ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 380

ตอนที่ 380 ความรักที่ชื่นมื่น

ภายในตำหนักหมิงอ๋องมีความสงบร่มลื่น หิมะในยามเช้าได้ตกลงบนพื้นดิน ทำให้หิมะที่มีอยู่แล้วเพิ่ขึ้นมาอีกหนึ่งชั้น

แสงแดดในยามเช้าได้ส่องเข้ามาในห้องผ่านหน้าต่าง ผ่านผ้าม่านที่มัวๆและตกกระทบบนร่างกายของสองคน

เจ็บทั้งตัวไปเลย และที่แขนก็เมื่อยมาก โล่หวินหลานบิดตัวแบบไม่ได้ตั้งใจ แต่ชนกลับร่างกายอันอบอุ่นที่อยู่ข้างๆ

สมองของนางตื่นขึ้นมาทันที หันตัว แค่เห็นโม่ฉีหมิวกำลังจับที่คาง และมียิ้มร้ายๆบนใบหน้า ไม่รู้ว่าจ้องนางอย่างนี้มานานแค่ไหนแล้ว

"เจ้า มองอะไร? "โล่หวินหลานโดนเขาจ้องจนเจิน

ก้มหัวมองร่างกายของตัวเอง เสื้อ ผ้าอยู่ครบ สายตามองไปที่ร่างกายของเขา เสื้อผ้าก็มีอยู่ครบ เมื่อคืนสองคนนี้ไม่ได้ทำอะไรกัน

"หรือว่าเจ้าอยากจะให้มีอะไรกันระหว่างพวกเรา? "โม่ฉีหมิงพูดแบบกระทันหัน

เห็นสายตาของนางมองไปมองมาระหว่างร่างกายของสองคน โม่ฉีหมิงยิ้แบบสักคิ้ว

เห็นรอยยิ้มร้ายไปของเขา โล่หวินหลานรู้ว่าเขาคิดไปแล้ว ใบหน้าเริ่มแดง

"ส่วนหลังของเมื่อวานเป็นเช่นไร? รู้สึกว่าเวินอ๋องไม่ได้ทำร้ายข้า "โล่วินหลายกำลังคิดถึงเรื่องเมื่อวาน ตอนถึงครึ่งนึง สมองก็เริ่มเบลอ

พูดถึงเงินอ๋อง สายตาของโม่ฉีหมิงก็เริ่มเย็นชา สายตาที่ยังเอ็นดูของเมื่อกี้ ตอนนี้กลายเป็นไม่น่าเอ็นดูแล้ว

เขาพยักหน้าแบบสีหน้าไม่เปลี่ยน อืม

"เวินอ๋องไม่มีทางไปแล้ว ถึงกับว่าต้องใช้วิธีนี้กำจัดเจ้า ดีที่เจ้ายังอยู่ดี "โล่หวินหลานมีความรู้สึกว่าตายแล้วเกิดใหม่

ถ้าเกิดเรื่องกับเจ้า ข้าก็ไม่รู้จะอยู่ต่อไปอย่างไร

"แต่ก็ปล่อยให้เขาหนีไปได้ เขาป้องกันไว้ตั้วแต่แรกแล้ว ขุดทางลัดที่ส่วนหน้าตำหนักตัวเอง หนีออกจากทางลัดแบบไม่มีใครรู้ "โม่ฉีหมิงรู้สึกเสียดาย

ถ้าตอนนี้จับเวินอ๋องได้ แล้วนำเรื่องที่ต้วนก้วยเฟยพูดไปบอกกับฮ่องเต้เจียเฉิง เวินอ๋องหนีไม้ได้แน่นอน

ตอนนี้ เขามีโอกาสแก้แค้น ไม่รู้ว่าจะลงมือทางลัดอย่างไร

"ทางลัด? "โล่หวินหลานพูดพรึมพรำ แล้วก็คิดได้ว่าที่เมื่อวานเขามาถึงหลู่หยวนจี ก็อาจจะเข้ามาจากทางลัด

"เวินอ๋องจับข้าขังไว้ เป้าหมายก็คือเจ้า ข้ากะว่าจะให้ไส้หยวยออกไปบอกกับเจ้า ให้เจ้าอยู่นิ่งๆแต่ก็ช้าไปก้าวนึง "โล่หวินหลานมองด้วยสายตาที่มีพลัง

โม่ฉีหมิ่งถอนหายใจ เล่นผมดำของนางเบาๆ ในคำพูดนั้นมีความรู้สึกเสียดาย "ถ้าเป็นเรื่องของเจ้า ข้าจะไม่ยอมปล่อยมัน

เขาอุสาเลิกแล้วคบใหม่ ก็จะไม่ให้มันมีความเสียหายแม้กระทั่งนิดนึง ไม่ว่าจะครอบครองนาง หรืออย่างอื่นก็ไม่ได้

