็จพ่อแบ่งเบาภาระเพราะตอนนี้เรื่องมันวุ่นวายไปหมดใกล้ถึงปีใหม่แล้วก็อยากช่วยเรื่องราชินีทำให้ทุกคนมีความสุขทำให้ทุกคนผ่านปีใหม่ไปอย่างราบรื่น”เวินอ๋องยกมือแล้วพูด

คำพูดของเวินอ๋องพวกนี้ทำให้ฮ่องเต้เจียเฉิงรู้สึกว่าพูดถูกใกล้ปีหน้าแล้วนังมาเกิดเรื่องราชินีแบบนี้ขึ้นอีกในใจของทุกคนคงรู้สึกไม่ค่อยดีมากนักหรอก

ถ้าหากตอนนี้มีเรื่องที่ทำให้ทุกคนมีความสุขทุกคนคงดีขึ้นบ้าง

สุดท้ายฮ่องเต้เจียเฉิงพยักหน้าแต่ก็พูดว่า “เรื่องนี้เกี่ยวกับองค์หญิงเหอซื่อข้าต้องถามนางก่อนถ้าหากนางไม่ตกลงก็ไม่สามารถบังคับนางได้?”

เวินอ๋องไม่คิดว่าฮ่องเต้เจียเฉิงใจยังคิดถึงความคิดเห็นขององค์หญิงเหอซื่อดูแล้วเรื่องนี้ในใจของฮ่องเต้เจียเฉิงนั้นมีน้ำหนักมากไม่น้อย

“ เสด็จพ่อพูดถูกแล้วยังต้องรบกวนให้เสด็จพ่อไปบอกกับองค์หญิงเหอซื่อ”เวินอ๋องพูด

จากนั้นฮ่องเต้เจียเฉิงก็เรียกองค์หญิงเหอซื่อมาห้องหนังสือเพื่อถาม

โล่หวินหลานที่รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าต้องเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นในขนาดนี้นางได้รออยู่ที่ห้องแล้วเพื่อรอให้จ้าวกงกงมาเรียก

จ้าวกงกงดูแลนางแบบทั่วไปโล่หวินหลานก็รู้เพราะเหตุผลที่เกี่ยวกับฮ่องเต้เจียเฉิงอย่างน้อยเขาก็เคยช่วยตนเองพูดความดีต่อหน้าฮ่องเต้เจียเฉิงความดีที่เขาทำให้นางในครั้งนี้นางจำไว้ในใจ

“เหอซื่อเคารพฮ่องเต้”โล่หวินหลานทำความเคารพแบบแคว้นเซิ่งโจว

“ลุกขึ้นเถอะวันนี้ที่ข้าเรียกเจ้ามาพบเพราะเหตุผลอะไรจะรู้ไหม?”ฮ่องเต้เจียเฉิงหรี่ตาแล้วมองไปทางโล่หวินหลาน

นางเป็นคนฉลาดฮ่องเต้เจียเฉิงรู้ตั้งแต่แรกเห็นครั้งนี้เขาก็อยากรู้ว่านางจะตอบยังไง

โล่หวินหลานคิดก็ไม่คิดก็ตอบออกไป “เรียนฮ่องเต้ถ้าหากเหอซื่อเดาไม่ผิดเรื่องที่ฮ่องเต้จะพูดคือเรื่องแต่งงานของเหอะซื่อ”