ชายาข้ามภพ พิชิตใจท่านอ๋องไร้รัก นิยาย บท 59

ตอนที่59 ร่างกายอ่อนแอ

โม่ฉีหมิงส่ายหน้า สายตายังคงมองอยู่ที่นาง น้ำเสียงเต็มไปด้วยคำเตือน “ไม่เจ็บ หวินหลาน หากข้ายืนได้แล้ว ข้าจะใช้ทั้งชีวิตปกป้องเจ้า”

หลังจากการผ่าตัดอาการเจ็บปวดเป็นเรื่องปกติ เพราะยาชายังจะออกฤทธิ์ทำให้ความเจ็บปวดค่อยๆปรากฏขึ้น โล่หวินหลานรู้ว่าที่เขาพูดอย่างนี้เพราะไม่อยากให้นางเป็นห่วง

“ข้ารู้ เจ้าต้องยืนให้ได้” โล่หวินพูดพลางยิ้มๆ ใบหน้าซีดเซียวเมื่อครู่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีชมพูระเรื่อขึ้นบ้างแล้ว

นางรู้ว่าโม่ฉีหมิงมีความมุ่งมั่นแรงกล้า แค่อาการบาดเจ็บทำอะไรเขาไม่ได้หรอก เขาต้องยืนขึ้นให้ได้

ข้างนอกมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เสียงของเย่หวินดังอยู่ข้างนอก “ท่านอ๋อง พระราชา อาหารเตรียมเสร็จแล้ว”

ความจริงอาหารเที่ยงเตรียมเสร็จตั้งนานแล้วทนางรออยู่ข้างนอกนานแล้ว จนกระทั่งได้ยินเสียงเคลื่อนไหวของทั้งคู่ข้างใน ถึงกล้าเคาะประตู

ผ่านไปไม่นาน นางก็ยกสำรับอาหารเที่ยงเข้ามา โม่ฉีหมิงพิงอยู่บนเตียง ใบหน้ามีผ้าพันแผล มองหน้าเขาไม่ชัด แค่ว่าเห็นจากสายตาของเขาก็รู้ได้ว่าดีขึ้นเยอะแล้ว ไม่มีความรู้สึกของความเย็นชาอยู่อีก

“สีหน้าท่านอ๋องดีขึ้นเยอะแล้ว” เย่หวินค่อยๆหยิบอาหารที่อยู่ในกล่องออกมาทีละอย่าง วางอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยบนโต๊ะ พลางพูด

โล่หวินหลานเท้าคาง วางมือไว้บนโต๊ะหนึ่งข้าง กระพริบตา “เย่หวิน เจ้าก็รู้จักใช้มุขนี้นะ”

เขาไม่พูดมุขนั้น แต่เย่หวินเจ้าใจว่านางพูดอะไร ใบหน้าของโม่ฉีหมิงมีผ้าพันแผลพันอยู่จะเห็นหน้าได้ยังไง นางจะเห็นสีหน้าได้ยังไง

เย่หวินวางอาหารในกล่อง มีความรู้สึกทำตัวไม่ถูกนิดหน่อย นางแค่เข้ามาแล้วไม่รู้จะพูดอะไรก็ชมโม่ฉีหมิงไปหนึ่งครั้ง

“ฮิๆ พระราชาท่านทานอาหารเที่ยวกับท่านอ๋องดีกว่า” เย่หวินพูดพลาง ร่างก็เดินออกไปอย่างเร็ว

เหลือไว้เพียงเสียงปิดประตู และเสียงก้าวฝีเท้าอย่างเร่งรีบ

โล่หวินหลานรู้สึกอารมณ์ดีเห็นอาหารที่นำเข้ามา มีของที่โม่ฉีหมิงกับนางชอบกิน ก็มีเย่หวินที่เข้าใจนาง!

สองวันนี้ไม่ได้พักผ่อนดีๆ ตอนนี้โม่ฉีหมิงก็ฟื้นแล้ว วางเรื่องที่ทำให้วุ่นวายใจ นางก็เริ่มอยากอาหารมากขึ้นมาบ้างแล้ว

ทั้งสองกินอาหารเที่ยงเสร็จ โล่หวินหลานก็เปลี่ยนยาให้โม่ฉีหมิงอีกครั้ง

สีหน้าของเขาไม่ค่อยดี ตั้งแต่เดินเข้ามาก็เห็นขมวดคิ้วแล้ว ตามโม่ฉีหมิงมานานขนาดนี้ เหมือนกระทั่งสีหน้า วันนี้ปฏิกิริยาชัดขนาดนี้ ต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่

“ท่านอ๋อง เกิดเรื่องแล้ว” น้ำเสียงแหบนั้นมีเรื่องร้อนใจอยู่ในนั้น

โล่หวินหลานวางกรรไกรและตัดผ้าพันแผล ใบหน้างงงวยมองไปที่สวินโม่ อวู๋อินโหลวเกิดเรื่องอะไรขึ้น?

