ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 327

ตอนที่327 เปลี่ยนแขกเป็นนาย

“พระชายา เสื้อชุดนี้มีปัญหาอะไรหรือเพค่ะ?” ไซ่เย่วดูท่าทีโล่หวินหลาน สงสัยถามว่า

เสื้อชุดนี้ดูจากภายนอกไม่มีปัญหาอะไร แต่ว่าถ้ามีคนเจตนาไม่ดีทำอะไรลงไปบนเสื้อ หากไม่ดูอย่างละเอียดก็ไม่เห็นอะไรเลย

“จริงๆแล้วเสื้อผ้าไม่มีปัญหาอะไร แต่กลัวใจคนคิดไม่ดี เรื่องงานแต่งสำคัญขนาดนี้ ควรระมัดระวังหน่อยก็ย่อมดี” ใบหน้าของโหล่หวินหลานยิ้มอ่อนๆขึ้นมา

เพิ่งพูดเสร็จ ทันใดนั้นสีหน้าก็เปลี่ยน ไซ่เย่วเห็นสถานการณ์แล้วหวัดกลัว แต่เห็นเพียงแค่นางเอามือสะบัดเสื้อเบาๆ แค่เพียงแวบเดียว ก็เห็นร่องร้องแล้ว

“พระชายา เย็บปักถักร้อยเอวนี้คืออะไร? เหตุใดจึงมีเส้นผม? สีหน้าของไซ่เย่วดูไม่ดีเลยหันไปดูเอวเสื้อ สามารถเอาของออกได้ไม่ใช่เรื่องดี

สีหน้าของโล่หวินหลานดูซีด ในเวลานี้ได้เห็นเสื้อผ้านี้แล้วก็สงบใจมากขึ้น

สิ่งที่ควรมีไม่ขัดเเม้เเต่นิด ทั้งหมดอยู่ในการทำนายของนาง คิดไปคนพวกนั้นคงให้ความสำคัญกับนางมากเกินไป ก็คงต้องใช้วิธีนี้จัดการนาง

“ไซ่เย่ว นางดึงดู”โล่หวินหลานยยื่นมือเอาเสื้อให้กับไซ่เย่ว ส่งสัญญาณให้นางดึงผม

ไซ่เย่วสงสัยมองหน้านาง ถึงเเม้ในใจจะสับสน แต่ยังคงเป็นไปตามอย่างที่โล่หวินหลานสั่งให้ยืดมือดึงสายหัว

คาดไม่ถึง เส้นผมที่สั้นเล็กๆถูกนางแตะเบาๆ ก็โผล่ออกมาหมด เหมือนกับเส้นใหม แต่ไม่ทันไหน ก็แตกจนหมด

“นี่……”ไซ่เย่วยกเสื้อผ้าขึ้นมาอีกครั้ง

เมื่อกี้ชุดแต่งงานยังคงเป็นอยู่ดีๆ แต่ตอนนี้กลายเป็นสองส่วนแล้ว

ทำเรื่องเช่นนี้ใส่ชุดเเต่ง แค่ต้องการอยากให้นางเสียหน้าในวันเเต่งงาน มันเป็นเรื่องละอายยิ่งนัก ดังนั้นจะให้หน้าของตำหนักเวินกับแคว้นเซิ่งโจวไม่มีที่วางเลยรึ

คนที่เสียหายที่สุดก็คือชื่อเสียงของโล่หวินหลานอยู่ดี

ยุคสมัยนี้ เสื้อผ้าแต่งกายไม่เรียบร้อยต่อให้ผู้คนมากมาย ก็จะมองว่าเป็นนางบำเรอ แล้วนางบำเรอ จะแต่งเข้าไปในตำหนักเวินอย่างดูดีได้อย่างไร?

มิพูดมิได้ คนที่คิดเรื่องนี้ออก มีใจยิ่งนัก

“องค์หญิงเพค่ะ พวกหล่อนกำลังจะทำลายชื่อเสียงของท่าน ให้ท่านเสียหน้าในเวลาเเต่งงาน ดูถูกเหยียบย่ำกันเช่นนี้ ยิ่งน่าโกรธ” ในใจไซ่เย่วเกิดความหวาดกลัวขึ้นมา เส้นทางข้างหน้าก็ยากเย็นแน่เลย

“ตราบใดที่ ข้าไม่ได้เป็นพระชายาเวิน มีความจำเป็นต้องป้องกัน จากนั้นรอให้พวกข้ามีสิ่งต่างๆมากขึ้น นี้ไม่ใช่ของอะไรที่หายาก” โล่หวินหลานรู้วิธีของพวกเขา

