ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต นิยาย บท 241

ตอนที่ 241 ถูกวางยาพิษ(1)

หลินเทียนเฉิงย้ายครอบครัวกลับมาอยู่ที่เมืองเฟิงชีได้ประมาณหนึ่งปีกว่า ก็ถือว่าได้ลงตัวที่นี่แล้วเขาป้องกันชายแดนที่เมืองหยุ่นมาหลายปี เมืองห่างใกล้เมืองหลวงทำให้เขากอบโกยผลประโยชน์มาได้ไม่น้อย ดังนั้นพอกลับมาถึงเมืองเฟิงชีเขาก็ซื้อจวนหลังขนาดที่ใหญ่พอสมควรและยังจัดการสร้างร้านค้าแล้วหลายร้าน

หลินซินเยียนเพิ่งจะเคยเห็นจวนหลินที่เมืองเฟิงซี พอรถม้ามาจอดอยู่ตรงหน้าประตูทางเข้าของจวนหลิน หลินซินเยียนลงมาจากรถม้าโดยมีชิงจู๋ประคอง มองดูจวนที่ดูหรูหรากว่าที่เมืองหยุ่นตรงหน้า นางก็อดที่จะยิ้มเย็นชาขึ้นมาไม่ได้

ญาติพี่น้องคนอื่นๆที่หลินเทียนเฉิงพามาได้รออยู่ที่ประตูทางเข้าเรีบร้อยแล้ว คนที่ยืนตาบวมแดงอยู่ข้างๆนางคือเฉินซื่อ ข้างหลังเฉินซื่อยังมีผู้หญิงที่แต่งตัวงดงามยืนอยู่อีกหลายคน ในบรรดาผู้หญิงพวกนั้นมีบางคนที่หลินซินเยียนคุ้นหน้าบางส่วนก็ไม่คุ้นหน้า คิดว่าน่าจะเป็นผู้หญิงที่หลินเทียนเฉิงแต่งเข้ามาเพิ่มในสองปีนี้

ในสังคมที่ผู้ชายเป็นใหญ่แบบนี้ ผู้ชายที่มีความสามารถและอำนาจเพียงแค่นิดนึงก็จะคอยแต่งงานรับผู้หญิงที่สวยๆเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย หลินซินเยียนไม่รู้จะใช้คำพูดไรมาว่าคนนี้ดี สำหรับคนพวกนี้ นี่เป็นเรื่องที่ปกติมาก มีแต่นางคนเดียวที่รู้สึกว่าเรื่องพวกนี้เป็นเรื่องผิดปกติ

“ซินเยียนกลับมาแล้ว กลับมาก็ดีแล้ว ”หลินเทียนเฉิงเดินตรงเข้ามา การเรียกชื่อเปลี่ยนคำเรียกที่ดูสนิทสนมขึ้น หลายปีก่อนหน้านี้ที่จวนนายพลเขายังเรียกชื่อเต็มๆของหลินซินเยียนอยู่เลย ปัจจุบันเพราะมีอู่เซวียนอ๋องเขาจึงไม่กล้าจะทำอะไรที่ไม่ให้เกียรติต่อหน้าหลินซินเยียน

คนที่ยืนอยู่หลังหลินเทียนเฉิงก็ทำความเคารพหลินซินเยียนตามเขา มีแต่ฮูหยินที่เขม็งหลินซินเยียนอยู่ สายตานั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชังและไม่สนใจใยดีอะไร

“ดูท่าทางแล้วฮูหยินจะไม่ค่อยอยากจะให้ข้ากลับมาซะเท่าไรนะ” หลินซินเยียนหัวเราะเย็นชา สองขาไม่มีท่าทีจะขยับ มีความรู้สึกไม่อยากจะเข้าไปในจวนหลิน

หลินเทียนเฉิงรู้ขึ้นมาทันที หันไปมองเห็นสีหน้าของฮูหยินก็โกรธและยกมือตบลงไปที่หน้านางและหันไปบอกกับทหารสองคนที่อยู่ด้านหลังว่า“ช่วงนี้ฮูหยินสุขภาพไม่ค่อยดี พาฮูหยินกลับไปที่จวนเชิญหมอมาตรวจดีๆ ถ้าไม่มีคำสั่งของข้า ไม่อนุญาตให้ออกจากจวน”

ทหารทั้งสอองคนรับคำสั่งเสร็จก็พาฮูหยินออกไป ฮูหยินปิดหน้าเอาไว้ สายตาคับแค้น โมโหกัดปากด่าบ่นออกมา แต่เพราะมีหลินเทียนเฉิงอยู่ นางจึงไม่กล้าที่จะด่าเสียงดังมากนักเสียงที่บ่นออกมาจึงอู้อี้ทำให้คนอื่นฟังไม่ออกว่านางกำลังพูดอะไรอยู่

หลินซินเยียนไม่รู้สึกใส่ใจกับคำด่าของนางเลยสักนิด สำหรับนางแล้วฮูหยินถูกหลินเทียนเฉิงด่าต่อหน้าทุกคนถือว่าเป็นการแสดงอำนาจออกมาแล้ว และพอคนอื่นเห็นสถานการณ์นี้ก็รีบลดความโอหังลงมาทันที

หลินเทียนเฉิงพูด：“ซินเยียน ช่วงนี้แม่เจ้าอารมณ์ไม่ดีเพราะเรื่องซินเอ๋ออยู่ เจ้าอย่าถือสาเลย ข้าสั่งให้คนเก็บกวาดห้องให้เจ้าโดยเฉพาะแล้ว เจ้าดูก่อนว่าชอบไหม ถ้าต้องการอะไรก็บอกมาได้เลยนะ เจ้าเป็นลูกสาวพ่อ ความสัมพัมธ์ทางสายเลือดยังไงก็แก้ไม่ได้ เจ้าแต่งเข้าจวนอู่เซวียนอ๋อง พ่อเองก็ดีใจแทนเจ้า”