ตอนที่324ออกเดินทาง
ไปศึกษาแหล่งที่มาของเกิงจีนโอกาสนี้มาถึงเร็วกว่าที่หลินซีนเยียนคาดคิดเพียงแต่ว่าในช่วงเวลาของเซียวฝานที่เหลือน้อยเต็มทีนางไม่อยากจากไปไกลมากนักเพียงแต่อยากอยู่ในโรงงานอาวุธรักษาเซียวฝานให้หายดีหลังจากนั้นใช้เวลาอยู่กับเขาผ่านช่วงเวลาสุดท้ายในชีวิตของเขา
แหล่งที่มาของเกิงจีนในตัวของมันเองมีปัญหาอ่อนไหวมากอย่างหนึ่งใครๆต่างก็รู้สาเหตุที่หลี่อวิ๋นสามารถอยู่ในโรงงานอาวุธได้ดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถมาแทนตำแหน่งของเขาได้เนื่องจากเป็นเพราะแหล่งที่มาของเกิงจีนนี้เท่านั้น
เมื่อไรก็ตามที่มีข่าวคราวของเกิงจีนออกมาสามารถทำให้ผู้คนแห่กันแย่งชิงกันอย่างดุเดือด
เป็นธรรมดาที่ช่างฝีมือที่มีอายุมากแล้วต่างก็รู้ถึงพลังอำนาจของมันดังนั้นบางคนจึงมองหน้าซึ่งกันและกันพวกเขาแสดงความตั้งใจที่จะติดตามใต้เท้าหลี่ไปข้างหน้าทันที
ในห้องโถงใหญ่มีช่างฝีมือทั้งหมดหกคนนอกจากหลินซีนเยียนและเซียวฝานแล้วอีกสองคนเป็นช่างเงินที่ได้รับการจดลงทะเบียนของราชสำนักเซียวฝานและหลินซีนเยียนถึงแม้ด้านความสามารถเหนือกว่าพวกเขาขั้นหนึ่งแต่ทั้งหมดนั้นไม่เคยเข้ารับการประเมินผลของราชสำนักความเป็นจริงแล้วพวกเขาไม่มีลำดับขั้นในทางกลับกันนั้นพวกเขาเทียบไม่ได้เลยกับการเข้ามาของช่างเงินเหล่านั้น
เห็นเซียวฝานและหลินซีนเยียนไม่พูดอะไรหัวหน้าโรงงานขมวดคิ้วแล้วถาม:“เซียวต้าเจียช่างหลินพวกเจ้าสองคนเล่า”
หลินซีนเยียนมองไปทางเซียวฝานโดยไม่รู้ตัวลังเลสักครู่ถึงได้เอ่ยปาก“ข้าเป็นเพียงช่างฝีมือที่เข้ามาใหม่งานในมือก็ยังทำไม่สำเร็จดังนั้นเลยไม่อยากเห่อเหิมเกินตัวเพื่อไปไล่ตามคุณงามความดีเหล่านี้จริงๆอย่างไรก็ตามวันนี้ได้พบเซียวต้าเจียที่นีjในใจรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากเซียวต้าเจียถือว่าเป็นผู้อาวุโสที่ได้รับการชื่นชมมาเป็นเวลานานข้าอยากจะขอความเห็นจากท่านหัวหน้าโรงงานสามารถให้ข้าเรียนรู้วิชากับเซียวต้าเจียสักช่วงเวลาหนึ่งได้หรือไม่”
“เช่นนี้หรือ……”หัวหน้าโรงงานฟังเขาพูดเช่นนี้ไม่มีปฏิกิริยามากนักแต่โดยเรื่องนี้นั้นเขาที่เป็นคนเพิ่มเข้ามาใหม่สามารถเป็นข้อยกเว้นในการเข้าร่วมได้เดิมทีก็เป็นเพียงเรื่องการเลื่อนตำแหน่งหากเขาไม่ยินยอมที่จะเข้าร่วมละก็เขาก็ไม่บังคับเพียงแต่ว่าหลินซีนเยียนเป็นคนที่หลี่อวิ๋นซ่านต้องการดังนั้นเขาก็ควรหันไปทางหลี่อวิ๋นซ่านที่อยู่ด้านข้างเพื่อขอความเห็นสักหน่อย
เมื่อหลี่อวิ๋นซ่านได้ยินหลินซีนเยียนปฏิเสธสีหน้าขรึมลงทันทีมือที่จับเก้าอี้นั้นเต็มไปด้วยเส้นเลือดที่โผล่ออกมาหากไม่ได้อยู่ต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้เขาคงระเบิดอารมณ์ออกมา!ผู้หญิงไม่รักดีคนนี้!