เพื่อไม่ให้นางแต่งงานกับเวินอ๋อง เพื่อไม่ให้นางเหมาะกับการแต่งงานกับเวินอ๋อง ในวันข้างหน้ายังคงมีวิธีชั่วร้ายอีกขึ้น

“ดังนั้นองหญิงก็คงอันตรายใช่หรือไม่?เรื่องนี้บอกให้หมิงอ๋องคงจะดีกว่า หักเขาได้รับการปกป้องท่านไว้ จะสงบใจมากขึ้น!” ในใจไซ่เย่วเกรงกลัวไม่รู้ว่าการต่อสู้ในวังน่ากลัวมาก

ในเมื่อรู้จุดประสงค์ของพวกเขา จะลงมือเวลานี้ ก็สามารถป้องกัน บอกเขาว่าไร้ประโอยชน์” โล่หวินหลานเเค่ไม่อยากเขากังวล

ถ้าเป็นเพราะสิ่งนี้ทำให้เจ่กังวลกับตัวเอง หรือเเม่หยุดตัวเอง นั่นไม่ดีรึ?

“ใครบอกไร้ประโยชน์?” เสียงผู้ชายเย็นฉับดังขึ้นนอกประตู

โล่หวินหลานก็เงยหน้าขึ้นมา แม้ว่าเขายืนอยู่นอกประตูเป็นเวลานานข้าก็มิรู้ ทันทีเงยหน้าขึ้น เขาก็เดินเข้ามาเเล้ว

ร่างกายที่สูงใหญ่เเล้วปิดกั้นเเสงเเดดเเล้วยืดไปด้านหน้าของโล่หวินหลาน ขนคิ้วปิดอย่างแน่นหนาสีหน้าไม่ดีมากไม่ค่อยดีอีกด้วย

เมื่ออยู่ด้านหน้าของโล่หวินหลาน ก็ยกมือขึ้นทดสอบหน้าผากของนาง ดูอุณหภูมิของนางปกติ สีหน้าซีดและหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะโกรธ

“กินยาหรือย?” เสียงของเขาต่ำมากไม่สามารถฟังเเล้วเกิดอารมณ์

ความอบอุ่นข้างในใจของโล่หวินหลาน กลับไปจับมือของเขา รู้สึกว่าเขาตื่นตระหนกตกใจ “ทานยาเเล้ว ข้าก็คือหมอ ข้ารู้……”

“

“หุบปาก อย่าพูดว่าตัวเองว่าเป็นหมอเถิด หมอที่ไหนไม่ดูเเลร่างกายของตน? นี้ก็ถึงเทศกาลเเล้ว เตาไฟในวังมีอย่างเพียงพอเเล้ว เพราะอะไรทำไมถึงได้ไม่สบายล่าว?” เมื่อโม่ฉีหมิงพูดสิ่งนี้เขาก็มีน้ำเสียงสักถาม ในที่สุดก็หันมองไปในที่ไซ่เย่ว

ไซ่เย่วหายใจเข้า “ทุกวันนี้องค์หญิงกังวลกับเรื่องการแต่งงาน นอนไม่หลับ อาจเพราะได้รับลมก็มิรู้”

นิสัยของเขาก็มักจะระคายเคือย อารมณ์นั้นเล็กกว่าคนอื่นเล็กน้อยตราบใด้ที่บุคคลที่เขาใส่ใจได้รับผลเสียนางเองก็เหมือนกับรู้สึกไม่ดี

“ไซ่เย่ว หล่อนออกไปก่อน ข้าพูดคุยกับหมิงอ๋องก่อน” โล่หวินหลานเป็นผู้นำให้กับไซ่เย่ว

เมื่อเห็นไซ่เย่วแล้ว ก็ออกไปทันที เมื่อได้รับฟังจากโล่หวินหลาน ทันทีเมื่ออดใจรอไม่ไหวก็ปิดประตู

“แต่ทุกคนจะป่วย เจ้าไม่ต้องตระหนักใจ เจ้าเข้ามาได้อย่างไร? ทหารข้างนอกไม่ได้หยุดเจ้าไว้รึ?” โล่หวินหลานได้เปลี่ยนคำถาม

โม่ฉีหมิงยื่นมือเคาะศีรษะจองโล่หวินหลาน ทำอะไรไม่ถูก “ตอนนี้เป็นเวลาดี ข้าจะเดินเข้าทางหลังอย่างซื่อสัตย์อย่างอย่างไร? มันจะเป็นปัญหาให้กับเจ้าไม่ใช่รึ?”

โล่หวินหลาน “อืม” พูดว่า “เจ้าไม่เข้าจากประตูหลัก หรือว่าปีนต้นไม้เข้ามาหรือ?”