สายตาของทั้งสองจ้องซึ่งกันและกัน โล่หวินหลานรู้จักเขา ในใจนั้นมีความรู้สึกหวาน ละก็ใจละลาย

"ลุกขึ้นซะ ยังมีเรื่องยุ่งอีกเยอะ ช่วงเวลานี้เจ้าอยู่ในตกหนัก ห้ามออกจากตำหนักไป รู้มั้ย? "โม่ฉีหมิ่งบีบที่จมูกของนางพูดด้วยน้ำเสียงออนหวาน

พักนี้เกิดเรื่องเยอะขนาดนี้ เขาแค่ไม่อยากให้นางเครียดกับโลกภายนอก เขาจะจัดการเรื่องทั้งหมดของข้าง

นาง

ทั้งสองแต่งตัวเสร็จ กำลังจะไปกินอาหารเช้าที่ห้องโถง แต่ยามที่หน้าประตูก็วิ่งมาพูดว่าบุตรของราชามาหา

โม่ฉีหมิงจับมืของโล่หวินหลาน และพานางกลับไปที่ห้องอีกที่นึง

ช่วงนี้สนิดกับเทพชา เรื่องตอนนั้นก็เป็นเเค่เรื่องเข้าใจผิด คนร้ายที่จริงก็คือต้วนกุ้ยเฟย เพราะฉะนั้นทั้งสองกำลังปรึกษากันว่าควรคุยเรื่องนี้กับเสด็จพ่ออย่างไร

“เจ้ารอข้าอยู่ที่นี้ก่อนนะ ข้าจะนีบกลับมารับแระทานอาหารเช้ากับเจ้า”โม่ฉี่หมิงพูดด้วยความอ่อนหวาน

โล่หวินหลานเดินไปเดินมา บอกเขาให้รีบไป

ที่จริงเเล้วเขาไม่ตำเป็นที่จะลำบากเพื่อตนขนาดนี้ก็ได้ ไม่ต้องทำทุกอย่างให้ตนก่อน เขาสามาราทำเพื่อตัวของเขาเอง

เเต่นางรู้ว่าในใจของเขาก็มีเเค่นางคนเดียว

ออกจากห้อง รีบไปทางด้านห้องสมุด องค์รัชทายาทนั่งดื่มชารอเเล้ว เห็นเขาเข้ามาลุกขึ้นถาม

“ตกลงเมื่อวานมีเรื่องอะไร?ทำไมข้าได้ยินมาว่าเมื่อวานมีคนมาล้างเเค้นที่เวินอ๋องตำหนัก?”องค์รัชทายาทใช้สายตาที่สงสัยจ้องมองโม่ฉี่หมิง

“ใช่นายทำหรือป่าว?”

วันนี้เขาได้มาถึงที่นี้รู้เลยว่าเขามีคำตอบในใจอยู่เเล้ว เเล้วจะถามอีกริบทำไม

โม่ฉี่หมิงพูดเเบบไม่กลัวเลยว่า“ใช่!ข้าทำเองเเล้วทำไม?”

“ทำไมเจ้าต้องทำเเบบนี้?”องค์รัชทายาทพูดด้วยเสียงต่ำ “ทำเเบบนี้มันดีอะไรต้องพวกเรา?”

โม่ฉี่หมิงนั่งลง ยิ้มร้าๆเเล้วพูดว่า“ดีต่อพวกเราเยอะเลย”

สายตาอันเเหลมคมของโม่ฉี่หมิงจองมาที่องค์รัชทายาท รู้ว่าในใจเขามีเเต่เรื่องที่เราจะร่วมมือกันทำร้ายเวินอ๋อง

“นั้นนายว่ามาสิมีข้อดีอะไร?”องค์รัชทายาทอารมณ์เริ่มเย็นลง

โม่ฉี่หมิงทำท่าเตรียมจะพูด/ไอ“อย่างเเรก เวินอ๋องถูกศัตรูไล่ตาย หมายความว่าเขาทำเรื่องไม่มีด้านนอกเยอะ สอง พวกเราต้องใช้เรื่องนิมาล่อให้เรื่องเมื่อก่อนออกมา ให้ต้วนกุ้ยเฟยสารภาพเรื่องที่เคยทำมา

องค์รัชทายาทไม่ใช่คนโง่ องค์รัชทายาทก็รู้ว่าให้ต้วนกุ้ยเฟยสารภาพนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เเต่โม่ฉี่หมิงพูดออกมาได้อย่างง่ายดาย หรือว่าเขามีเเผนการอะไรใหม่ๆ

“นายลองพูดมาสิ พวกเราควรทำอย่างไร?”องค์รัชทายาทขมวดคิ้วเเล้วถาม

“นี่ คนข้างตัวองค์รัชทายาทมีคนที่รู้เรื่องการสะกดจิตมั้ย?โม่ฉี่หมิงถามด้วยสายตาร้ายๆ

การสะกดจิต?อาคมที่เเลดูลึกลับขนาดนี้ องค์รัชทายาทเขย่าหัว