“ใต้เท้าหลี่ท่านว่า……”หัวหน้าโรงงานเห็นอาการของหลี่อวิ๋นซ่านก็รู้แล้วว่าเขาไม่พอใจเขาทำได้เพียงแข็งใจถาม
“ก็เพียงแค่ติดตามเรียนรู้ไม่ใช่หรือหากว่าเซียวต้าเจียก็ไปละก็เขาก็สามารถที่เรียนรู้ไปด้วยอีกด้านก็สามารถสร้างอาวุธนั้นให้กับตระกลูตง”เวลาที่หลี่อวิ๋นซ่านพูดนั้นสายตาของเขาราวกับว่าจะแช่แข็งโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมองไปทางเซียวฝานความอิจฉาและความไม่พอใจของเขาแสดงออกมาอย่างชัดเจน
ผู้หญิงที่สมควรตาคนนี้แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยมองเขาด้วยสายตาที่อ่อนโยนเช่นนี้มาก่อน!
ทันใดนั้นหลี่อวิ๋นซ่านนึกขึ้นมาได้ว่าคืนนั้นที่หลินซีนเยียนหลับละเมอเรียกชื่อผู้ชายคนหนึ่งหรือว่าผู้ชายที่อยู่ในใจนางก็คือเซียวต้าเจีย
เมื่อคิดได้เช่นนี้หลี่อวิ๋นซ่านหันหัวกลับไปและเริ่มมองเซียวฝานอย่างจริงจังยิ่งมองเขาก็ยิ่งไม่พอใจนอกจากหน้าตาที่พอดูได้อย่างอื่นเหมือนเพียงท่อนไม้เท่านั้นในที่นี้มีผู้คนมากมายมีเพียงเขาที่นั่งหน้าโง่อยู่อย่างนั้นผู้ชายหน้ามึนๆเช่นนี้หรือที่นางชอบ
สายตาพิฆาตของหลี่อวิ๋นซ่านสำหรับเซียวฝานที่สูญเสียสติปัญญาแล้วนั้นเขาไม่รู้สึกใดๆทั้งสิ้นแต่ท่านผู้เฒ่าหนวดขาวที่ยืนอยู่ด้านหลังของเขาเห็นหลี่อวิ๋นซ่านเป็นฝ่ายเชิญเซียวฝานให้ติดตามไปด้วยใบหน้าของเขาซ่อนรอยยิ้มเอาไว้ไม่อยู่คราวนี้เบื้องบนให้เขาพาเซียวฝานเจ้าโง่นี่มาที่โรงงานอาวุธไม่ใช่ว่าสามารถที่จะได้รับความโปรดปรานของหลี่อวิ๋นซ่านหลังจากนั้นใช้โอกาสนี้ในการหาที่มาของเกิงจีน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาสุดที่รักของท่านอ๋องอำมหิต
นางเอกเป็นพวกชอบความเจ็บปวด อ่านแล้วเหนื่อย เหมือนเราเห็นชีวิตคู่ผัวซ้อมเมีย แล้วอยากจะช่วยให้เค้าออกมา ผู้หญิงบอกไม่ต้อง เค้าถูกจริตแบบนี้ สงสารน้องชาย ช่วยมาก็จริง ทุกคืนต้องมานอนฟังอีผัวเมียคู่นี้มันทำร้ายกัน ป่วยจิตสุดๆ...
ทำไมนางเอกไม่คิดประกิษฐ์อาวุธไว้ป้องกันตัวเลยสักที เจอเหตุร้ายตลอดแต่ไม่เคยคิดปกป้องตัวเอง แล้วบอกว่าเป็นนักสร้างอาวุธนี่นะ...