ปรากฏว่ายังมีงานเบาที่สะดวกสบาย โล่หวินหลานก็ลืมเสียเเล้ว

ดูเขายักคิ้วเล็กน้อย โล่หวินหลานกำลังคิดที่อยากจะใช้มือเขียนคิ้ว ใครจะไปรู้ เขาหยิบชุดเเต่งงานบนเตียงขึ้นมา

ดูจากร่องรอยบนใบหน้าแล้ว หัวเราะเล็กน้อยอย่าเหยียดหยาม “คาดไม่ถึงว่ายังมีคนน่ารังเกียจเช่นนี้

“ร่องรอยของชุดเเต่งงานได้รับการจัดการอย่างดี มีหลายคนที่สามารถทำงานช่างตัดผ้าในวังเเห่งนี้หักว่าคนที่อยากเห็นข้าเสียหน้าในวันเเต่งงาน นาจจะมีเพียงเเค่คนพวกนั้น” โล่หวินหลานวิเคราะห์อย่างใจเย็น

โม่ฉีหมิงมองเสื้อผ้าด้วยสายตาที่นิ้วหัวแม่มือถูเบา ๆ กับมัน ดูเหมือนจะไม่มีเสียงอะไร “ในเมื่อทำออกมาเเล้ว งั้นก็อย่าหาว่าข้าเหี้ยม สิ่งนี้ข้าจะให้เจ้ามาขดใช้”

ช่างเถิด จากนั้นลุกจึ้นเเล้วออกไป จัดการกับคนพวกนั้น วิธีมีเยอะเเยะ

เเต่ว่า ในจณะที่ลุกขึ้น ขาถูกโล่หวินหลานดึงที่ข้อมือ

“อย่าไป เสื้อผ้าสวมใส่เเล้ว ด้วยวิธีนี้จะรู้ได้ว่าพวกเขาจะทำอะไรในภายหลัง มิฉะนั้น พวกข้าจะอยู่ในตำแหน่งเฉยๆให้พวกเขาอยู่ที่ความเมตตา” โล่หวินหลาน ท้อใจ

นางรู้เเต่เเรกเเล้วว่าถ้าเเต่งงานกับตำหนักเวินจะได้รับการขัดขวาง นี้เป็นสิ่งที่คาดหวัง

โม่ฉีหมิงไม่มีท่าทีอะไร กัดฟันไว้ เหมือนกับเก็บกดอะไรไว้

“ข้าไม่ให้เจ้าตกอยู่ในอัตราย” เขาเดินไปมาหลายรอบแล้วพูดอย่างเย็นชา

ข้าจะตกอยู่ในอันตรายได้อย่างไรเมื่อ ข้ามีไซ่เย่วรอบตัวข้า โล่หวินหลานถาม

“ในระยะสั้นข้าจะเพิ่มรอบข้างเจ้า เจ้ามีเรื่องมิได้” โม่ฉีหมิงตั้งใจคิดอย่าจริงจังกับคนรอบข้าง มิฉะนั้นส่งเย่หวินกับฉินหยิ่นออกไป

“เจ้าไม่ต้องไปเเล้ว เสียใจกับเเต่งงาน” โม่ฉีหมิงจ้องมองนาง แม้แต่ตัวเขาเองก็รู้สึกว่าการตัดสินใจนั้นดีและทำซ้ำอีกครั้ง

“เสียใจด้วยกับงานเเต่ง ไม่เเต่งเเล้ว”

“โม่ฉีหมิง!” โบ่หวินหลานอย่างโกรธ

ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือก่อนหน้านี้ นิสัยความโกรธของนางยังคงเหมือนเดิม ยังคงเรียกชื่อเต็มของเขา

ในใจของโม่ฉีหมิงกำลังเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลาและ ข้าไม่รู้ว่าตัวเลือกของ ข้าถูกต้องหรือไม่ ปล่อยให้นางเป็นคนที่กระตือรือร้นในเรื่องนี้

ทั้งหมดของตำหนักเวิน มีเเต่ความอันตราย เขาถามตัวเองอยากให้นางผ่าประสบการณ์ที่อันตรายนี้ไปจริงหรือๆ ?

สุดท้ายนี้ เขาไม่สามารถทำได้ ดังนั้นเช้านี้มาที่วัง

“ข้าบอกเเล้ว ข้ามีความสามารถที่จะเเก้เเค้น จะทำนางอยู่อย่างทรมาน ไม่ว่าจะเลือกวิธีใด เเข็งเเกร่งกว่าเจ้าลงมือ” โม่ฉีหมิงพูดอย่างเยือกเย็น

อากาศในห้องค่อนข้างนิ่งเงียบ โล่หวินหลานมองที่เขา เขย่าหัว “เรื่องนี้พูดอีกเเล้ว ชุดเเต่งงานข้าจะให้คนอื่นซ่อมคืน หลังเข้าตำหนักเวินเเล้ว ข้าจะปรับตัวเข้ากับมันเอง”