“พูดมา” โม่ฉีหมิงยังคงเรียบเฉยนิ่งสงบ เพียงแต่น้ำเสียงมีความอยากสังหารคนอยู่

“เจ้าสำหนักฉินเจี้ยนของหงเฉิงถูกสังหารแล้ว วันนี้ตอนเที่ยง นำร่างของเขาแขวนไว้ในห้องของตัวเอง”

เจ้าสำนักหงเฉิงเป็นสมุนของโม่ฉีหมิง เขาช่วยโม่ฉีหมิงดูแลเจ้าเมืองต่างๆมาโดยตลอด อีกทั้งเป็นคนที่มีข้อมูล และเป็นสมุนคนสำคัญ

เขาเป็นคนเที่ยงธรรม ดูแลคุ้มครองประชาชนทั้งเมือง ไม่มีท่าทีตรงไหนที่น่าสงสัยว่าจะมีหนอนบ่อนไส้ในนี้ อีกอย่าง เขากับโม่ฉีหมิงมีการพูดคุยกันไม่ค่อยเยอะ หากไม่ใช่คนที่ใช้ใจ ก็ไม่มีคนรู้ว่าทั้งสองคนรู้จักกัน

ตอนนี้เขาถูกสังหารแล้ว จะพูดว่าในนี้ไม่มีหนอนบ่อนไส้ ต้องไม่มีคนเชื่อแน่

โม่ฉีหมิงมีท่าทีเงียบสงบอย่างคาดไม่ถึง พูดเสียงเย็น “ข้อมูลล่ะ?”

สวินโม่ก้มหน้าพูดเสียงง่อย “ข้อมูลหายไปแล้ว”

โม่ฉีหมิงแสยะยิ้มมุมปาก ดวงตาเรียวยาวแฝงไปด้วยหิมะของฤดูหนาว เสียดายมีผ้าพันแผลพันหน้าอยู่ เห็นสีหน้าเขาไม่ชัด น่าจะเป็นเหมือนน้ำแข็งก็ไม่ปาน

“เรื่องนี้ท่านพ่อรู้แล้วใช่ไหม?” โม่ฉีหมิงถามเสียงเย็น

สวินโม่พยักหน้า “ฮ่องเต้รู้เรื่องนี้แล้ว ผู้ดูแลเจ้าเมืองถูกสังหาร นี่ไม่ใช่เรื่องเล็กเลย น่ากลัวว่าตอนนี้น่าจะให้คนไปหาเบาะแสแล้ว”

โล่หวินหลานเข้าใจแล้ว จะมีใครเป็นปรปักษ์กับเขา?

“สวินโม่ เจ้าให้คนไปทำเรื่องให้เหมือนกับฉินเจี้ยนฆ่าตัวตาย เพราะความลับในจวนของเขาจะโดนเปิดเผย กลัวฮ่องเต้จะโทษเป็นความผิดเขา ก็เลยฆ่าตัวตาย จากนั้นค่อยให้คนไปสืบอย่างลับๆ จำไว้ว่าอย่าให้เรื่องแพร่งพรายออกไป” น้ำเสียงเย็นยะเยือกของโม่ฉีหมองทำให้คนขนลุก นัยน์ตามีแต่ความอันตรายแฝงอยู่

“ขอรับ” สวินโม่ตอบรับ

ตอนนี้เป็นช่วงที่เกิดเรื่องเยอะที่สุด ต้องมีคนรู้ว่าเขาไม่สบายจนไม่ได้เข้าวังมาหลายเวลาแล้ว ดังนั้นจึงอาศัยจังหวะนี้ ใช้เขาเป็นเครื่องมือ

โม่ฉีหมิงแสยะยิ้มขึ้น สายตาของเขากวาดไปที่หน้าต่าง ไม่ว่าเป็นใครก็ตาม ทำกับเขาขนาดนี้แล้ว ก็อย่าโทษว่าเขาไม่เกรงใจแล้วกัน

ท่าทีเงียบสงบของเขาทำให้ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ โล่หวินหลานเลยเปิดปาก นั่งเงียบๆอยู่ข้างๆเขา นี่เป็นคนสมัยโบราณใช้ต่อสู้กันหรอ? ฆ่าคนไม่เหลือร่องรอยก็ไม่ผิดอย่างงั้นหรอ?

“หมิง เรื่องนี้ต้องมีอะไรแน่นอน เจ้าต้องระวัง” โล่หวินหลานวิเคราะห์เรื่องนี้ออกมาอย่างรวดเร็ว ได้แต่เตือนให้เค้าระวัง