ตอนที่ 209 ตำแหน่งพระชายารอง
ฝีเท้าของหลินซินเยียนหนักราวกับบุตรสาวตระกูลร่ำรวย หลายก้าวของนางเหมือนจะก้าวไม่ไป
เรือนใหญ่
นางรู้สึกไม่อยากเชื่อเล็กน้อย โม่จื่อเฟิงดูเหมือนว่าจะไม่ชอบให้คนเข้ามาในเรือนใหญ่ เมื่อก่อนที่นางอยู่ในจวนอ๋อง นางไม่แม้แต่จะเข้ามาในเรือนใหญ่ วันนี้ได้กลับมาอีกครั้ง เขากลับจัดการห้องให้นางอยู่ข้างๆเขา
ใช่แล้ว ตอนนี้ ไม่ใช่นางคนเดียวที่กลับมา
หลินซินเยียนถอนใจ กอดลูกที่อยู่ในอกแน่นขึ้น คิดแล้ว นี่ก็นับว่าเป็นมารดาของผู้สูงศักดิ์กระมัง เพราะว่าการดำรงอยู่ของลูก ดังนั้นฐานะของนางจึงสูงขึ้นกว่าปกติ มิน่าเล่าเหล่านางสนมที่อยู่ในวังถึงได้ช่วงชิงที่จะคลอดลูกผู้ชายคนหนึ่งและลูกผู้หญิง ในยุคอดีต ความสำคัญของผู้สืบสกุลนั้นมากกว่าที่นางคิดไว้
หลังจากมาที่เรือนใหญ่ เหล่าสาวรับใช้ใหญ่ก็ทำความเคารพนางด้วยตาห้อยลง สาวรับใช้ใหญ่ในเรือนใหญ่และสาวใช้ที่อื่นนั้นไม่เหมือนกัน ล้วนเป็นคนที่โม่จื่อเฟิงสนิทและไว้ใจคนที่สามารถได้รับความเชื่อใจจากโม่จื่อเฟิง จะต้องเป็นคนที่มีความสามารถไม่ธรรมดา แต่ว่าสาวใช้ใหญ่บางคนเท่านั้นเอง ดูแล้วจะมีบุคลิกดีกว่าสาวใช้ทั่วไป
อย่างน้อย ในสายตาของพวกนาง หลินซินเยียนไม่ได้ถูกพวกนางดูถูกเลยสักนิด
จินมู่เดินด้านหน้า แบกโม่จื่อเฟิงขึ้นหลังเดินเข้าไปยังห้องนอน มู่เหอที่เดินอยู่ด้านหนึ่งเดินอย่างเด็กอารมณ์ดีอยู่ด้านข้าง ถาม “ท่านอ๋อง พี่สาวพวกนั้น ท่านว่าใครเหมาะไปรับใช้คุณนายดี”
สาวใช้ใหญ่พวกนี้ล้วนเป็นคนของโม่จื่อเฟิง มู่เหอไม่กล้าตัดสินใจแทนเขา
โม่จื่อเฟิงเงียบอยู่ครู่หนึ่ง หันไปมองสาวใช้เหล่านั้น ชี้มือส่งไปที่คนหนึ่ง “งั้นให้ชิงจู๋ไปแล้วกัน”
“รับทราบ” มู่เหอรับคำสั่ง ไม่เดินตามจินมู่เข้าห้องนอน แต่เขาเดินไปหยุดอยู่ที่ด้านหน้าของสาวใช้ใหญ่กล่าวว่า “พี่สาวชิงจู๋ ท่านได้ยินคำพูดของท่านอ๋องแล้วใช่ไหม”
“ได้ยินแล้ว” ชิงจู๋นั้นเป็นผู้หญิงที่มีใบหน้าธรรมดา แต่ว่าคิ้วของนางนั้นมีบุคลิกองอาจผึ่งผาย เมื่อนางได้ยินคำสั่งของโม่จื่อเฟิง นัยน์ตาของนางฉายแววประหลาดใจ
มู่เหอพยักหน้า “พี่สาวชิงจู๋ต่อสู้เก่งที่สุด ท่านอ๋องให้ท่านไปอยู่ข้างกายคุณนาย ท่านน่าจะเดาความหมายของท่านอ๋องได้ใช่ไหม เอาละ คำพูดอื่นๆข้าจะไม่พูดแล้วละ ” มู่เหอโบกมือ และเดินไปด้านหน้าของหลินซินเยียน นำหลินซินเยียนเดินปี่ห้องด้านข้าง
ที่แท้ห้องนอนในเรือนใหญ่นั้น เมื่อเปรียบกับห้องที่อื่นนั้น ห้องนอนนี้ก็จะหรูหราโอ่อ่ามากกว่าที่อื่นอย่างเห็นได้ชัด แม้ว่าจะเป็นห้องนอนห้องหนึ่ง แต่ว่าด้านในก็ยังแบ่งได้เป็นสองห้อง ห้องด้านในให้เจ้าของนอน ห้องด้านนอกให้สาวใช้ที่เฝ้ากลางคืนนอน
มู่เหอแนะนำรอบหนึ่งเสร็จก็ออกไป คนที่เข้ามาแทนก็คือชิงจู๋ ชิงจู๋มาด้านหน้าของหลินซินเยียน ทำความเคารพนางอย่างนบนอบ หลังจากนั้นก็พูดว่า “หลังจากนั้นชิงจู๋เป็นคนของคุณนายแล้ว คุณนายสั่งอะไร แค่สั่งมาก็ตามนั้น”
“ได้ ขอบใจนะชิงจู๋” หลินซินเยียนยิ้มอย่างเสียไม่ได้ แต่ว่าคืนนี้มีเรื่องราวเกิดขึ้นมากมายเกินไป นางรู้สึกปล่อยวางได้ยาก
สำหรับความเกรงใจของนาง ชิงจู๋รู้สึกตะลึงมาก จึงได้ย่อตัวลงทำความเคารพ แต่ว่าความประทับใจที่มีต่อคุณนายคนนี้ก็นับว่าดีมาก “คุณนาย ท่านพาคุณชายน้อยพักผ่อนก่อนเถิด ข้าน้อยจะนอนอยู่ห้องด้านนอก หากท่านมีอะไรก็เรียกข้าได้เลย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...