ข้างในของตำหนักเวินมีเเต่เย่เซียวหลัวผู้เดียว ถึงเเม้จะมาสิบคน นางก็มิกลัว สิ่งเดียวที่น่าเป็นห่วงคือนางวางแผนมานานแล้ว สักวันจะมีคนรู้

“เจ้า!” โม่ฉีหมิงกระพริบตาเล็กน้อย คำเดียวก็พูดไม่ออก

สุดท้ายเเล้วก็คงทนไม่ได้ที่จะปฏิเสธทุกสิ่งที่อยากทำกับนาง สุดท้ายเเล้วก็ล้มเหลวใจอ่อนให้กับนาง โม่ฉีหมิงต้องการเก็นรอยยิ้มของนาง มิใช่ผู้อื่น

เนื่องจากพูดไม่ออก งั้นก็ต้องตกลง ไม่ว่านางจะตัดสินใจอย่างไร ข้าก็จะอยู่ข้างหลังช่วยนาง

โม่ฉีหมิงคิดอีกครั้ง ดูจากหน้าซีดของนาง นางเปลี่ยนคำถาม “ควรกินยาแล้วมั้ง? ข้าไปเอายาให้”

มองดูหลังที่เขาหันหลังจากไป โหล่หวินหลานรู้สึกทะนุถนอมเป็นพิเศษ

ไม่รู้ว่าไม่มีความอบอุ่นเเบบนี้มานานเเค่ไหนเเล้ว ข้างในใจของโล่หวินหลานรู้สึกอบอุ่นเเละดีใจที่ได้เห็นสิ่งที่เขาทำเพื่อตัวเอง

หิมะในวังหยุดอย่างรวดเร็ว ต้วนกุ้ยเฟยใช้ใช้คีมเล็ก ๆ ทำเล่น ๆ กับไฟถ่านในไฟถ่านที่ลุกเป็นไฟกำลังลุกไหม้ทำให้ผู้คนรู้สึกอบอุ่นมาก

“กุ้ยเฟย เสร็จเเล้วเพค่ะ ชุดเเต่งงานส่งไปเเล้วเพค่ะ” มามาที่อยู่ข้างนอกคุกเข่าเเล้วพูด

ต้วนกุ้ยเฟยเล่นกับไฟถ่านชิ้นสุดท้าย หันหลังกลับเเล้วยืนขึ้น

ชุดหยกที่สง่างามเครื่องประดับหยกบนหัวเป็นอัญมณีใหม่ที่เพิ่งถูกยกย่องในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา

อยู่ในวังนี้ นอกจากฮองเฮา ตอนนี้นางเป็นเพียงคนเดียวที่มีตำเเหน่งสูงสุดในวัง อำนาจในการดูแลหลังวังอยู่บนมือนางหมด

แผนการเป็นไปอย่างราบรื่นหรือไม่? มีอะไรที่ปัญหาหรือไม่?

“ไม่มีปัญหาใหญ่” มามาก้มหน้าตอบกลับ” มามาก้มหน้าลงเเล้วพูดเสียงเบาๆ “ ก่อนจะสำนักเข้าไปรับของ หญิงที่อยู่ประตูในวังมีความสุขที่รับของมา คาดว่าจะไม่สนใจชุดสิ่งที่อยู่ในชุดเเต่งงาน

ต้วนกุ้ยเฟยรวบรวมเตาของตัวเอง ถ่านที่ร้อนแรงจะย่างมือของนางตลอดเวลา

ฟังจักมามาพูด ต้วนกุ้ยเฟยก็คงสบายใจมากเเล้ว

องค์หญิงเเคว้นเซิ่งโจว เเท้จริงเเล้วอยากเเต่งงานกับเวินอ๋อง

ถึงเเม้ว่าเย่เซียวหลัวตกลงเเล้ว เเม่สามีของนางเเน่ใจว่าจะไม่ปล่อยให้คนนั้นแต่งงาน

“ช่างตัดเสื้อในวังใครเป็นคนทำ?”ต้วนกุ้ยเฟยเดินไปในที่นั่งแล้วถาม

มามาคิดเเล้วคิดอีก ช่างตัดเสื้อคนนั้นเป็นเพื่อนของนาง นางไม่สามารถเดาได้ว่าต้วนกุ้ยเฟยจะเเก้ปัญหานี้ หรือไม่มีความรับผิดชอบ

“เพค่ะ ช่างตัดเสื้อนี้เป็นชายชราในวัง ดังนั้นฝีมือก็จะดี” เจ้ามามาไม่ได้พูดอน่างเจาะจงว่าช่างตัดเสื้อเป็นชายชรา